Amaç: Sigmoid Volvulus (SV) tanısıyla opere edilen hastalardaki tedavi modalitelerinin morbidite, mortalite ve rekürrens üzerine olan etkisini saptamayı amaçladık. Yöntemler: Hastanemizde SV tanısı ile acil opere edilen hastaların dosya kayıtlarından yaş, cinsiyet, preoperatif dönemde bakılan beyaz küre (WBC) düzeyi, abdomen tomografideki transvers kolon çapı, uygulanan tedavi protokolleri ve hastaların 30 günlük morbidite, mortalite oranları ile 1 yıllık takiplerindeki nüks varlığı karşılaştırldı. Bulgular: Hastaların yaş ortalaması 59,4 ± 11,6 idi. Yakınmaların başlangıç süresi ile acil servise başvuru zamanı arası süre; ortalama 3,2 ± 1,6 gün idi. Hastaların 7’sine endoskopik detorsiyon, 17’sine sigmoidopeksi ve 18’ine de Rezeksiyon + Primer Anastomoz (RPA) veya Rezeksiyon + Hartman Prosedürü (RHP) uygulandı. Ortalama takip süresi 11,6 ± 1,1 aydı. RPA ya da RHP uygulanan 5 hastada komplikasyon, sigmoidopeksi yapılan 1 hastada mortalite, endoskopik detorsiyon uygulanan 4 hastada da nüks görüldü. Transvers kolon çapı endoskopik yöntem uygulanan hastalarda en düşük iken, rezeksiyon yapılan hastalarda en yüksek düzeyde saptandı (p= 0,005). Sonuç: SV’li hastalarda, nonkomplike olgularda endoskopik girişimler, hastaneye başvuru anında gecikme, nekroz ve perforasyon saptanan, transvers kolon çapı 11 cm üzerinde olanlarda rezeksiyon, endoskopik girişimlerdeki nüks ve rezeksiyon yapılan hastalardaki komplikasyon oranları gözönünde bulundurularak, nekroz ve şok gelişmeyen hastalarda sigmoidopeksi tercih edilebilir yöntem olarak düşünülebilir

Objective: We aimed at determining the effect of treatment modalities in patients operated with Sigmoid Volvulus (SV) diagnosis on morbidity, mortality and recurrence. Methods: The age, gender, White Blood Cell (WBC) level in preoperative period, transverse colon diameter in abdomen tomography, applied treatment protocols, patients’ 30- day morbidity, mortality rates and relapse existence for their 1-year follow-up which belong to the patients operated urgently with SV diagnosis between January, 2005 and June 2014 in our hospital were compared in hospital records. Results: The average age of the patients was 59.4 ± 11.6. The time between outset time of complaints and application time for emergency department was 3.2 ± 1.6 days in average. Endoscopic detorsion for 7 patients, sigmoidopexy for 17 patients and Resection+ Primary Anastomosis (RPA) or Resection + Hartman’s Procedure (RHP) for 18 patients were applied. The average follow-up period was 11.6 ± 1.1 months. A complication in 5 patients applied RPA or RHP, mortality in 1 patient applied sigmoidopexy and relapse in 4 patients applied endoscopic detorsion were seen. While transverse colon diameter was the lowest in patients for whom endoscopic method was applied, it was the highest in patients for whom resection was applied (p= 0.005). Conclusion: Endoscopic interventions for patients with SV in noncomplicated cases, resection for ones delay, necrosis and perforation was determined during hospital consultation and whose transverse colon diameter was above 11 cm, sigmoidopexy for ones without necrosis and shock may be considered as preferable method by taking relapse in endoscopic intervensions and complication rates in patients for whom resection was applied into consideration