Hemşirelikte Pediatrik Tanılama Becerisi Kazandırmada Video İle Eğitimin Etkinliğinin Değerlendirilmesi

Giriş: Hemşirelik eğitiminde beceri kazanımı önemlidir.Amaç: Hemşirelik Fakültesi 3. sınıf öğrencilerinin Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hemşireliği klinik uygulamasında, video ile eğitiminin pediatrik tanılama becerisi kazanmadaki etkinliğini değerlendirmek amacıyla deneme modellerinden ön test- son test kontrol gruplu modele göre yarı deneysel tipte çalışmadır.Yöntem: Araştırmaya, 2012-2013 eğitim öğretim döneminde Ege Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi 3. sınıf öğrencilerinden Şubat - Mayıs 2013 tarihleri arasında Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hemşireliği uygulamasına katılmış, araştırmaya katılmayı kabul eden 120 öğrenci alınmıştır. Veri toplama amacıyla 4 adet anket formu ve 1 adet ölçek kullanılmıştır.Bulgular: Çalışma ve kontrol grubunda yer alan öğrencilerin bilgi testi son test puan ortalamaları (p= .004) (p< .05) ve Pediatrik Tanılama Öğrenci Değerlendirme Rehberi Toplam Puan Ortalaması (p= .000) (p< .05) bakımından istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmıştır.Sonuç: “Pediatrik Tanılama” videosu ile eğitimin, öğrencinin pediatrik tanılama becerisi kazanmasında oldukça etkili olduğu görülmüştür.

Anahtar Kelimeler:

Pediatrik Tanılama, Beceri Kazanımı, Hemşirelik Eğitimi.

An Evaluation of the Effectiveness of the Educational Videos on Pediatric Diagnostic Skills in Nursing

Background: It is essential to acquire skills in nursing education. Diagnosing child health is important in terms of diagnosing the take into account of physiological and anatomical differences of the child or collecting data about the individual's condition. Objectives: This study was designed as a semi-experimental study with pretest-posttest control groups in order to evaluate the efficacy of video education in acquiring pediatric diagnostic skills. Method: The study included 120 third year nursing students in Ege University Nursing School in 20122013 academic year who were enrolled in the pediatric nursing clinical practice class and consented to participate in the study. The study data were used to collected with "Pediatric Diagnostic Information Test", "Pediatric Diagnostic Student Assessment Guide", "Video Monitoring Feedback Form" and "Academic Self-Efficacy Scale". Results: The average posttest quiz scores (p= .004) (p< .05) and Pediatric Diagnosis Student Evaluation Scale average scores (p= .000) (p< .05) of the students in the test group and the control group indicated a statistically significant difference. Conclusion: The study results confirmed that “Pediatric Diagnosis” video education program is efficient in upskilling nursing students to acquire pediatric diagnosis skills and then they do better level

Keywords:

Pediatric Diagnosis, Skill Acquisition, Nursing Education.,

___

Akyüz, A. (2011). Hemşirelik beceri eğitiminde yenilikçi uygulamalar. Sağlık Bilimleri Klinik ve İletişim Beceri Eğitimleri Kongresi (Kongre Kitabı). Ankara. 25-26 Kasım, 13.
Boztepe, H., Terzioğlu, F. (2013). Hemşirelik eğitiminde beceri değerlendirilmesi. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi,16 (1): 57-64.
Büyükgönenç, L., Törüner, E. (2012). Çocuk sağlığı temel hemşirelik yaklaşımı. (1. Baskı, Sy. 86-146). Ankara: Göktuğ Yayıncılık.
Dağoğlu, T., Görak, G. (2008). Temel neonatoloji ve hemşirelik ilkeleri. (Yenilenmiş İkinci Baskı Baskı). İstanbul: Nobel Tıp Kitapevi.
Doni, N. Y., Şimşek, Z., Gürses, G., Özer, M. S. (2009). Sağlık hizmetleri meslek hizmetleri yüksekokulu öğrencilerinin öz- etkililik yeterlik düzeyleri. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi, 4 (12), 21-34.
Dunn, S. V., Hansford B. (1997). Undergraduate nursing students’ perceptions of their clinical learning environment. Journal of Advanced Nursing, 25(6), 1299–1306.
Hergenroeder, A. C., Chorley, J. N., Laufmann, L., Fetterhoff, A. (2002). Two educational interventions to improve pediatricians knowledge and skills in performing ankle and knee physical examination. Archives of Pediatrics Adolescent Medicine, 156 (3), 225-229.
Kapucu, S., Bulut, H. (2011). Turkish nursing students’ views of their clinical learning environment: a focus group study. Pakistan Journal of Medical Sciences, 27 (5), 1149-1153.
Korhan, A, E., Tokem, Y., Yılmaz, U, D., Dilemek H. (2016). Hemşirelikte psikomotor beceri eğitiminde video destekli öğretim ve osce uygulaması: bir deneyim paylaşımı. İzmir Kâtip Çelebi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi, 1(1), 35-37.
Macnet, S. (2012). Teachıng nursıng psychomotor skills in a fundamentals laboratory: a literature review. Nursing Education Perspective, 33 (5), 328-833.
Mete, S., Uysal, N.(2009). Hemşirelikte mesleki beceri eğitiminde bir model uygulaması. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Elektronik Dergisi, 2 (3), 115-123.
Mete , S., Uysal, N. (2010). Hemşirelik mesleksel beceri laboratuarındaki psikomotor beceri eğitiminin öğrenci ve eğiticiler tarafından değerlendirilmesi. Hemşirelikte Araştırma Geliştirme Dergisi. 2, 28-38.
Midilli, S, T., Çevik, K., Baysal E. (2017). Hemşirelik öğrencilerinin laboratuvar uygulamalarındaki bilgi ve becerileri ile sınav kaygısı ilişkisinin incelenmesi. SDÜ Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi.1.
Morgan, R. (2006). Using clinical skills laboratories to promote theory–practice integration during firstpractice placement: an ırish perspective. Journal of Clinical Nursing, 15, 155–161.
Murphy, K. (2002). Pediatric nursing caring for children and their families. In Potts, L.N., Mandleco, L. B. (Ed.), Pediatric assessment (1rd ed., pp. 373-415). New York.
Neyzi, O., Ertuğrul, T. (2010). Pediyatri. (1. Baskı). İstanbul: Nobel Tıp Kitabevi.
Özkahraman, Ş., Yıldırım, B. (2012). Hemşirelik ve ebelik öğrencilerinin özyeterlik durumlarının belirlenmesi. Hemşirelikte Araştırma Geliştirme Dergisi, (14) 3, 53-65.
Saakane, K., John, M., Tiomethe, S., Maphosa, M., Jennifer, C., Petra, B. (2008). Student evaluation of a clinical self-study laboratory. Nurse Education in Practice, 8, 359-367.
Schoening, A. M., Sittner, A. J., Todd, M. J. (2006). Simulated clinical experience; nursing students’ perceptions and educators’ role. Nurse Educator, 31(6), 253-258.
Tel, H., Tel, H., Sabancıoğulları S. (2004). Hemşirelik birinci sınıf öğrencilerinin laboratuar uygulamasında birbirlerine ım enjeksiyon uygularken ve klinik uygulamanın ilk gününde anksiyete durumları. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 7(1), 10.
Terzioğlu, F., Kapucu, S., Özdemir, L., Boztepe, H., Duygulu, S., Tuna, Z., Akdemir, N. (2012). Simülasyon yöntemine ilişkin hemşirelik öğrencilerinin görüşleri. Sağlık Bilimleri Fakültesi Hemşirelik Dergisi,16-23.
Wellard, J., Colleen, R., De Ferguson, S. (1995). Evaluating clinical educators: an employer’s perspective. Journal of Advanced Nursing, 21(4),737–742.
Whetsell, V. M., Coffin, A. D., Lizardo, M. L., Lizardo,V. L. M., Macdougall, J. B., Madayag, M. T., Marcus, S. M. (2000). Pediatric Nursing. (1 rd ed., pp. 27-65.).America.
Wilson, H., Kline, W. (2003). Wong’s Nursing Care of Infants and Children. (7rd ed., pp.170-239).China.
Yılmaz M., Gürçay,D., Ekici, G. (2007). Akademik özyeterlik ölçeğinin türkçeye uyarlanması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, 253–259.
Yoo, S. M., Yoo, Y. (2003). The effectiveness of standardized patients as a teaching method for nursing fundamentals. Journal of Nursing Education, 42 (10), 444-448.