KARLIOVA’NIN ARICILIK POTANSİYELİ VE DEĞERLENDİRME DURUMU

Karlıova İlçesi sahip olduğu doğal çevre özellikleri nedeniyle, arıcılık faaliyetleri bakımından Türkiye ve Doğu Anadolu Bölgesi’nin en elverişli sahalarından birini oluşturur. Ne var ki çeşitli nedenlere bağlı olarak, sahada arıcılıkla uğraşan çok az (40-50 kadar) yerli arıcı bulunmaktadır. İlçenin arıcılık bakımından zengin potansiyeli, daha çok gezgin arıcılık yapanlar tarafından değerlendirilmektedir. Bunun yanında sahada yaşanan sosyal olaylar nedeniyle uzunca bir süre, gezgin arıcılar da yöreye gelememiştir. İlçeye Türkiye’nin değişik bölgelerinden gelen onlarca arıcı, her yıl Haziran-Eylül arasında üç ayı aşkın bir süre Karlıova’da arılarını beslerler. İlçeye 2004 yılında 20, 2006 yılında ise 30’dan fazla gezgin arıcı gelmiştir. Ayrıca 2006 yılında sahaya getirilen koloni sayısı da 6000 kadardır. Kuşkusuz ilçedeki arıcılık potansiyelinin, yöre insanı tarafından kullanılması durumunda, ilçe ekonomisine önemli katkı sağlayacaktır. Bu nedenle yörede arıcılığın geliştirilmesi için eğitici kurslar, pazarlama, kredi ve kooperatifleşme konusunda bir an önce girişimlere başlanılmalı ve arıcılığın yaygınlaştırılması sağlanmalıdır.

Anahtar Kelimeler:

Karlıova, bitki, bal, arı, arıcılık

PDF

___

AKBAY, R., 1986, Arı ve İpekböceği Yetitiriciliği, Ankara Üniv. Ziraat Fak. Yay. 956, Ders Kitabı:276, Ankara.
ATALAY, İ., 1994, Türkiye Vejetasyon Coğrafyası. Ege Üniversitesi Basımevi. İzmir.
ATALAY,İ., 2002, Türkiye’nin Ekolojik Bölgeleri, Meta Basımevi,İzmir.
BULUT, İ., ZAMAN, M., 2003, Erzurum’da Arıcılığın Coğrafi Esasları ve Türkiye Arıcılığındaki Yeri. Atatürk Üniv. Fen Edebiyat Fak. Sosyal Bilimler Derg. Cilt:3, Sayı:31,s.141-157, Erzurum.
DOĞANAY, H., 1998, Türkiye Ekonomik Coğrafyası. Çizgi Kitapevi, Erzurum
ERİNÇ, S., 1953, Doğu Anadolu Coğrafyası. İst. Üniv. Yay. No: 572. Coğ. Enst. Yay. No: 15. İstanbul.
GENÇ, F., 1993, Arıcılığın Temel Esasları. Atatürk Üniv. Ziraat Fak. Yay. No:149, Erzurum.
GÜREL, F., GÖSTERİT, A., 2004, Türkiye Arıcılığının Yapısı ve Sürdürülebilir Arıcılık Olanakları. 4. Ulusal Zootekni Bilim Kongresi, 01-03 Eylül, Isparta, 24-27.
KANDEMİR, I., 2003. Beekeeping Experience and Developments in Turkey and in Northern Cyprus. American Bee Journal, 143(6): 464-467.
KOCA, H., SEVER, R., 2006, Karlıova’da (Yukarı Göynük Çayı Havzası) Büyük ve Küçükbaş Hayvancılık. Doğu Coğrafya Dergisi. Sayı:16, s.165-192, Konya.
SEVER, R. 2005, Erzurum-Bingöl Karayolunda Ulaşımı Güçleştiren Coğrafi Etmenler. Doğu Coğrafya Dergisi Sayı:14, s.283-310, Konya.
ŞAHİN, İ.,F., GÖK, Y., 2004, Erzincan İlinde Arıcılık. Doğu Coğrafya Dergisi.Sayı:11, s.7-29, Konya.
TUNCEL, H., 1992, Türkiye’de (1966-1986 Yılları Arasında) Arıcılığa Genel Bir Bakış. Türkiye Coğrafyası Araştırma ve Uygulama Merkerzi Dergisi, Sayı:1, s.98-126, Ankara.
Macahel Arıcılık Turizm Nakliyat Ticaret Turizm Şirketi Saf Kafkas Ana Arı Üretim Merkezi-2007
http://www.aricilik.info/aribil.htm11.06.2007
http://www.bingol.gov.tr/ilceler/karliova.html