Beyaz Kod Verileri Işığında Düzce İlindeki Sağlık Çalışanlarına Yönelik Şiddet

Amaç: Bu çalışmada Düzce ilinde Ocak 2017-Aralık 2018 tarihleri arasında raporlanan şiddet olaylarınındeğerlendirilmesi amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntemler: Bu tanımlayıcı çalışmada, Düzce ilinde 2017-2019 tarihleri arasında raporlanan beyaz kodbildirimleri retrospektif olarak incelenmiştir. Sağlık kurumları ve yıllara göre, şiddet mağduru, şiddeti uygulayan, şiddetnedeni, şiddet türü ve hukuki süreçlere ait tanımlayıcı veriler sayı ve yüzde olarak gösterilmiştir.Bulgular: Düzce ilinde Ocak 2017-Aralık 2018 tarihlerini kapsayan iki yılda toplam 122 beyaz kod olayınınincelenmesi sonucunda; beyaz kod olaylarının %49,2 si Kamu Hastanelerinde gerçekleştiği görülmüştür. Şiddetolaylarının %80,3’ünün sözel şiddet olduğu ve %31,1’i acil servislerde meydana geldiği belirlenmiştir. Gerçekleşen 122beyaz kod olayında 133 hastane personeli şiddet olayına maruz kalmış olup, şiddet mağdurlarının %36,1’ini hekimleroluşturmaktadır. Şiddete uğrayan çalışanların kurumlara göre dağılımına bakıldığında ise Kamu Hastanelerinde (%61,9)ve Ağız Diş Sağlığı Merkezinde (%83,3) en fazla hekimlerin, Üniversite Hastanesinde en fazla idari hizmetpersonelinin (%42,2) şiddet olayına maruz kaldığı görülmüştür. Şiddet uygulayanların %72’si erkek, çoğunluğu(%41,9) 33-52 yaş arasında ve %52,2’sinin hasta yakını olduğu saptanmıştır. En sık ifade edilen şiddet nedeni isehasta/hasta yakını tutumu ve davranış hataları (%43,1) olarak belirlenmiştir.Sonuç: Düzce ilinde yapılan bu çalışmada elde edilen verilerin, literatür için önemli bir veri sağlayacağı ve sağlıkpersonelleri arasında bu önemli konunun farkındalığının artmasına yol açacağı düşünülmektedir.

Violence against Healthcare Professionals in Düzce Province in the Light of White Code Data

Aim: Code white alarm system is implemented to prevent violence against healthcare professionals and manage an incidence of violence immediately in health institutions in Turkey. In this study, it was aimed to evaluate violence incidents between 2017 and 2019 in Duzce province. Material and Methods: In this descriptive study, code white notifications reported between 2017 and 2019 in Duzce province were investigated retrospectively. Descriptive data regarding victims, assailants, the cause of violence, the type of violence and legal processes by health institutions and years were shown in numbers and percentages. Results: As a result of the examination of a total of 122 code white incidents, it was seen that 49.2% of the code white incidents took place in Public Hospitals. 80.3% of violence incidents were verbal violence and 31.1% of them were experienced in Emergency Services. In 122 code white cases, 133 hospital personnel were exposed to violence, and 36.1% of the victims were physicians. Considering the distribution of employees faced with violence by institutions, it was figured out that the occupational group most frequently exposed to violence was physicians in Public Hospitals (61.9%) and Oral and Dental Health Center (83.3%), whereas it was administrative service personnel (42.2%) in the University Hospital. It was found out that 72% of assailants were male, most of them (41.9%) were between the ages of 33-52 and 52.2% were relatives of the patients. The attitudes of patient/patient's relative and behavioral mistakes (43.1%) were revealed as the most common causes of violence.Conclusions: It is thought that the study data obtained in the present study conducted in Duzce province will provide the literature with its important results and will increase the awareness of this important issue among healthcare professionals

PDF

___

1. Say B. Çalışan Güvenliği. Sur H, Palteki T, editörler. Hastane yönetimi. İstanbul: Nobel Kitapevi; 2013. s. 93-113.
2. Bıçkıcı F. Sağlık çalışanlarına yönelik şiddet ve neden olan faktörler: bir kamu hastanesi örneği. Sağlıkta Performans Kalite Dergisi. 2013; 5(1): 43-56.
3. Serin H, Serin S, Bakacak M, Ölmez S. Sağlık çalışanlarına yönelik şiddet. Sürekli Tıp Eğitimi Dergisi. 2015; 24(3): 83-114.
4. Morphet D, Griffiths V, Plummer K, Innes R, Fairhall J, Beattie J. At the crossroads of violence and aggression in the emergency department: perspectives of Australian emergency nurses. Journal of the Australian Healthcare. 2014; 38(2): 194-201.
5. Dağ E, Baysal H. Hasta ve yakınlarını şiddete yönelten sebeplerin araştırılması-Burdur ili örneği. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi. 2017; 4(11): 95-118.
6. Shiao JSC, Tseng Y, Hsieh,YT, Hou JY, Cheng Y, Guo YL. Assaults against nurses of general and psychiatric hospitals in Taiwan. International Archives of Occupational and Environmental Health. 2010; 83(7): 823-32.
7. Gacki-Smith J, Juarez AM, Boyett, L, Homeyer C, Robinson L, MacLean SL. Violence against nurses working in US emergency departments. The Journal of Nursing Administration. 2009; 39(7-8): 340-9.
8. Di Martino, V. Relationship between work stress and workplace violence in the health sector. Geneva: ILO/ICN/WHO/PSI Joint Programme on Workplace Violence in the Health Sector; 2003. s.15-22.
9. Gülpınar S, Bulut YE, Çıtıl R. Tokat İlinde 2012- 2014 yılları arasında beyaz kod kaynaklı açılan dosyaların retrospektif değerlendirilmesi. Turkish Journal of Family Medicine and Primary Care. 2019; 13(2): 142-50.
10. Saglik.gov.tr [Internet]. T.C. Sağlık Bakanlığı, Çalışan Güvenliği Genelgesi, İlk Yayın Tarihi:14.05.2012 [Son güncelleme tarihi:14.05.2012; Erişim tarihi: 01.02.2020]. Erişim Adresi: https://www.saglik.gov.tr/TR,3282/calisan-guvenligigenelgesi.
11. Saglik.gov.tr [Internet]. T.C. Sağlık Bakanlığı Personeline Karşı İşlenen Suçlar Nedeniyle Yapılacak Hukuki Yardımın Usul ve Esasları Hakkında Yönetmelik, İlk Yayın Tarihi: 28.04.2012 [Son güncelleme tarihi: 28.04.2012; Erişim Tarihi: 12.06.2020]. Erişim Adresi: https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2012/04/2012 0428-3.htm.
12. Şahiner A, Ak R, Aygün K, Turan CA, Öztürk TC, Yurdakul ES ve ark. Fatih Sultan Mehmet Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde şiddet nedeniyle verilen beyaz kodların analizi. Boğaziçi Tıp Dergisi. 2018; 5(1): 11-6.
13. Winstanley S, Whittington R. Aggression towards health care staff in a UK general hospital: variation among professions and departments. Journal of Clinical Nursing. 2004; 13(1): 3-10.
14. Ayrancı Ü, Yenilmez Ç, Günay Y, Kaptanoğlu C. Çeşitli sağlık kurumlarında ve sağlık meslek gruplarında şiddete uğrama sıklığı. Anadolu Psikiyatri Dergisi. 2002; 3(3): 147-54.
15. Lu L, Dong M, Wang SB, Zhang, L, Ng CH, Ungvari GS, et al. Prevalence of workplace violence against health-care professionals in China: a comprehensive meta-analysis of observational surveys. Trauma, Violence, & Abuse. 2020; 21(3): 498-509.
16. Abbas MA, Fiala LA, Abdel Rahman AG, Fahim AE. Epidemiology of workplace violence against nursing staff in Ismailia Governorate, Egypt. Journal of Egypt Public Health Assoc. 2010; 85(1-2): 29-43.
17.Çamcı O, Kutlu Y. Kocaeli’nde sağlık çalışanlarına yönelik işyeri şiddetinin belirlenmesi. Psikiyatri Hemşireliği Dergisi. 2011; 2(1): 9-16.
18. Kvas A, Seljak J. Unreported workplace violence in nursing. International Nursing Review. 2014; 61(3): 344-51
19. Kwok RP, Law YK, Li KE, Ng YC, Cheung MH, Fung VK. Prevalence of workplace violence against nurses in Hong Kong. Hong Kong Medical Jornal. 2006; 12(1): 6-9.
20. Öztunç G. Adana ilindeki çeşitli hastanelerde çalışan hemşirelerin çalışma saatlerinde karşılaştıkları sözel ve fiziksel taciz olaylarının incelenmesi. C.Ü. Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi. 2001; 5(1): 1-9.
21. Kahya B, Çetin Ç, Cebeci F. Acil servis hemşirelerine yönelik şiddet: sistematik derleme. Fırat Tıp Dergisi. 2016; 21(4): 170-6.
22.Behnam M, Tillotson RD, Davis SM, Hobbs GR. Violence in the emergency department: a national survey of emergency medicine residents and attending physicians. The Journal of Emergency Medicine. 2011; 40(5): 565-79.
23.Ryan D. Maquire J. Aggression and violence-a problem in Irish accident and emergency departments? Journal of Nursing Management. 2006; 14(2): 105–16.
24. Kowalenko T, Walters BL, Khare RK, Compton, S. Workplace violence: a survey of emergency physicians in the state of Michigan. Annals of Emergency Medicine. 2005; 46(2): 142-7.
25. Hanh S, Hantikainen V, Needham I, Kok G, Dassen T, Halfens RJ. Patient and visitor violence in the general hospital, occurance, staff interventions and consequences: a cross-sectional survey. Journal of Advanced Nursing. 2012; 68(12): 2685-99.
26. Erkol H, Gokdogan MR, Erkol Z, Boz B. Aggression and violence towards health care providers: A problem in Turkey?. Journal of Forensic and Legal Medicine. 2007; 14: 423-8.
27. Speroni KG, Fitch T, Dawson E, Dugan L, Atherton, M. Incidence and cost of nurse workplace violence perpetrated by hospital patients or patient visitors. Journal of Emergency Nursing. 2014; 40(3): 218-28.
28. Dalphond D, Gessner M, Giblin E, Hijazzi K, Love C. Violence against emergency nurses. Journal of Emergency Nursing. 2000; 26(2): 210-5.
29. Zampieron A, Galeazzo M, Turra S, Buja, A. Perceived aggression towards nurses: study in two Italian health institutions. Journal of Clinical Nursing. 2010; 19(15-16): 2329-41.
30. Özcan NK, Bilgin H. Türkiye’de sağlık çalışanlarına yönelik şiddet: sistematik derleme. Türkiye Klinikleri. 2011; 31(6): 1442-56.