OTANTİK DEĞERLENDİRME YAKLAŞIMLARININ ORTAÖĞRETİM ÖĞRENCİLERİNİN GÖRSEL SANATLAR DERSİNE YÖNELİK TUTUMLARINA ETKİSİ

Bu araştırmanın amacı, ortaöğretim görsel sanatlar dersinde uygulanan otantik değerlendirme yaklaşımlarının öğrencilerin derse yönelik tutum ve bu sürecin algıları üzerindeki etkisini araştırmaktır. Araştırma 2011-2012 öğretim yılının bahar yarıyılında Erzurum İli Yakutiye İlçesi’ndeki Erzurum Lisesi’nde yürütülmüştür. Araştırma deneysel yöntemin ön test-son test kontrol gruplu deseni kullanılmıştır. Gruplar cinsiyet, ilköğretim mezuniyet puanları, ortaöğretime giriş sınav puanlarına göre eşitlenmiştir. Araştırmada verilerin elde edilmesinde, görsel sanatlar dersi tutum ölçeği, otantik değerlendirme anketi, öz değerlendirme, grup değerlendirme formu ve otantik değerlendirme formları kullanılmıştır. Dersler deney grubunda otantik değerlendirme yaklaşımlarına, kontrol gruplarında ise geleneksel öğretime dayalı olarak işlenmiştir. Araştırmada, görsel sanatlar tutum puanlarının ortalama ve standart sapmaları hesaplanmış ve sonuçlar analizlerde kullanılmıştır. Verilerin analizinde ortalama, standart sapma ve “t” testi kullanılmıştır. Analizlerde anlamlılık düzeyi olarak p< .05 olarak alınmıştır. Araştırma verilerinin analizi SPSS istatistik programı kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Deney ve kontrol grupları yukarıda belirtilen istendik değişkenler açısından denkleştirildiği için, kovaryans analizi yapılmamıştır. Nitel veriler ise, nitel veri analizi yönteminin içerik analizi tekniği ile değerlendirilmiştir. Otantik değerlendirme yaklaşımlarına dayalı öğretim uygulanan deney grubu ile geleneksel öğretim uygulanan kontrol gruplarının görsel sanatlar dersi tutum ölçeğinden aldıkları ön test puanları kontrol altına alındığında, son test puanları arasında deney grubu lehine anlamlı fark bulunmuştur. Otantik değerlendirme yaklaşımlarına dayalı öğretim uygulanan deney grubu öğrencilerinin süreci değerlendirmeye yönelik formlara verdikleri yanıtlar üzerinde yapılan içerik analizi sonuçları, deney grubu öğrencilerinin otantik değerlendirme sürecini algıları üzerinde etkili olduğu sonucunu göstermiştir.

ATTITUDES OF AUTHENTIC ASSESSMENT APPROACH OF VISUAL ARTS LESSON IN HIGH SCHOOL

The aim of this study is to examine the impact of authentic evaluation approachment in secondary school visual art lessons on students’ attitudes as regards visual art lessons. The study was carried out at Erzurum High School in Yakutiye Town of Erzurum. In the study, the design of pre-test, post-test of control group of experimental method was used. The groups are equalized according to secondary education score awerages, scores of elementary school graduation and gender. In the collection of the research data, visual arts lesson attitude scale, authentic evaluation survey, conscise evaluation, group assesment form and authentic evaluation form were used. In the data analysis, percentage, standart deviation and t-test were used. The significance level of the analysis were taken as p< .05. The study was concluded by using SPSS statistical programme. As experiment and control group were equaleyed as regards variables mentioned above, co-variance analysis couldn’t be done. Qualified data was evaluated by means of content analysis technique of qualified data analyses method. The results of the study are given as follows. There was significant distinction between post-test scores in favour of experiment group when pre-test scores taken from visual arts lesson attitude scale of control group in which traditional teaching was applied and experiment group in which teaching based on authentic evaluation approachment was applied were taken under control. Content analysis results carried on the answers which experiment group students gave for the evaluation of the process of teaching indicate thet they had impact on the persuation of authentic evaluation process of the students in experiment group.

___

  • Al-Amri, M. (2011). Assessment techniques practiced in teaching art at sultan qaboos university in oman. International Journal of Education Through Art, 7(3), 267-282.
  • Alkove, L. D. Ve B. J. Mccarty. (1992). Plain talk: recognizing positivism and constructivism in practice, Action in Teacher Education. (ATE)-Nonthematic. 14:2.
  • Battie, D. K. (1997). Assessment in art education,, Worcester, Massaschusetts, U.S.A: Davis Publications.
  • Bay, E. (2008). Öğretmen eğitiminde yapılandırmacı program uygulamalarının etkililiğinin değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Erzurum.
  • Brooks, J. G., Brooks M.G. (1993). In search of understanding: the case for constructivist classrooms. Alexandria: VA: Association for Supervision and Curriculum Development.
  • Çömlekoğlu, G. (2001). Öğretmen adaylarının problem çözme becerilerine hesap makinesinin etkisi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Balıkesir.
  • Ellmers, G. (2006), Assessment practice in the creative arts: developing a standardised assessment framework, Teaching and Learning Scholars Report, Faculty of Creativity Arts, University of Wollongong.
  • Gençaydın, Z. (1987). Resim-iş eğitiminin amaç ve ilkeleri. güzel sanatlar eğitimi. Eskişehir: Açıköğretim Fakültesi Yayınları. No:101.
  • Gürdal A. (2007). Görsel sanatlar dersinde yapılandırmacı yaklaşıma dayalı öğretim uygulamalarına ilişkin öğretmen görüşleri, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
  • http://www.ankarasanalgezinti.com/anitkabir/Anitkabir_Kurtulus_Savasi_Muzesi_Canakkale_Savasi_Panorama si.php, adresinden 03.04.2012 tarihinde alınmıştır.
  • http://www.3dmekanlar.com/tr/3d-muzeler.html, adresinden 03.04.2012 tarihinde alınmıştır.
  • Karakuş, F. (2006), Sosyal bilgiler öğretiminde yapıcı öğrenme ve otantik değerlendirme yaklaşımlarının öğrencilerin akademik başarı, kalıcılık ve sosyal bilgiler dersine yönelik tutumlarına etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Adana.
  • Karasar, N. (1986). Bilimsel araştırma yöntemi. ( 3. Baskı), Ankara: Bilim Kitap Kırtasiye ltd.
  • Kırışoğlu, O. T. (2002). Sanatta eğitim, Ankara: Pegam A Yayıncılık.
  • Kurtuluş, Y. (2002). İlköğretimde resim-iş derslerinin haftalık ders dağıtımı içindeki yeri ve öğrenciler üzerindeki etkileri”, Milli Eğitim Dergisi, 153–154.
  • Kurtuluş, Y. (1998). Sanat eğitiminde işbirlikli öğrenme, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Programları ve Öğretim (Güzel Sanatlar Eğitimi) Anabilim Dalı, Ankara.
  • Küçükoğlu, A. (2007). Dizgeli öğretimin öğrenci erişisine etkisi, Yayımlanmamış Doktora Tezi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Erzurum.
  • Mamur, N. (2009). Anadolu güzel sanatlar lisesi resim bölümü öğrencilerinin sanatsal yeterliliğini ölçme ve değerlendirmede EGD’nin (portfolyo) rolü. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Ankara.
  • Mamur, N. (2011), Görsel sanatlar eğitimi alan öğretmen adaylarının alanlarına yönelik ölçme ve değerlendirme araç ve yaklaşımlarına ilişkin yeterlikleri, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, Ankara, C:9, S:3. s. 597-626.
  • Mant, S. (2007). Desen eğitiminde yapılandırmacı öğrenme uygulamalarının etkililiği (dumlupınar üniversitesi örneği). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Anadolu Üniversitesi. Eskişehir.
  • Mantar, P. K. (2009), Görsel sanatlar dersi kapsamında yapılandırmacı yaklaşım ile davranışçı yaklaşım etkilerinin 5.sınıf öğrencileri üzerinde karşılaştırılması (çubuk örneği). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • MEB İlköğretim Genel Müdürlüğü (2006). Görsel sanatlar dersi (1-8. sınıflar) öğretim programı ve kılavuzu. Ankara: MEB Yayınları.
  • Mermer, C. Ö. (2006), İlköğretim ıı. kademe resim-iş (sanat) eğitimi derslerinde sınama, ölçümleme ve değerlendirme yöntemlerinin kullanımı. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Güzel Sanatlar Eğitimi Anabilim Dalı, Bursa.
  • Milson, A. J., S. M. Brantley. ( 1999). Theme- based portfolio assessment in social studies teacher education. Social Education. 63(6), 374-376.
  • National Art Education Association (NAEA) (2009a), ‘Professional standards for visual arts educators’, www.arteducators.org. Erişim Tarihi 10 Ekim 2011.
  • National Art Education Association (NAEA) (2009b), ‘Standards for art teacher preparation’, www.arteducators.org. Erişim Tarihi 10 Ekim 2011.
  • Nazlıçiçek, N, Akarsu F, (2008), Fizik, kimya ve matematik öğretmenlerinin değerlendirme araçlarıyla ilgili yaklaşımları ve uygulamaları, Eğitim ve Bilim, Cilt:33, Sayı: 149, s. 3-17.
  • Newman, F. M., G. S. Walter., G.G. Wehlage. (1995). A Guide to Authentic Instruction and Assessment: Vision, Standards and Scoring. Madison: WI: Wisconsin Center for Education Research.
  • Orhun F. B, (2005), Resim-iş dersine ilişkin tutumların ölçülmesi, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, S.18, 19-29.
  • Öğülmüş, S. (2005). Milli eğitim bakanlığı ilköğretim programları tanıtım semineri ( 4-8 Nisan), Yalova.
  • Parker, W. C. (2005). Social studies in elemantary education. (11. ed.). Prentice Hall.
  • Phifer, S. J. (2002) Setting up and facilitating student centered classrooms. Maryland, London: The Scarecrow Press.
  • Schrenko, L. (1994). Structuring a learning- centered school. Illinois: Skylight Training and Publishing, Inc.
  • Slavın, R.E. (1994). Educational psychology: theory and practice. (Fourth Edition), Massachusetts: Allyn And Bacon.
  • Stemmer, P., B. Brown,C. Smith. (1992). The employability skills portfolyo. Educational Leadership. (49-6). Mart, s: (32-35).
  • Sunal, C. S., Haas. M. E. (2002). Social studies for the elemantary and middle grades. a.constructivist approach. Boston: Allyn& Bacon A Pearson Education Company.
  • Tavşancıl, E. (2002). Tutumların ölçülmesi ve spss ile veri analizi. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Tepecik, A. (2002). Grafik sanatlar–tarih, tasarım, teknoloji. Ankara: Detay Yayıncılık-Sistem Ofset.
  • Wolf, (1989). Portfolyo assessment: sampling studentwork. Educational Leadership. 46(7), 35-40.
  • Yaşar, S. (1994). Bireyselleştirilmiş öğretimde öğretmenin rolü, Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Birinci Eğitim Bilimleri Kongresi Bildiriler 2. (28-30 Nisan 1994), Adana: Çukurova Üniversitesi Basımevi, 1994, s.515-521.
  • Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Zimmerman, B. J, (1989), A social cognitive view of self-regulated academic learning, Journal of Educational Pyschology. 81(3):329-339.