ODA ÖRGÜTLENMESİNDEN DERNEKLERE: TÜRKİYE’DE GİRİŞİMCİ GRUP ÖRGÜTLENMESİNİN EKONOMİK VE KURUMSAL ÇEVRESİ

Bu çalışmada 1960’lardan bu yana Türk siyasi hayatının yeni bir boyutu olarak ortaya çıkan çıkar gruplarının hükümetlerle olan ilişkileri içinde belirlenebilecek genel eğilimlerin analizi yapılmaktadır. Çıkar grubu araştırmalarında kullanılan yaklaşımlardan, çoğulcu, (yeni) korporatist ve yanaşma (klientalist) modellerinin genel bir değerlendirmesinden sonra özellikle girişimci çıkarlarının 1920’lerin ortasından 1980’lerin sonuna kadar değişen örgütlenme tarzları hakkındaki temel bilgilerin sağlanması amaçlanmıştır. Bu örgütlerin kamu politikalarını etkileme yöntemleri araştırılmıştır. Araştırmamız içinde çıkar grubu-devlet ilişkilerinin ideal tipleri olarak geliştirilen, çoğulcu, (yeni) korporatist ve yanaşma modellerinin argümanları kullanılmıştır. Herhangi bir model tek başına Türkiye’deki çıkar grubu-devlet ilişkilerini açıklayamasa da sektörel temelde değişik temsil eğilimlerin neden çakıştığını anlamaya yönelik açıklamaları, yanaşma modelinin terimlerini kullanarak gerekçelendiren bir araştırma yöntemi izlenmiştir. Bu görüş açısı içinde çalışmada Sanayi ve Ticaret Odaları ile Türk Sanayici ve İşadamları Derneği’nin devlet ile olan ilişkileri tasvir edilmeye çalışılmaktadır.

ODA ÖRGÜTLENMESİNDEN DERNEKLERE: TÜRKİYE’DE GİRİŞİMCİ GRUP ÖRGÜTLENMESİNİN EKONOMİK VE KURUMSAL ÇEVRESİ

Bu çalışmada 1960’lardan bu yana Türk siyasi hayatının yeni bir boyutu olarak ortaya çıkan çıkar gruplarının hükümetlerle olan ilişkileri içinde belirlenebilecek genel eğilimlerin analizi yapılmaktadır. Çıkar grubu araştırmalarında kullanılan yaklaşımlardan, çoğulcu, (yeni) korporatist ve yanaşma (klientalist) modellerinin genel bir değerlendirmesinden sonra özellikle girişimci çıkarlarının 1920’lerin ortasından 1980’lerin sonuna kadar değişen örgütlenme tarzları hakkındaki temel bilgilerin sağlanması amaçlanmıştır. Bu örgütlerin kamu politikalarını etkileme yöntemleri araştırılmıştır. Araştırmamız içinde çıkar grubu-devlet ilişkilerinin ideal tipleri olarak geliştirilen, çoğulcu, (yeni) korporatist ve yanaşma modellerinin argümanları kullanılmıştır. Herhangi bir model tek başına Türkiye’deki çıkar grubu-devlet ilişkilerini açıklayamasa da sektörel temelde değişik temsil eğilimlerin neden çakıştığını anlamaya yönelik açıklamaları, yanaşma modelinin terimlerini kullanarak gerekçelendiren bir araştırma yöntemi izlenmiştir. Bu görüş açısı içinde çalışmada Sanayi ve Ticaret Odaları ile Türk Sanayici ve İşadamları Derneği’nin devlet ile olan ilişkileri tasvir edilmeye çalışılmaktadır.