Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi'nde bulaşıcı hastalık bildirimlerini geliştirmek için laboratuvar tanılarının kullanımı ve bulaşıcı hastalıklar bildirim komitesinin rolü

Amaç: Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi'nde Ocak 2007-Temmuz 2008 döneminde serolojik laboratuvar tanılarının bulaşıcı hastalık bildirimi amaçlı kullanımını ve hastanenin Bulaşıcı Hastalıklar Bildirim Komitesinin klinisyen bildirimlerini arttırmadaki rolünü değerlendirmek. Yöntem ve Gereç: Hastanenin bulaşıcı hastalık bildirimlerini arttırmaya yönelik müdahale tipi bir araştırmadır. Müdahalenin iki ayağı bulunmaktadır: Seroloji laboratuvarında saptanan bildirimi zorunlu bulaşıcı hastalık olgularının aktif sürveyans yapılarak belirlenip İstatistik Birimi'nce bildirimlerinin yapılması ve komite toplantıları aracılığıyla kliniklere geri bildirim yapılarak klinisyenlerin bildirimlerinin arttırılmaya çalışılması. Bildirilen olgu sayıları ve bildirim oranlarındaki artış ki-kare testi ile analiz edilmiştir. Bulgular: İl genelinde yapılan bildirimler içinde hastanenin payı %0,6'dan %8,5'e çıkmıştır (p=0,0000). Bruselloz, kabakulak, kızamıkçık, sifiliz ve hepatit A, B, C özelinde de hastanenin payında istatistiksel olarak anlamlı artış bulunmuştur. Klinisyenlerin bildirim oranı %1,3'ten % 15,4'e çıkarak 12 kat artış göstermiştir (p=0,0000). Klinisyenlerin bruselloz, hepatit A ve hepatit B hastalıklarını bildirme oranlarında anlamlı artışlar saptanmıştır. Daha önceden bildirim yapmayan klinikler bildirim yapmaya başlamış ve bildirilen hastalık çeşitlerinde de artış gözlenmiştir. Sonuç: Laboratuvar verilerinin bildirimlere önemli katkısı olmuştur. Komite toplantıları, klinisyenlerin bildirimlerini arttırmada etkili olmuştur. Olgu sayısı yüksek olan sağlık kurumlarında laboratuvar temelli aktif sürveyans yapılması ve kliniklere bildirmedikleri olgularla ilgili geri bildirim yapılması, bulaşıcı hastalık bildirimlerindeki eksikliği gidermek için bir çözüm olabilir.

Contribution of laboratory data and the role of communicable disease notification committee in improving communicable disease notifications in Ege University Hospital

Aim: To evaluate the contribution of serology laboratory data into communicable disease notifications and the role of hospital's Communicable Disease Notification Committee in improving clinicians' notifications in Ege University Hospital in January 2007– July 2008. Material and Methods: The study is an operational study with two interventions: Finding cases of notifiable disease using serology laboratory data, notifying them and trying to increase clinicians' notifications by making feed-back to clinics through committee meetings. The numbers and ratios of cases notified have been compared with chi-square test. Results: The ratio of cases notified from Ege University Hospital among notifications from all facilities in Izmir has increased from 0.6% to 8.5% (p=0.0000). This ratio significantly increased for brucellosis, mumps, measles, syphilis, hepatitis A, B, C. Clinicians' notification rate has increased by 12 times, from 1.3% to 15.4% (p=0.0000). Clinicians have notified brucellosis, hepatitis A and B significantly more. Clinics that had not notified before have started to notify and there was an increase in the types of disease notified. Conclusion: Laboratory data have made an important contribution to notifications. Committee meetings have been effective in improving clinicians' notifications. Active surveillance based on laboratory data and feed-back to clinics about cases they did not notify could provide a solution to the undernotification problem.

PDF

___

1) DSÖ. Communicable Diseases 2000: Highlights of activities in 1999 and major challenges for the future. İsviçre, 2000.
2) Giesecke J. Modern Infectious Disease Epidemiology. Londra: Arnold, 1994.
3) Durusoy R. The direct cost of hepatitis A in Izmir Dr. Behçet Uz Pediatric Hospital in 1999. International Public Health Congress: "Health 21 in Action", İstanbul: 2000.
4) Durusoy R. Bulaşıcı hastalık bildirimlerinin laboratuvar tanısıyla desteklenmesi: İzmir ilinde bir yöneylem araştırması. TÜBİTAK proje raporu, 2005.
5) Sağlık Bakanlığı Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü: Bulaşıcı Hastalıkların İhbarı ve Bildirim Sistemi Standart Tanı, Sürveyans ve Laboratuvar Rehberi. Ankara: Aydoğdu Ofset, 2005: 37-118.
6) İzmir İl Sağlık Müdürlüğü Bulaşıcı Hastalıklar Şubesi ile 15.12.2008 ve 25.12.2008 ve tarihli iletişim.
7) Rushworth RL, Bell SM, Rubin GL et al. Improving surveillance of infectious diseases in New South Wales. Med J Aust 1991; 154:828-831.
8) Allen CJ, Ferson MJ. Notification of infectious diseases by general practitioners: a quantitative and qualitative study. Med J Aust 2000; 172:325-328.
9) Lambert S. Measles in Victoria 1992 to 1996: the importance of laboratory confirmation. Commun Dis Intell 1998; 22:17-22.
10) Devine M, Bellis M, Tocque K, Syed Q. Whooping cough surveillance in the north west of England. Commun Dis Public Health 1998; 1:121-125.
11) Crowcroft N, Andrews N, Rooney C et al. Deaths from pertussis are underestimated in England. Arch Dis Child 2002; 86:336-338.
12) Rietveld A, Schneeberger PM, Wijkmans CJ. More and faster notification of infectious disease if notification is carried out by the laboratories instead of the diagnosing physician. Ned Tijdschr Geneeskd 2005;149:304-307.
13) Cantón R. Role of the microbiology laboratory in infectious disease surveillance, alert and response. Clin Microbiol Infect 2005;11 Suppl 1:3-8.
14) Doyle TJ, Glynn MK, Groseclose SL. Completeness of notifiable infectious disease reporting in the United States: An analytical literature review. Am J Epidemiol 2002; 155:866-874.
15) Krause G, Ropers G, Stark K. Notifiable disease surveillance and practicing physicians. Emerg Infect Dis 2005; 11:442-445.
16) McNabb SJ, Chungong S, Ryan M et al. Conceptual framework of public health surveillance and action and its application in health sector reform. BMC Public Health 2002; 2:2.