LİSE ÖĞRENCİLERİNİNAKADEMİK ÖZ-YETERLİK ALGISI VE AKADEMİK ERTELEME DAVRANIŞI ARASINDAKİ İLİŞKİ

Öz Bu çalışmada lise öğrencilerinin akademik öz yeterlik algılarının ve akademik erteleme davranışlarının cinsiyet, sınıf düzeyi ve okul türüne göre değişip değişmediği ve bu iki değişken arasındaki ilişki araştırılmaktadır. Araştırma, Düzce’de lise öğrencileri üzerinde yürütülmüştür. Araştırmanın sonucuna göre lise öğrencilerinin akademik öz yeterlik algıları ve akademik erteleme davranışları cinsiyet, sınıf düzeyi ve okul türüne göre değişmemektedir. Öğrencilerin akademik öz yeterlikleri ile bunun alt boyutu olan akademik planlama algılarıyla akademik erteleme davranışları arasında negatif yönlü bir ilişki vardır. Akademik öz yeterliği ve akademik planlama algısı düşük öğrencilerin akademik erteleme davranışı artmaktadır.

___

Akbay, S.E. ve Gizir, C. A. (2010). Cinsiyete Göre Üniversite Öğrencilerinde Akademik Erteleme Davranışı: Akademik Güdülenme, Akademik Özyeterlik ve Akademik Yükleme Stillerinin Rolü. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6, 1, 60-78.

Albayrak, E., Yazıcı, H., Reisoğlu, S. (2016). Üniversite Öğrencilerinde Kişilik Özellikleri, Akademik Öz-Yeterlik, Akademik Kontrol Odağı Ve Akademik Erteleme. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38, 90-102.

Arslan, D. A. (2017). Ortaokul Öğrencilerinin Dinleme Kaygıları ve Akademik Özyeterlik İnançlarının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. International e-Journal of Educational Studies, 1(1), 12-31.

Aşkar, P. ve Umay, A. (2001). İlköğretim matematik öğretmenliği öğrencilerinin bilgisayarla ilgili öz yeterlik algısı. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,21,1-8.

Aydoğan, D. (2008). Akademik erteleme davranışlarının benlik saygısı, durumluluk kaygı ve öz-yeterlik ile açıklanabilirliği. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Aydoğan, D. ve Özbay, Y. (2012). Akademik erteleme davranışının benlik saygısı, durumluk kaygı, öz-yeterlilik açısından açıklanabilirliğinin incelenmesi. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 2(3), 1-10.

Balkıs, M. and Duru, E. (2009). Prevalence of academic procrastination behavior among preservice teachers, and its relationship with demographic and individual preferences. Journal of Theory and Practice in Education, 5(1),18-32.

Berber Çelik, Ç. ve Odacı, H. (2015). Akademik Erteleme Davranışının Bazı Kişisel ve Psikolojik Değişkenlere Göre Açıklanması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(3):31-47.

Bıkmaz, F. H. (2004). Öz-yeterlik inançları. Eğitimde Bireysel Farklılıklar. (Eds. Y.Kuzgun ve D. Deryakulu),. ss.289-308), Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

Çakıcı, Ç. D. (2003). Lise ve Üniversite Öğrencilerinde Genel Erteleme ve Akademik Erteleme Davranışının İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

Durdukoca, Ş. F. (2010). Sınıf öğretmeni adaylarının akademik özyeterlik Algılarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Dergisi. 10,1, 10.

Ekici, G. (2009). Biyoloji öz-yeterlik ölçeğinin Türkçeye uyarlanması. Kastamonu Eğitim Dergisi, 17(1), 111-124.

Ekşi, H., & Dilmaç, B. (2010). Üniversite Öğrencilerinin Genel Erteleme, Karar Vermeyi Erteleme Ve Akademik Erteleme Düzeylerinin Sürekli Kaygı Açısından İncelenmesi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(2). 433-450.

Güngör, H. ve Özbay,Y. (2008). Evlilikte Yetkinlik ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi,3(29),79-93.

Günhan-Cantürk, B. ve Başer, N. (2007). Geometriye Yönelik Öz-yeterlik Ölçeğinin Geliştirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33,68-76.

Işıksal, M., Aşkar, P. (2003). İlköğretim Öğrencileri İçin Matematik Ve Bilgisayar Öz-Yeterlik Algısı Ölçekleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(25). 109-118.

Kandemir, M. (2016). Akademik Erteleme Davranışını Açıklayıcı Bir Model. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 4 (3), 51-72.

Kandemir, M. ve Özbay Y. (2012). Akademik Özyeterlik Ölçeği (Aöyö) :Geçerlik Güvenirlik Çalışması. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(2), 201-214.

Karabıyık Çeri, B., Çavuşoğlu, C. ve Gürol, M. (2015). Üniversite öğrencilerinin akademik erteleme düzeylerinin incelenmesi. The Journal of Academic Social Science Studis,34:385-394.

Karasar, N. (1998). Bilimsel Arastırma Yöntemi. Ankara, Nobel Yayın Dagıtım.

Koç, C., & Arslan, A. (2017). Ortaokul Öğrencilerinin Akademik Öz Yeterlik Algıları ve Okuma Stratejileri Bilişüstü Farkındalıkları. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(1), 745-778.

Korkmaz, İ. (2004), “Sosyal Öğrenme Kuramı”, (Ed.) Binnur Yeşilyaprak, Gelişim ve Öğrenme Psikolojisi, 7. Baskı, Ankara: Pegem Yayıncılık.

Kutlu, M ve Demir, Y. (2016). Ergenlerdeki Akademik Erteleme Davranışının İncelenmesi. Hedefe Doğru İnsan Psikolojik Danışma ve Rehberlik II Sempozyumu, Samsun.

Öncü, H. (2012). Akademik Özyeterlik Ölçeğinin Türkçe’ye Uyarlanması. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(1).

Senemoğlu, N. (2009). Gelişim öğrenme ve öğretim: kuramdan uygulamaya. Geliştirilmiş 15.baskı. Ankara: Pegem A Akademi.

Uzun Özer, B. (2005). Academic procrastination: Prevalence, self-reported reasons, gender difference and it's relation with academic achievement. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ortadoğu Teknik Üniversitesi, Ankara.

Yorulmaz, A. (2003). Erteleme davranışının çeşitli psikolojik değişkenler açısından incelenmesi, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi) Ankara: Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.