ONUR BURAK DURSUN, İbrahim Selçuk ESİN, Mustafa GÜLEÇ, MUSTAFA TALİP ŞENER, Fatma Varol TAŞ, Nazım Ercüment BEYHUN, MEHMET GÖDEKLİ

A Possible Cause of Secondary Traumas for Children in Justice System of Turkey: Attitudes of Prosecutors and Judges

Amaç: Adli değerlendirmeler sırasında uygun olmayan ortam veya prosedürlere maruz kalmak çocuklarda ikincil travmalara yol açabilmektedir. Bu bağlamda çocukların adli değerlendirmeleri sırasında yaşanan sorunların tespit edilmesi, değerlendirmelerin kalitesinin arttırılması ve mahkeme sürecine bağlı travmaların önlenmesi açısından önem arz etmektedir. Bu çalışmada hâkim ve savcıların çocuk ve ergen olguları değerlendirirken yaşadıkları sorunların, bu sorunların nedenlerinin ve muhtemel çözüm yollarının incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışmada ayrıca hâkim ve savcıların, ruh sağlığı çalışanlarıyla işbirliği konusunda yaşadıkları sorunların değerlendirilmesi de hedeflenmiştir. Yöntem: Çalışma kapsamında Erzurum il ve ilçelerinde çalışan 35 savcı ve 14 hâkimle görüşülerek çocuk ve ergen olguları değerlendirirken yaşadıkları sorunları sorgulayan bir anket doldurmaları sağlanmıştır. Bulgular: Çalışmaya katılan hâkim ve savcıların %87.8'i çocuk ve ergen olguları değerlendirirken sorun yaşadığını belirtmiştir. Katılımcıların hiçbirisinin hukuk fakültesi eğitimi sırasında çocukların değerlendirilmesi konusunda bir eğitim almadığı, %18.4'ünün bu konuda bir mezuniyet sonrası eğitim programına katıldığı anlaşılmıştır. Çalışmaya katılan hâkim ve savcıların %61.2'si mevcut yasal düzenlemelerin uygulama zorlukları bulunduğunu belirtmiştir. Sonuç: Mahkeme kaynaklı travmalar, çocuk ve ergen ruh sağlığı alanında önemli bir sorundur. Hâkim ve savcıların bu konudaki bilgileri, becerileri ve ruh sağlığı çalışanlarıyla işbirlikleri adli değerlendirmelerin kalitesini doğrudan etkileyebilmektedir. Meslek içi eğitim programlarının düzenlenmesinin, hâkim ve savcıların ruh sağlığı profesyonellerine direk ulaşımını sağlayacak kanalların oluşturulmasının ve Hukuk Fakültesi Eğitim Müfredatlarının bu konuyu kapsayacak şekilde yeniden düzenlenmesinin ikincil travmaların önlenmesi açısından faydalı olabileceği düşünülmüştür

Türkiye’de adli sistemdeki çocuklar için ikincil bir muhtamel travma kaynağı: Hakim ve savcıların tutumları

Objective: Inappropriate procedures or settings may cause secondary traumas in children and adolescents who are involved in justice systems. For improving the quality of assessments and preventing court-induced traumas, it is necessary to determine the existing problems. The aim of this study was to examine the problems with forensic assessments of children and adolescents, their causes, and possible solutions from the prosecutors’ and judges’ points of view. We also aimed to determine the collaboration problems from the legal authorities’ perspective. Method: The present study was conducted in the City of Erzurum, which is one of the metropolitan cities of Turkey. Thirty-five prosecutors and 14 judges filled out a questionnaire assessing their problems in child assessments. Results: The results indicate that 87.8% of the prosecutors and judges had difficulties at child assessments but none of the participants had an education on child evaluation in law school while only 18.4% participated a post-graduate education program. 61.2% of the respondents indicated that there were problems in the application of the current law.Conclusion: Court induced trauma is a challenging issue for child and adolescent psychiatry. The skills of legal authorities on child evaluations and their cooperation with mental health professionals may directly influence the quality of legal processes. Vocational training programs, creation of direct channels to reach the mental health specialists, and reorganizing the faculty of law education programs may be useful in terms of prevention

PDF

___

1. Wizner S. The Mental Health Professional in the Juvenile Justice System: in Lewis M (editor). Child and Adolescent Psychiatry: A Comprehensive Textbook. Third Ed. Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins Publishers, 2002, 1290-1292.
2. Schiller U, Spies GM. Development of a training program for state prosecutors to address re-victimization of the sexually abused child during forensic procedures. Child Abuse Research in South Africa 2006; 7:36-47.
3. Bala N, Lee J, McNamara E. Children as witnesses: understanding their capacities, needs, and experiences. Journal of Social Distress and the Homeless 2001; 10:41-68.
4. Martindale DA, Martin L, Austin WG, Drozd L, Gould-Saltman D, Kirkpatrick HD, Kuehnle K, Kulak D, McColley D, Sheinvold A, Siegel J, Stahl PM, Hunter L, Model standards of practice for child custody evaluation. Family Court Review 2007; 45:70-91.
5. Kokanovic R, Petersen A, Klimidis S. Nobody can help me... I am living through it alone: experiences of caring for people diagnosed with mental illness in ethno-cultural and linguistic minority communities. J Immigr Minor Health 2006; 8:125-135.
6. Walsh WA, Jones LM, Cross TP, Lippert T. Prosecuting child sexual abuse: the importance of evidence type. Crime Delinq 2008; 56:436-454.
7. Whitcomb D. Legal interventions for child victims. J Trauma Stress 2003; 16:149-157.
8. Penn JV, Thomas C. Practice parameters for the assessment and treatment of youth in juvenile detention and correctional facilities. J Am Acad Child Adolescent Psychiatry 2005; 44:1085- 1098.
9. Bumby KM, Maddox MC. Judges’ knowledge about sexual offenders, difficulties presiding over sexual offense cases, and opinions on sentencing, treatment, and legislation. Sex Abuse 1999; 11:305-315.
10. Turkish Statistical Institute. Mid-year population projections 2010. http://www.turkstat.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=13140. Accessed August 5, 2012.
11. European Commission. Youth In Europe - A statistical portrait. Eurostats; 2009. http://epp.eurostat.ec.europa.eu/cache/ITY_ OFFPUB/KS-78-09-920/EN/KS-78-09-920-EN.PDF. Accessed August 5, 2012.
12. Republic of Turkey Ministry of Justice General Directorate of Criminal Records and Statistics. Statistics for 2009. http:// www.adlisicil.adalet.gov.tr/istatistik_2009/Adalet_ist_2009.pdf. Accessed August 5, 2012.
13. Berliner L, Conte JR. The effects of disclosure and intervention on sexually abused children. Child Abuse Negl 1995; 19:371- 384.
14. Henry J. System intervention trauma to child sexual abuse victims following disclosure. J Interpers Violence 1997; 12:499- 512.
15. Martone M, Jaudes PK, Cavins MK. Criminal prosecution of child sexual abuse cases. Child Abuse Negl 1996; 20:457-464.
16. Firestone G, Weinstein J. In the best interests of children. Fam Court Rev 2004; 42:203-215.
17. Soler M. Health issues for adolescents in the justice system. J Adolesc Health 2002; 31:321-333.
18. Grisso T, Steinberg L, Woolard J, Cauffman E, Scott E, Graham S, Lexcen F, Reppucci ND, Schwartz R. Juveniles’ competence to stand trial: a comparison of adolescents’ and adults’ capacities as trial defendants. Law Hum Behav 2003; 27:333-363.
19. Millard B, Flatley J. Experimental statistics on victimization of children aged 10 to 15: findings from the British Crime Survey for the year ending December 2009: England and Wales. http://webarchive.nationalarchives.gov.uk/20110220105210/rds. homeoffice.gov.uk/rds/pdfs10/hosb1110.pdf. Accessed August 5, 2012.
20. Puzzanchera C. Juvenile arrests 2008. Juvenile Justice Bulletin, December 2009. https://www.ncjrs.gov/pdffiles1/ojjdp/228479. pdf. Accessed August 5, 2012.
21. Alikasifoglu M, Erginoz E, Ercan O, Albyrak-Kaymak D, Uysal O, Ilter C. Sexual abuse among female high school students in Istanbul, Turkey. Child Abuse Negl 2006; 30:247-255.
22. Levav I, Jacobsson L, Tsiantis J, Kolaitis G, Ponizovsky A. Psychiatric services and training for children and adolescents in Europe: results of a country survey. Eur Child Adolesc Psychiatry 2004; 13:395-401.