Çeşitli klinik örneklerden soyutlanan 30'ar metisiline dirençli Staphylococcus aureus (MRSA), metisiline duyarlı Staphylococcus aureus (MSSA) ile 8 metisiline dirençli koagülaz negatif stafilokok (MRKNS) ve 32 metisiline duyarlı koagülaz negatif stafilokok (MSKNS) suşunun teikoplanin duyarlılıkları disk difüzyon, E-test ve mikrodilüsyon yöntemleriyle karşılaştırmalı olarak değerlendirildi ve aralarındaki uyum araştırıldı, E-testi ve mikrodilüsyon yöntemi ile elde edilen MİK sonuçlarında ±1 dilüsyon içerisinde yer alan değerler uyumlu olarak kabul edildi. Disk difüzyon ve mikrodilüsyon testleri arasındaki uyum ise hem direnç kategorilerine hem de MİK değerleri ve inhibisyon zon çaplarının uyumuna göre değerlendirildi. Direnç kategorileri ele alındığında disk difüzyon ve mikrodilüsyon yöntemleri ile elde edilen sonuçlar arasındaki uyum %99, disk difüzyon ve E-test arasındaki uyum %99 olarak belirlendi. Disk difüzyon ile elde edilen sonuçların duyarlılık kategorileri her ne kadar E-test ve mikrodilüsyon yöntemiyle elde edilenlerle benzer olsa da zon çapları ile MİK değerleri arasındaki korelasyonun düşük olduğu saptandı. MİK değerleri ele alındığında, E-test ve mikrodilüsyon yöntemleri ile alınan sonuçların % 66 oranında uyumlu olduğu bulundu. Sonuç olarak, teikoplanin duyarlılık testleri açısından kriterlerin yeniden gözden geçirilmesinin gerekli olduğu düşünüldü.

Teicoplanin susceptibilities of 30 methicillin-resistant Staphylcoccus aureus (MRSA), 30 methicillin-susceptible Staphylococcus aureus (MSSA), 8 methicillin-resistant coagulase-negative staphylococci (MRCoNS) and 32 methicillin-susceptible coagulase-negative staphylococci (MSCoNS) strains which had been isolated from various clinical materials were evaluated comparatively by the disk diffusion, E-test and microdilution methods and the correlation among these methods was analysed. For the E-test and microdilution method MICs within the accuracy limits of ±1 dilution were regarded as agreement. Aggreement between the susceptibility categories and the correlation between the MIC values and inhibition zone sizes were evaluated for the disk diffusion and microdilution methods. The correlations between the results obtained by the disk diffusion and microdilution method; by the disk diffusion and E-test as 99 % and 99 % respectively. Although the results of the susceptibility categories obtained by the disk diffusion were similar to those assessed by the microdilution and E-test the correlation among the zone diameters and MIC values were significantly low. When the MIC values were considered the correlation between the E-test and microdilution results were assessed as 66 %. In conclusion, it was deduced that susceptibility testing methods and criteria for teicoplanin should be re-evaluated.