: Âşık tarzı şiirler halkın duygularını, düşüncelerini, değerlerini en iyi yansıtan ve gelecek kuşaklara aktaran halk edebiyatı ürünleridir. Eğitim kurumlarının en ücra köşelere kadar yaygınlaşmadığı dönemlerde bu söyleyişler, deyişler zaman zaman birer ders malzemesi olabilecek türden eserlerdir. Âşık tarzı şiir geleneğindeki nasihatnameler başlı başına ders verici nitelikte şiirlerdir. Halk şiiri örnekleri incelendiğinde, özlerinde ulusumuzun köklü tarihi, kültürü, toplumsal yaşama bakışı gözlemlenir. Toplumun ahlakına ve değer yargılarına uygun olarak oluşturulan bu eserler iyiden doğrudan ve güzelden yana topluma iletiler verirler. Bu araştırmada 17. yy. âşıklık geleneğinde yetişmiş, bu türün en önemli temsilcileri olan Âşık Ömer, Karacaoğlan ve Gevheri’nin şiirleri taranarak âşıkların halkın eğitim anlayışını yansıttığı düşünülen şiirler, dörtlükler seçilmiş ve incelenmiştir. Araştırmanın evreni 17. yüzyıl halk şairleri, örneklem ise 17. yüzyıl halk şairlerinden Aşık Ömer, Gevheri, Karacaoğlan’dır. Araştırmanın evren ve örnekleminin17.y.y seçilmesinin nedeni âşıklık geleneğinin bu dönemde altın çağını yaşamış olmasıdır.

The poetries of minstrel style are the product of the folk literature that reflect people’s feelings, thoughts, values and pass them on to the future generations. The time when the educational institutions weren’t so common in the past, these pronounciations and phrases became the opus that could be a kind of advice material. Nasihatnames are the admonishing poetries which existent in the tradition of the poetry of the minstrel style. If the examples of the folk poetry is examined, radical history of our nation, culture and their view to the social life is observed. These works that generated moral and value judgement of the society give messages to the community about favor, ethical and beauty. In this study, poetries of Aşık Ömer, Karacaoğlan and Gevheri who trained in the tradition of minstrelsy in the 17th century and the most important representatives of this kind were scanned, and the poetries, quatrains of the minstrels that reflect of the people’s education concept were selected and analyzed. The size of the study is the folk poets from 17th century and the sample is Aşık Ömer, Gevheri, Karacaoğlan who were the folk poets from 17th century. Due to the fact that the tradition of minstrelsy lived the golden age in the 17th century, 17th century for the size and the sample of the study was chosen.