T. DERELİ, I. Kılınç KARAARSLAN, M. TÜRKMEN, A. C. KAZANDI, S. ALPER

Hipereozinofilik dermatit

Hipereosinofilik dermatit, periferik kanda eosinofili ve kaşıntılı polimorfik deri lezyonları ile seyreden, bu nedenle birçok hastalıkla karışabilen ve tanısı sıklıkla atlanabilen bir hastalıktır. Altı aydır şiddetli kaşıntı yakınması olan seksen yaşındaki erkek hastanın gövdesinde yaygın dağılım gösteren, ekskoriye ve eritemli-ödemli papüllerin oluşturduğu bir dermatoz tablosu vardı. Periferik kanda % 22.3 oranında eozinofili eşlik etmekteydi. Hastaya, eozinofili ile seyreden diğer dermatozların ayırıcı tanısı yapıldıktan sonra hipereozinofilik dermatit tanısı konuldu. Burada nedeni bilinmeyen bu ilginç tabloya dikkat çekmek amacıyla bir hipereosinofilik dermatit olgusu sunulmaktadır. Çok çeşitli deri lezyonları ile kronik seyreden bu hastalığın aslında daha sık görüldüğü ancak tanısal zorluk nedeniyle az rapor edildiği kanısındayız.

Hypereosinophilic dermatitis

Hypereosinophilic dermatitis is a rare disease characterized by blood eosinophilia, pruriginous and polymorphic skin eruptions. Differential diagnosis includes many disorders. Eighty-year-old male patient presented to our clinic with pruritis for almost six months. He had excoriated lesions and erythematous-edematous papules disseminating on his trunk. The proportion of eosinophils in the peripheral blood was 22.3 percent. He was diagnosed as hypereosinophilic dermatitis, after differential diagnoses of eosinophilia was made. Although there are limited reports in the literature because of difficulty in diagnosis , we believe that this chronical disease with polymorphic skin lesions is seen more frequently. Here, we report a case diagnosed as hypereosinophilic dermatits with typical dermatologic and laboratory findings.

PDF

___

1) Braun-Falco O, Plewig G, Burgdorf WHC. Dermatology, 2nd ed. Berlin, Springer-Verlag, 2000:1401-06.
2) Nir MA, Westfried M. Hypereosinophilic dermatitis. A distinct manifestation of the hypereosinophilic syndrome with response to dapsone. Dermatologica 1981;162:444-50.
3) Miljkovic J, Bartenjev I. Hypereosinophilic dermatitis-like erythema annulare centrifugum in a patient with chronic lymphocytic leukaemia. J Eur Acad Dermatol Venereol 2005;19:228-31.
4) Schmelas A, Drobnitsch I, Schneider I. Hypereosinophilic dermatitis with response to ketotifen and sulfone. Dermatol Monatsschr 1986;172:397-402.
5) Turner JD, Schwartz RA. Atopic dermatitis. A clinical challenge. Acta Dermatovenerol Alp Panonica Adriat 2006;15:59-68.
6) Peen E, Hahn P, Lauwers G, et al. Churg-Strauss syndrome: localization of eosinophil major basic protein in damaged tissues Arthritis Rheum 2000;43:1897-900.
7) Hardy W. R., and Anderson R. E. The hypereosinophilic Syndromes. Ann. Intern. Med 1968; 68: 1220-1229.
8) Chusid M. J., Dale D. C., West B. C., and Wolff S. M. The hypereosinophilic Syndrome: Analysis of fourteen cases with review of the literature. Medicine 1975; 54:1-27.
9) Peters M.S, Schroeter A.L., Kephart G.M., Gleich G.J. Localization of eozinophil granule major basic protein in chronic urticaria. J. Invest. Dermatol 1983; 81: 39-43.
10) Henry P, Burnett J.W. Angiolymphoid hyperplasia with eosinophilia. Arch. Dermatol 1978; 114:1168-72.
11) Kemmler N, Peitsch WK, Glorer E, Goerdt S. Hypereosinophilic dermatitis. An overlooked diagnosis? Hautarzt 2005; 56: 1060-7.