Behçet hastalığında kalp hızı değişkenliği
Behçet hastalığı, göz tutuluşu yanında rekürren oral ve genital ülserasyonlarla seyreden, multisistemi tutan bir vaskulittir. Kalp hızı değişkenliği (KHD), kalbin otonomik fonksiyonlarının değerlendirildiği non-invaziv bir yöntem olup çeşitli hastalıklardaki kardiyovasküler morbidite ve mortalile hakkında bilgi vermektedir. Bu çalışmanın amacı, Behçet hastalığında KHD ölçümleri ile non-invaziv kalbin otonomik durumunun değerlendirilmesi ve KHD ile ventriküler aritmilerin ilişkisinin araştırılması idi. Çalışmaya 33 Behçet hastası arasından çalışma kriterlerine uygun 28 Behçet hastası (16 erkek, 12 kadın, ortalama yaş 37±13 yıl) ile kontrol grubu olarak y aş ve cins yönünden benzer 25 kişi alındı. İki boyutlu ekokardiyografı ile Behçet hastalarından 4'ünde hafif derecede perikardiyal sıvı tespit edildi. M-mode ekokardiyografık olarak değerlendirilen sol ventriküle ait ölçümler her iki grupta oldukça benzer idi. Behçet hastalığı grubunda tüm KHD parametrelerinde azalma saptanmakla birlikte sadece SDNN ve pNNSO değerlerindeki azalma istatistiksel olarak anlamlı bulundu (106±33 ms'e karşılık 137±28 ms ve % 6.6+4.1 karşılık % 9.8±6.4, p
Behçet's disease is a generalized, chronic inflammatory disease characterized by recurrent oral and genital ulceralion and oculo-dermal manifestations. Heart rate variability (HRV) is a noninvasive tool to study cardiac autonomic function and it can give information about cardiovascular morbidity .and mortality in various disease states. This study aimed to evaluate the cardiac autonomic status noninvasively by the measures of HRV and the relation between HRV and ventricular arrhythmias in patients with Behçet's disease. Study group consisted of 28 eligible patients out of 33 patients with Behçet's disease (16 male, 12 female, mean age 37±13 years) and 25 age and sex matched control subjects. Mild pericardial effusion was detected by two-dimensional echocardiography in 4 patients with Behçet's disease. M-mode echocardiographic left ventricular measurements were within normal limits and similar in both groups. Although all HRV measures seemed to be decreased in Behçet's group, only SDNN and pNN50 values significantly differed between groups (106±33 vs. 137±28, 6.6±4.1 Vs 9.8±6.4, p<0.05 for each). In Holler ECG recording, grade ≥2 PVCs were observed in 7 patients of Behçet's group (25 %), but only in 1 subject of control group (4 %) (p<0.05). Of these 7 patients, 2 had pericardial effusion. The lower pNNSO values might suggest that there could be some what decreased vagal activity in these patients. Considering the relatively higher frequency of PVCs in Holler recordings of the Behçet's group, the lower SDNN and pNNSO values might also represent an autonomic abnormality leading to ventricular arrhythmia in these patients. However, since there was not any clearly significant difference in frequency domain correlates of these measures, it is not easy to interpret this data as a clear sympatho-vagal imbalance of the heart in Behçet's disease.