___

• Anonim 2001. Harita Genel Komutanlığı, Ankara.
• Anonim 2010. ArcGIS 10 Desktop Help. ESRI, Türkiye.
• Anonim 2011. Master plan raporu, Çankırı Karatekin Üniversitesi.
• Anonim 2014. ArcGIS Spatial Analiz. ESRI, Türkiye.
• Anonim 2016. Google Earth Görüntüsü. Google LLC, 1600 Amphitheatre parkway mountain view, CA 94043 ABD.
• Akpınar A. 2014. Peyzaj tasarımda yeni bir süreç: GeoTasarım. Turkish Journal of Forestry, 15 (2): 189-195.
• Antrop M. 2005. Handling landscape change. Landscape Change Conference Proceedings. ECLAS 2005. Ankara. 3-15.
• Cengiz T., Akbulak C., Özcan H., Baytekin H. 2013. Gökçeada’da optimal arazi kullanımının belirlenmesi. Tarım Bilimleri Dergisi, 19: 148-162.
• Çabuk S. N. 2014. Coğrafi bilgi sistemleri ile tasarlamak: Geotasarım kavramı. Harita Teknolojileri Elektronik Dergisi, 6(1): 37-54.
• Demiralp S. 2016. Peyzaj tasarım projeleri asgari standartları, tasarım ve çizim kriterleri. Promim Proje Ltd. Şti., Ankara.
• Dramstad E., Olson D. J., Forman T. T. R. 1996. Landscape ecology principles in landscape ecology and land use planning. Island Press: USA.
• Esri 2010. ArcGIS 10 desktop uygulama dokümanı, Esri Bilgi Sistemleri Mühendislik ve Eğitim Ltd. Şti., Ankara.
• Esri 2014. ArcGIS for Desktop 3D Analiz, Esri Bilgi Sistemleri Mühendislik ve Eğitim Ltd. Şti., Ankara.
• Forman R. T., Godron M. 1986. Landscape ecology. 619pp. John Wiley and Sons, New York.
• Gökyer E. 2009. Bartın ili kent merkezi ve Arıt Havzası’nda peyzaj değerlendirme (Doktora Tezi, Basılmamış), Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Ankara.
• Gökyer E. 2014a. Evaluating landscape changes and environmental threats in a coastal landscape case study of Bartın coastal area, Turkey. Fresenius Environmental Bulletin, 23 (7): 1683-1688.
• Gökyer E. 2014b. Monitoring landscape change and urban growth of Bartın, Turkey, and its environmental effects. Fresenius Environmental Bulletin, 23 (10): 2407-2414.
• Gökyer E., Öztürk M., Dönmez Y., Çabuk S. 2015. Bartın ili dağlık alanlarında coğrafi bilgi sistemleri kullanılarak ekoturizm faaliyetlerinin değerlendirilmesi. İnönü Üniversitesi Sanat ve Tasarım Dergisi, 5(12): 25-35.
• Herrmann S., Osinski E. 1999. Planning sustainable land use in rural areas at different spatial levels using GIS and modelling tools. Landscape and Urban Planning, 46 (1): 93-101.
• Ingegnoli V., 2015 Landscape bionomics biological-integrated landscape ecology. Springer.
• Korkut A. B., Şişman E. E., Özyavuz M. 2010. Peyzaj Mimarlığı. Verda Yayıncılık.
• Olgun R., Yılmaz T. 2014. Peyzaj mimarlığında bilgisayar destekli tasarım ve tasarım aşamaları. Ömer Halisdemir Üniversitesi Mühendislik Bilimleri Dergisi, 3(1): 48-59.
• Şahin A. ve Önder, S. 2008. Peyzaj mimarlığı tasarım sürecinde bilgisayar kullanım olanaklarının Alanya Atatürk Parkı örneğinde irdelenmesi. Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 22(46): 26-35.
• Turan B. O. 2011. Relationship between process, form and representation in the design environment of 21st Century. Megaron Journal, 6 (3): 162-170.
• Turner M. G., Gardner R. H. 2015. Landscape ecology in theory and practice, pattern and process, Springer-Verlag, New York.
• Turoğlu H. 2008. Coğrafi bilgi sistemlerinin temel esasları, Çantay Kitabevi, İstanbul.
• Uzun O. 2003. Düzce Akarsuyu Havzası peyzaj değerlendirmesi ve yönetim modelinin geliştirilmesi (Doktora Tezi, Basılmamış), Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Ankara.
• Uzun O., Dilek F., Çetinkaya G., Erduran F., Açıksöz S. 2010. Konya ili, Bozkır-Seydişehir-Ahırlı-Yalıhüyük ilçeleri ve Suğla Gölü mevkii peyzaj yönetimi, koruma ve planlama projesi. 1-2. ara rapor. TC Çevre ve Orman Bakanlığı, Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü Doğa Koruma Dairesi Başkanlığı. Ankara.
• Yazgan M. E., Özdemir A., Hasgüler A. 2001. Proje I Dersi Uygulama Dokümanı, Ankara Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Peyzaj Mimarlığı Bölümü, Ankara.