___

• Ayas, A. (1995). Fen bilimlerinde program geliştirme ve uygulama teknikleri üzerine bir çalışma: İki çağdaş yaklaşımın değerlendirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11, 149-155.
• Ayas, A., Çepni, S. ve Akdeniz, A. R. (1993). The development of the turkish secondary science curriculum. Science Education, 77(4), 433-440.
• Açıkgöz, K. (1993). İşbirliğine dayalı öğrenme ve geleneksel öğretimin üniversite öğrencilerinin akademik başarısı, hatırda tutma düzeyleri ve duyuşsal özellikleri üzerindeki etkileri. I. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi. Ankara: MEB Yayınları, 187– 201.
• Adıgüzel, A. (2009). Sınıf öğretmenlerinin öğrenme etkinliklerini düzenleme ve gerçekleştirme çabalarında zorlanma düzeyleri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(2), 89-110.
• Aksoy, G. (2006). İşbirlikçi öğrenme yönteminin genel kimya laboratuar dersinde akademik başarıya, laboratuar malzemesi tanımaya ve kullanma becerisine etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
• Aksu, S., Yıldırım, N., ve Ayas, A. (2007). Kimya öğretmen adaylarının bilgisayar ve interneti öğretim amaçlı kullanma durumlarının incelenmesi. 7. Uluslararası Eğitim Teknolojileri Konferansı. Lefkoşa: Bildiri Kitabı 1., 652–656.
• Aşılıoğlu, B. (2000). Türk dili ve programı hakkındaki görüşlerinin değerlendirilmesi. Eğitim ve Bilim Dergisi, 116, 34-41.
• Aşılıoğlu, B. (2006). İngilizce öğretmen adaylarının öğretim yöntem ve teknikleri konusundaki yeterliliklerine ilişkin algıları. Eğitim Araştırmaları, 22, 1-11.
• Atıcı, T. ve Bora, N. (2004). Orta öğretim kurumlarında biyoloji eğitiminde kullanılan öğretim metotlarının ders öğretmenleri açısından değerlendirilmesi ve öneriler. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(2), 51-64.
• Binler, A. İ. (2007). Fen öğretmenlerinin öğretim yöntem ve tekniklerini kullanma yatkınlıkları. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Kafkas Üniversitesi, Kars.
• Bulut, G. (2010). İlköğretim (6-7-8. Sınıf) Fen ve teknoloji öğretmenlerinin öğretim yöntem ve tekniklerini kullanma alışkanlıkları: Hatay İli örneği. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Fırat Üniversitesi, Elazığ.
• Bowen, C. W. (2000). A quantitative literature review of cooperative learning effects on high school and college chemistry achievement. Journal of Chemical Education, 77(2), 116– 119.
• Byers, W., (2002). Promoting active learning through small group laboratory classes. University Chemistry Education, 6, 28-34.
• Brewer, S., & Klein, J. D. (2006). Type of positive interdependence and affiliation motive in an asynchronous, collaborative learning environment. Educational Technology. Research and Development, 54(4), 331–354.
• Büyükkaragöz, S. S. ve Çivi, C. (1997). Genel öğretim metotları. İstanbul: Öz Eğitim Yayınları.
• Crawley, F. E., & Salyer, B. (1995). Origins of life science teachers’ beliefs underlying curriculum reform in Texas. Science Education, 79, 611-635.
• Çapri, B. ve Çelikkaleli, Ö. (2008). Öğretmen adaylarının öğretmenliğe ilişkin tutum ve mesleki yeterlik inançlarının cinsiyet, program ve fakültelerine göre incelenmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(15), 33-53.
• Cho, J. (2001). Curriculum implementation as lived teacher experience: Two cases of teachers. Unpublished doctoral dissertation, The Ohio State University
• Cohen, L., Manion, L., & Morrison, K. (2009). Research methods iın education (6th ed.). New York: Routledge, Taylor & Francis Group.
• Çoşkun E., Özer B. ve Tiryaki,E. N. (2010). Türkçe öğretmeni adaylarının özel alan yeterlik algılarının değerlendirilmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi 27, 123-13.
• Crocker, R.K., & Banfield, H. (1986). Factors influencing teacher decisions on school, classroom and curriculum. Journal of Research in Science Teaching, 3(9), 805-816.
• Crawley, F. E., & Salyer, B. (1995). Origins of life science teachers’ beliefs underlying curriculum reform in texas. Science Education, 79, 611-635.
• Cronin-Jones, L.L. (1991). Science teachers’ beliefs and their influence on curriculum implementation: two case studies. Journal of Research on Science Teaching, 28(3), 235- 250.
• Çaycı, B., Demir, M. K., Başaran M. ve Demir, M. (2007). Sosyal bilgiler dersinde işbirliğine dayalı öğrenme ile kavram öğretimi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 15(2), 619-630.
• Çelikkaya, T. ve Kuş, Z. (2009). Sosyal bilgiler öğretmenlerinin kullandıkları yöntem ve teknikler. Uludağ Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(2), 741-758.
• Demirezen, S. (2001). Sınıf öğretmenlerinin öğretim stratejileri ile öğretim yöntem ve tekniklerine ilişkin görüşleri. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• Doğan, C. (2004). Sınıf öğretmenlerinin derslere ilişkin görüşleri ve tercih ettikleri öğretim yöntemleri: İstanbul örneği. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(2), 193-203.
• Duman, E. Z. (2008). Ortaöğretimde öğretimde öğretim ilke, yöntem ve teknikler açısından mantık öğretimi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Doymuş, K., Şimşek, Ü. ve Bayrakçeken, S. (2004). İşbirlikçi öğrenme yönteminin fen bilgisi dersinde akademik başarı ve tutuma etkisi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 1(2), 103–115.
• Dreyfus, A., Jungwirth, E., & Tamir, P. (1985). Biology education in Israel as viewed by the teachers. Science Education, 69(1), 83-93.
• Erişen, Y. ve Çeliköz, N. (2003). Öğretmen adaylarının genel öğretmenlik davranışları açısından kendilerine yönelik yeterlik algıları. Gazi Üniversitesi Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 1(4), 427-439.
• Evans, W. (1992). An investigation of curriculum implementation factors. Education, 106(4),
• Feyzioğlu, B., Demirdağ, B., Ateş, A., Çobanoğlu, İ., Altun, E. ve Akyıldız, M. (2011). Students’ views on laboratory applications: Izmir sample. İlköğretim Online, 10(3), 1208-1226. Erişim tarihi:19.09.2012 http://ilkogretim-online.org.tr
• Fullan, M., & Pomfret, A. (1977). Research on curriculum and instruction implementation. Review of Educational Research, 47(1), 335-397.
• Gezer, K., Köse, S., Durkan, N. ve Uşak, M. (2003). Biyoloji alanında yapılan program geliştirme çalışmalarının karşılaştırılması: Türkiye, İngiltere ve ABD örneği. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(2), 49-62.
• Gökmen, A., Atik A. D., Ekici, G., Altunsoy, S. ve Çimen, O. (2010). 9. sınıf biyoloji dersi öğretim programı boyutlarına yönelik biyoloji öğretmen görüşlerinin öğretmen öz- yeterlik düzeyleri açısından analizi. 1.Ulusal Eğitim Programları ve Öğretim Kongresi’nde sunulmuş bildiri, Balıkesir.
• Gökmen, A., Bostan, L., Şahin, B. ve Ekici, G. (2011). 10. sınıf biyoloji dersi öğretim programı boyutlarına yönelik biyoloji öğretmen görüşlerinin öğretim sürecine ilişkin öz-yeterlik inançları açısından analizi. I. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Kongresi’nde sunulmuş bildiri, Eskişehir.
• Gök, B. ve Şahin, A. E. (2009). İlköğretim 4. ve 5. sınıf öğretmenlerinin değerlendirme araçlarını çoklu kullanımı ve yeterlik düzeyleri. Eğitim ve Bilim, 34(153), 117-126.
• Gökhale, A. A. (1995). Collaborative learning enhances critical thinking. Journal of Technology Education, 7(1), 22–30.
• Gömleksiz, M. ve Tümkaya, S. (1997). Kubaşık öğrenme yönteminin sınıf öğretmenliği bölümü birinci sınıf öğrencilerinin akademik başarıları ile öğrenme ve ders çalışma stratejileri üzerindeki etkisi. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(2), 230–236.
• Hawthorne, R. K. (1992). Curriculum in the making: teacher choice and the classroom experience. New York: Teachers College Press.
• Hawkes, P. (1991). Collaborative learning and American literature. College Teaching, 39(4), 140–144.
• Hevedanlı, M., Oral, B. ve Akbayın, H. (2005). Biyoloji öğretiminde işbirlikli öğrenme ve tam öğrenme yöntemleri ile geleneksel öğretim yöntemlerinin öğrenci başarısına etkisi. Milli Eğitim Dergisi, 33(166), 235-247.
• Hofstein, A., & Lunetta, V. N. (2003).The laboratory in science education: Foundations for the twenty first century. Science Education, 88, 28–54.
• Işıksal, M. ve Çakıroğlu, E. (2006). İlköğretim matematik öğretmen adaylarının matematiğe ve matematik öğretimine yönelik yeterlik algıları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31, 74-84.
• İşman, A., Baytekin, Ç., Balkan, F., Horzum, B. ve Kıyıcı, M. (2002). Fen bilgisi eğitimi ve yapısalcı yaklaşım. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 1(1), 41-47.
• Johnson, D. W., & Johnson, R. T. (1999). Making cooperative learning work. Theory Into Practice, 38(2), 67–73.
• Kahyaoğlu, M. ve Yangın, S. (2007). İlköğretim öğretmen adaylarının mesleki öz- yeterliklerine ilişkin görüşleri. Kastamonu Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(1), 73-84.
• Kamuran, T. ve Akdeniz, F. (2008). The effects of cooperative learning on Turkish elementary students’ mathematics achievement and attitude towards mathematics using TAI and STAD methods. Educational Studies in Mathematics, 67(1), 77-91.
• Kayıran, B. K. ve İflazoğlu, A. (2007). Çoklu zekâ kuramı destekli kubaşık öğrenme yönteminin Türkçe dersine ilişkin tutuma ve okuduğunu anlama başarısına etkisi. Eurasian Journal of Educational Research, 29, 129-141.
• Kirschner, P. A., & Meester, M. A. M. (1988). The laboratory in higher science education: Problems, premises and objectives. Higher Education, 17, 81-98.
• Karacaoğlu, Ö. C. (2008). Avrupa Birliği uyum sürecinde öğretmen yeterlilikleri. Yayınlanmamış doktora tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
• Kimpston, R. D. (1985). Curriculum fidelity and the implementation tasks employed by teachers: a research study. Journal of Curriculum Studies, 17(2), 185-195.
• Koruklu, N., Feyzioğlu, B., Özenoğlu-Kiremit, H. ve Aladağ, E. (2012). Öğretmenlerin tükenmişlik düzeylerinin bazı değişkenlere göre incelenmesi. Educational Sciences: Theory & Practice, 12(3), 1823-1830.
• Lederman, N. G. (1999). Teachers’ understanding of the nature of science and classroom practice: factors that facilitate or impede the relationship. Journal of Research in Science Teaching, 36(8), 916-929.
• MEB. (2006). Öğretmenlik mesleği genel yeterlikleri. Öğretmen Yetiştirme ve Eğitimi Genel Müdürlüğü. Erişim tarihi:17.0.2012 http://otmg.meb.gov.tr
• MEB. (2010). Öğrenci başarılarının belirlenmesi sınavı (ÖBBS) raporu (2009). Eğitim Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı. Erişim tarihi: 11.11.2011 http://earged.meb.gov.tr/dosyalar/obbs/OBBS_2009.pdf
• MEB. (2011). Ortaöğretim öğretmenleri özel alan yeterlikleri. Öğretmen Yetiştirme ve Eğitimi Genel Müdürlüğü. Erişim tarihi:15.09.2011 http://otmg.meb.gov.tr.
• Mitchener, C. P., & Anderson, R. D. (1989). Teachers’ perspective: developing and implementing an STS curriculum. Journal of Research in Science Teaching, 26 (4), 351-369.
• Muşta, M. C. ve Taşkaya, S. M. (2008). Sınıf öğretmenlerinin Türkçe öğretim yöntemlerine ilişkin görüşleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 25, 240-251.
• Nakhleh, M. B., Polles, J., & Malina, E. (2002). Learning chemistry in a laboratory environment. In J. K. Gilbert, O. De Jong, R. Justi, D. F. Treagust & J. H. Van Driel (Eds.), Chemical education: Towards research-based practice (pp. 69-94). The Netherlands: Kluwer Academic Publishers.
• Odubunmi, O., (1991). The effects of labooratory and lecture teaching methods on cognitive achievement in integrated science. Journal of Research in Science Education, 28(3), 213-224.
• Olson, J. (1981). Teacher influence in the classroom: A context for understanding curriculum translation. Instructional Science, 10, 259-275.
• Ocak, G., Ocak, İ., Yılmaz, M. ve Mergen, H. H. (2012). Attitudes of primary school teachers towards teaching methods and techniques (Sample of Afyonkarahisar). İlköğretim Online, 11(2), 504-519. Erişim tarihi.01.10.2012 http://ilkogretim-online.org.tr
• Oktar, İ. ve Bulduk, S. (1999). Ortaöğretim kurumlarında çalışan öğretmenlerin davranışlarının değerlendirilmesi. Milli Eğitim Dergisi, 142, 66-69.
• Özdemir, Ö. (2007). İlköğretim birinci kademe İngilizce öğretmenlerinin eğitim durumunda yöntem-teknik ve araç-gereç kullanma yeterlilikleri. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Çanakkale.
• Özdemir, S. M. (2008). Sınıf öğretmeni adaylarının öğretim sürecine ilişkin öz-yeterlik inançlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 14(57), 277-306.
• Özdemir, S., Yalın, İ. ve Sezgin, F. (2008). Eğitim bilimine giriş. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Özçelik, D. A. (1998). Eğitimde bilgisayarın yeri ve işlevi. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(2), 235–247.
• Öztürk, Ç. (2004). Ortaöğretim coğrafya öğretmenlerinin öğretim yöntem ve teknikleri kullanabilme yeterlilikleri. Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(2), 75-83.
• Öztürk, E., Demircioğlu, H. (2002). Lise biyoloji öğretim programı uygulanmasında öğretmen rolü. V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi. Ankara: Bildiri Kitabı 1., 122-128.
• Saracaloğlu, A. S., Yenice, N. ve Gencel İ. E. (2010). Fen ve teknoloji öğretmenlerinin öğretimde kullandıkları yöntem ve tekniklere ilişkin görüşleri. 19. Eğitim Bilimleri Kurultayı’nda sunulmuş bildiri, Kıbrıs.
• Scott, F. B. (1994). Integrating curriculum implementation and staff development. Clearing House, 67(3), 157-161.
• Senemoğlu, N. (2007). Gelişim, öğrenme ve öğretim. Ankara: Gönül Yayıncılık.
• Soylu, Y. (2009). Sınıf öğretmen adaylarının matematik derslerinde öğretim yöntem ve teknikleri kullanabilme konusundaki yeterlilikleri üzerine bir çalışma. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(1), 1-16.
• Sarıaslan, Y. (2005). Sosyal bilgiler öğretiminde sınıf öğretmenlerinin öğretim yöntemleri ile ilgili bilgi ve becerilerini uygulama durumları. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Schremer, O. D. (1991). The teacher a category in curriculum evaluation. Studies In Educational Evaluation, 17, 23-39.
• Şimşek, Ü. (2005). İşbirlikçi öğrenme yönteminin fen bilgisi dersinin akademik başarı ve tutumuna etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
• Şimşek, Ü., Doymuş, K. ve Kızıloğlu, N. (2005). Lise düzeyinde öğrenim gören öğrencilere grupla öğrenme yönteminin kazandırdığı bilgi ve beceriler. Kastamonu Eğitim Dergisi, 13(1), 67–80.
• TTKB, (2007). Ortaöğretim 9. sınıf biyoloji dersi programı. Talim Terbiye Kurulu Başkanlığı. http://ttkb.meb.gov.tr/program.aspx?islem=1&kno=58 Erişim tarihi: 11.11.2011
• Taşkaya, S. M. (2002). Türkçe öğretim yöntemleri ve bu yöntemlerin sınıf öğretmenleri tarafından algılanma düzeyleri. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.
• Taşkaya, M. ve Bal, T. (2009). Sınıf öğretmenlerinin sosyal bilgiler öğretim yöntemlerine ilişkin görüşleri. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 27,
• Taşkaya, S. M. ve Muşta, M. C. (2008). Sınıf öğretmenlerinin Türkçe öğretim yöntemlerine ilişkin görüşleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 7(25), 240-251.
• Tekbıyık, A. ve Akdeniz, A. R. (2008). İlköğretim fen ve teknoloji dersi öğretim programını kabullenmeye ve uygulamaya yönelik öğretmen görüşleri. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 2(2), 23-37.
• Taşdemir, M. (2006). Sınıf öğretmenlerinin planlama yeterliklerini algılama düzeyleri. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 4(3), 287-307.
• Tobin, K. (1987). Forces which shape the implemented curriculum in high school science and mathematics. Teaching and Teacher education, 3(4), 287-298.
• Tobin, K., & Gallagher, J. J. (1987a). Target students in the science classroom. Journal of Research in Science Teaching, 24(1), 61-75.
• Tsai, C. (1999). Laboratory exercises help me memorize the scientific truths”: A study of eighth graders’ scientific epistemological views and learning in laboratory activities. Science Education, 83(6), 654-674.
• Tschannen-Moran, M., & Woolfolk-Hoy, A. (2001). Teacher efficacy: Capturing an elusive construct. Teaching and Teacher Education, 17, 783–805.
• Uysal, Ö. F. (1999). Öğrenme sürecine etkin öğrenci katılımının öğrenme sonuçlarına etkisi. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 11, 358 – 374.
• Üstün, A. ve Tekin, S. (2009). Amasya eğitim fakültesindeki öğretmen adaylarının özyeterlik inançlarının çeşitli değişkenler açısından karşılaştırılması. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(1), 35-47.
• Yıldırım, N., Er-Nas, S. ve Ayas, A. (2009). Kimya öğretmen adaylarının öğretim teknolojilerini kullanabilme durumlarına işbirlikçi öğrenmenin etkisi. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi (EFMED), 3(1), 99-116.
• Yılmaz, A. (2001). İşbirliğine dayalı öğrenme; etkili ancak ihmal edilen ya da yanlış kullanılan bir metot. Milli Eğitim Dergisi, 150, 46-50. Erişim tarihi: 01.08.2012 http://yayim.meb.gov.tr/dergiler/150/yilmaz.htm
• Yılmaz A. ve Morgil, F. (1999). Kimya öğretmenliği öğrencilerinin laboratuvar uygulamalarında kullandıkları laboratuvarın şimdiki durumu ve güvenli çalışmaya ilişkin öğrenci görüşleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15, 104-109.
• Y.Ö.K. (1996). Biyoloji öğretimi. Ankara: YÖK/Dünya Bankası Milli Eğitimi Geliştirme Projesi Hizmet Öncesi Öğretmen Eğitimi Deneme Basımı.
• Witteck, T., Most, B., Kienast, S., & Eilks, I. (2007). A lesson plan on ‘methods of separating matter’ based on the Learning Company Approach – A motivating frame for self- regulated and open lab-work in introductory secondary chemistry lessons. Chemistry Education Research and Practice, 8(2), 108-119.