ANTAKYA VE İSKENDERUN-DÖRTYOL ÇEVRESİNDE SUBURBANİZASYON (Banliyöleşme)

This study examined the suburbanization, which emerged as a result of rapid urbanization around Antakya, İskenderun-Dörtyol from the aspects of its development, connections to the city, population movements, urban function and dispersion of services and settlement morphology. It was found in the study that suburbs emerged due to the factors such as population growth, settlement density and dispersion of fields of activity towards industry and general services. Though administratively separate, they are functionally dependent on counties of Antakya, İskenderun-Dörtyol. Although they take on some functions of the counties as a general consequence of the rapid growth of settlements, they also have features of undeveloped functional land use. As a natural consequence of all this, planning decisions which do not correspond to complex relationships between the settlements lie under urban problems. Therefore, given that the urban development is in progress, it could be suggested that analyzing the relationships between the settlements is of vital importance in terms of potential planning for urban areas.

Anahtar Kelimeler:

Kentleşme, Suburbanizasyon, Antakya, İskenderun-Dörtyol

PDF

___

Aliağaoğlu, A., Uğur, A., 2010, Şehir Coğrafyası. Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
Beaujeu-Garnier, J., Chabot, G., 1971, Urban Geography. Longman Group Ltd, London.
Bekdemir, Ü., 2007, Karadeniz Kıyı Kentleri (Samsun Hopa Arası), Çizgi Kitabevi, Konya.
Bulut, Y., Korkmaz, H., 2008, (Edit. F.N. Genç, vd.) 5393 Sayılı Belediye Yasası Çerçevesinde Antakya Kentsel Alanının İrdelenmesi. Gazi Kitabevi, s.123-141, Ankara.
Çalışkan, V., 2003, “Amik Ovası ve Amik Gölü:Bir Sulak Alanı Kurutma Deneyiminin Günümüze Ulaşan Etkileri” Türk Coğrafya Dergisi, Sayı:41, s:97-125, İstanbul.
Çetin, B., 2010, Antakya (Hatay) Nüfusunun 1940-2008 Yılları Arasındaki Gelişimi ve Temel Özellikleri. Hatay Araştırmaları I, Antakya Belediyesi, Pegem Yayınları, s:179-225)
DİE. 1940-2000 Genel Nüfus Sayımı sonuçları. Ankara.
DİE., 2005, 2000 Genel Nüfus Sayımı Göç İstatistikleri. Ankara.
Darkot, B., 1967, “Şehir Ayrımında Nüfus Sayısı ve Fonksiyon Kriteri”. İstanbul Üniv. Coğr. Enst. Derg. Sayı:17, s:1-9, İstanbul.
DİE., 2000, Genel Nüfus Sayımı Nüfusun Sosyal ve Ekonomik Nitelikleri Hatay, Ankara.
Doğanay, H., 1983, Erzurum’un Kentsel Fonksiyonları ve Başlıca Planlama Sorunları. Atatürk Üniversitesi, Fen-Edebiyat Fakültesi, Coğrafya Bölümü (Doçentlik Tezi), Erzurum.
Gök, Y., 2000, “Çevre Yollarının Erzurum Peyzajına Etkileri” Türk Coğrafya Dergisi, sayı:35, s:155-172, İstanbul.
Göney, S., 1995, Şehir Coğrafyası I, Yerleşme Coğrafyası. Cilt:1. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Coğrafya Bölümü Yayınları, No:91, İstanbul.
Karaboran, H.H., 1987, “İslahiye ve Hassa’da Şehirsel Fonksiyonlar Açısından Nüfusun Gelişmesi-Dağılışı ve Şehirleşme Hareketleri.” Fırat Üniv. Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt:1, Sayı:1, s:95-129, Elazığ.
Karaboran, H.H., 1989, “Şehir Coğrafyası ve Şehirsel Fonksiyonlar.” Fırat Üniv. Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt:3, Sayı:1, s:81-118, Elazığ.
Karaboran, H.H., 1990, “Merkezi Yer Olarak İslahiye ve Hassa (Bir Yerleşme Coğrafyası Araştırması.” Fırat Üniv. Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt:4, Sayı:2, s:145-158, Elazığ.
Koca, H., 2005, Kuruluşu Gelişmesi ve Fonksiyonel Özellikleri Yönünden Dörtyol Şehri. Aktif Yayınevi, İstanbul.
Kocaman, S., Zaman, S., Kara, F., Keçeli, A., 2009, “Erzurum Kentinde Gecekondu Önleme ve Kentsel Dönüşüm Çalışmaları” Marmara
Coğrafya Dergisi, Sayı:18-9, s:179-210, www.marmaracografya.com.
Koday, S., 1998, “İskenderun Limanı”. Türk Coğrafya Dergisi Sayı:33, s:211-235, İstanbul.
Köse, A., 1996, Fonksiyonel Özellikleri Yönünden İvrindi. Atatürk Üniversitesi Yay. No: 831, Kâzım Karabekir Eğitim Fakültesi Yay. No: 74, Araştırma Serisi No: 16, Erzurum.
Özgür, E,M., 1996, “Yeni İlçe Merkezlerimizin Fonksiyonel Bakımdan Gösterdiği Özellikler” Ankara Üniv. DTCF., Coğrafya Araştırmaları Dergisi, Sayı:12, s:25- 32, Ankara.
Özçağlar, A., 1997, Türkiye’de Belediye Örgütlü Yerleşmeler (Kasabalar-Şehirler). Ekol Yayınevi, Ankara.
Mumford, L., (Çev. Gürol Koca ve Tamer Tosun) 2007, Tarih Boyunca Kent (Kökenleri, Geçirdiği Dönüşümler ve Geleceği), Ayrıntı Yayınları, İstanbul.
Şahin, İ,F., 2006, Erzin İlçesi’nin Coğrafyası. Aktif Yayınevi, İstanbul.
Şahin, İ,F., 2007, “Belen Geçidi’nde Coğrafi Gözlemler.” Doğu Coğrafya Dergisi, Sayı:17, s:65-86, Konya.
Temiz, F,M., 2002, XIX. Yüzyıl ve Sonrasında Antakya’nın Kentsel Mekan Oluşumunda Meydana Gelen Değişiklikler ve Kurtuluş Caddesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü (Basılmamış Doktora Tezi), Van.
Tolun-Denker, B., 1976, Şehir İçi Arazi Kullanılışı Gelibolu, Malkara ve Babaeski’de Örnek Araştırmalar. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayın No:2054, İstanbul.
Tümertekin, E., 1973, Türkiye’de Şehirleşme ve Şehirsel Fonksiyonlar. İst. Üniv. Yay. No: 1840, Coğ. Enst. Yay. No: 72, İstanbul.
Tümertekin, E., Özgüç, N., 2009, Beşeri Coğrafya, İnsan, Kültür, Mekan. Çantay Kitabevi, İstanbul.
Türkmen, A,F., 1937, Mufassal Hatay. Cilt I, Cumhuriyet Matbaası, İstanbul.
Yazıcı, H., 1996, “Şehir Coğrafyası Açısından Bir İnceleme: Bayburt.” Türk Coğrafya Dergisi, Sayı: 30, s. 189-219, İstanbul.
Yazıcı, H., Özdemir, Ü., Sever, R., 2000, “Yıldızkent (Erzurum-Yenişehir Beldesi) Şehirsel Alan ve Başlıca Sorunları” Türk Coğrafya Dergisi, Sayı:35, s:123-138, İstanbul.
Yücel, T., 1961, “Türkiye’de Şehirleşme Hareketleri.” Türk Coğrafya Dergisi, Sayı:21, s:31-45, İstanbul.
Yüceşahin, M., M.,Bayar, R., Özgür, M., E., 2004, “Türkiye’de Şehirleşmenin Mekansal Dağılışı ve Değişimi.” DTCF Coğrafi Bilimler Dergisi, Cilt:2, Sayı:1, s:41-55, Ankara
www.mahalliidareler.gov.tr/Kanunlar/5393_sayili_belediye_kanunu.doc (25.02.2011).
http://www.google.com/earth/download/ge/agree.html (09.11.2011).
www.marmaracografya.com (05.04.2011)