Fârâbî’nin Kitâbu Îsâgûcî ey el-Medhal adlı eseri, süreç içerisinde, Organon’un bir parçası hâline getirilen Eisagoge’nin konuları üzerine yapılmış bir çalışmadır. İçerik olarak, Îsâgûcî ile Eisagoge’nin uyumlu olduğu ve beş tümel bağlamında da örtüştüğü görülmektedir. Bununla beraber, Fârâbî, Eisagoge’nin ana konusu olan beş tümel ve tümeller arasındaki iliş- kilerin yanında, Porphyrios’un sadece işaret etmekle yetindiği bazı konulara da çalışmasında yer vermiştir ki, bunlar, kısaca ele aldığı önerme bahsi, tekil ve tü- mel kavramlarının tanımı, mürekkep lafızlar ve buna bağlı olarak tanım meselesidir. Dolayısıyla, ele alış tarzı olarak, Fârâbî’nin, Porphyrios’tan farklı bir yaklaşım sergilediğini, İbn Bâcce’ye katılarak söyleyebiliriz. Makalede, İbn Bâcce’nin görüşleri de dikkate alınarak, Fârâbî’nin bahse konu eseri incelenmiş ve Türkçeye tercüme edilmiştir.

Al-Fârâbî’s Kitâbu Îsâghûjî ay al-Madkhal is a work that was written about the topics of Eisagoge, in the course of time made a part of Organon. It is seen that Îsâghûjî and Eisagoge are compatible with respect to content, and correspond to each other in terms of fi ve universals. However, in addition to fi ve universals and connections between universals which are the main topics of Eisagoge, al-Fârâbî included some topics, Porphyry confi ned himself to pointing out, in his work. These topics are the subject of the proposition that he briefl y dealt with, the descriptions of the concepts of individual and universal, composite utterances and, correspondingly, the question of defi nition. Thereby, agreeing with Ibn Bājja, it can be said that, as a way of treatment, al-Fârâbî presents a different approach from that of Porphyry. In this article, considering Ibn Bâjja’s opinions, alFârâbî’s mentioned work is analyzed and translated into Turkish.