11962

Evaluation of the Turkish Version of the Multi-Measure Agentic Personality Scale

maç: Eylemlilik, kişinin yaşamının yönüne ilişkin sorumluluk duygusu, yaşamı ile ilgili kararları kontrol edebilme ve bunların sorumluluğunu alma konusundaki inancı ve seçtiği yaşam yönünde ilerlemeye ilişkin güveni olarak tanımlanmaktadır. Bu çalışmanın amacı, eylemli kişiliği ölçen “Çok-Yönlü Eylemli Kişilik Ölçeği’nin” Türk gençlerinde uygulanabilirliğini değerlendirmektir. Yöntem: Araştırmaya 19-25 yaş aralığında, üniversite öğrencisi olan (n=196; %47.8) ve olmayan (n=214; %52.2) toplam 410 genç katılmıştır. Katılımcıların %45.8’i erkek (n=188), %54.2’si kadındır (n=222) ve yaş ortalamaları 22.5’tir (SS= 1.9). Bulgular: Açımlayıcı (açıklanan varyans %57.43), doğrulayıcı (χ2/sd=3.11, GFI=0.94, RMSEA=0.05) ve ikinci düzey doğrulayıcı faktör analizi sonuçları (χ2/sd=3.87, GFI=0.99, RMSEA=0.03) önerilen dört-faktörlü modelin uygunluğunu desteklemektedir. İç tutarlılık ve test-tekrar test sonuçları ölçeğin yüksek güvenilirliğine işaret etmektedir. Yapılan analizler sonucunda, ölçeğin orijinal versiyonundan 5 madde çıkarılmıştır. Sonuç: Sonuçlar ÇEKÖ Türkçe versiyonunun “eylemliliği” değerlendiren araştırmalarda kullanılabileceğini göstermektedir.

Çok-Yönlü Eylemli Kişilik Ölçeği’nin Türkçe formunun değerlendirilmesi

Objective: The term agency has been defined as a sense of responsibility for one’s life course, the belief that one is in control of one’s decisions about life and is responsible for their outcomes and the confidence that one will be able to overcome obstacles that impede one’s progress along one’s chosen life course. The “Multi- Measure Agentic Personality Scale (MAPS)” was designed to measure agentic personality. The present study aimed to assess the applicability of the MAPS for Turkish youngsters. Methods: Data from a total of 410 participants (male n=188, 45.8%; female n=222, 54.2%) were utilized for validity and reliability analyses. Of the participants, 196 (47.8%) were university students and the rest were not (n=214; 52.2%). The mean age of the participants was 22.5 (SD=1.9) ranging from 19 to 25. Results: Exploratory factor analysis yielded four-factor model explaining 57.43% of the variance. Confirmatory factor analyses (χ2/sd=3.11, GFI=0.94, RMSEA=0.05) and second-order factor analyses (χ2/sd=3.87, GFI=0.99, RMSEA=0.03) indicated that a four factor solution met the criteria standards for adequacy of fit. The internal consistency and test-retest stability revealed a moderate to high reliabilities. After analyzing the data, 5 items were dropped from the original scale. Discussion and Conclusion: The analyses demonstrated that the Turkish version of MAPS could be used in studies that evaluates agency

PDF

___

1. Bandura A. Human agency in social cognitive theory. Am Psychol 1989; 44:1175-1184.
2. Emirbayer M, Mische A. What is agency? Am J Sociol 1998; 103:962-1023.
3. Côté JE, Levine CG. Identity Formation, Agency, and Culture: A Social Psychological Synthesis. Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum, 2002, 1-32.
4. Erikson EH. Identity: Youth and Crisis. New York: Norton Company Inc., 1968; 48-52.
5. Côté JE. An empirical test of the identity capital model. J Adolesc 1997; 20:421-437.
6. Côté JE. Arrested Adulthood: The Changing Nature of Maturity and Identity. New York: New York University Press, 2000; 42-77.
7. Côté JE. The role of identity capital in the transition to adulthood: the individualization thesis examined. J Youth Study 2002; 5:117-134.
8. Côté JE, Schwartz SJ. Comparing psychological and sociological approaches to identity: identity status, identity capital, and the individualization process. J Adolesc 2002; 25:571-586.
9. Schwartz SJ, Côté JE, Arnett JJ. Identity and agency in emerging adulthood: two developmental routes in the ındividualization process. Youth Soc 2005; 37:201-229.
10. Özdikmenli-Demir G. Üniversite öğrencilerinde kimlik gelişimi: Kimlik statülerinin sosyal sermaye ve kimlik sermayesi ile olan ilişkisi. Cumhuriyet Üniverstitesi Sosyal Bilimler Dergisi 2010; 34:1-10 (Article in Turkish).
11. Côté JE. Identity capital, social capital and the wider benefits of learning: generating resources facilitative of social cohesion. London Review of Education 2005; 3:221-237.
12. Kağıtçıbaşı Ç. İnsan, Aile, Kültür. Ankara: Remzi Kitabevi, 1993, 24-26 (Book in Turkish).
13. Bandura A. Social cognitive theory: an agentic perspective. Ann Rev Psychol 2001; 52:1-26.
14. Baggerly J, Osborn D. School counselor’s satisfaction and commitment: correlates and predictors. Professional School Counseling 2006; 9:197-205.
15. Sencer M. Toplum Bilimlerinde Yöntem. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım, 1989, 88-89 (Book in Turkish).
16. Büyüköztürk Ş, Kılıç-Çakmak E, Akgün ÖE, Karadeniz Ş, Demirel F. Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Geliştirilmiş 8. Baskı, Ankara: Pegem A Yayıncılık, 2011, 76-88 (Book in Turkish).
17. Schwartz SJ. Construct validity of two identity status measures: the EIPQ and the EOM-EIS-II. J Adolesc 2004; 27:477-483.
18. Büyüköztürk Ş. Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. 5. Baskı, Ankara: Pegem Yayıncılık, 2002, 72-94 (Book in Turkish).
19. Şimşek ÖF. Yapısal Eşitlik Modellemesine Giriş-Temel İlkeler ve LISREL Uygulamaları. Ankara: Ekinoks Yayınevi, 2007, 102-127 (Book in Turkish).
20. Kline RB. Principles and practice of structural equation modeling. Second ed., NY: Guilford Press, 2005;106-107.
21. Schermelleh-Engel K, Moosbrugger H, Müller H. Evaluating the fit of structural equation models: tests of significance and descriptive goodness of fit measures. Psychol Res 2003; 8:23-74.
22. Sümer N. Yapısal eşitlik modelleri: Temel kavramlar ve örnek uygulamalar. Türk Psikoloji Yazıları 2000; 3:49-74 (Article in Turkish).
23. Shanahan MJ. Pathways to adulthood in changing societies: variability and mechanisms in life course perspective. Annu Rev Sociol 2000; 26:667-692.