DOĞAL YASA TEORİSİ VE İBN SÎNÂ’NIN ‘SÜNNET(ULLAH)’ ANLAYIŞI

Bu makalede doğal yasa teorisi bağlamında İbn Sînâ’nın ahlak metafiziği hakkındaki görüşlerini analiz edeceğim. İlk önce doğal yasa teorisini ve bu teorinin Orta Çağ Hıristiyan düşüncesindeki en önemli savunucusu Aquinas’ın ahlak anlayışını ana hatlarıyla açıklayacağım. Daha sonra, İbn Sînâ’nın ahlak anlayışını, onun, inayet, yaratma, sünnetullah ve nübüvvet konusundaki görüşleri bağlamında irdeleyeceğim. Bu makaledeki temel tezim, İbn Sînâ’nın metafizik sisteminin Tanrı’nın yasası (sünnetullah/yaratılış), peygamberin yasası (şeriat) ve insan aklının yasası (pratik felsefe) arasında mutabakat olduğu düşüncesine dayandığıdır

The Natural Law Theory and Ibn Sina’s Conception of ‘Sunna(tulla)h’

In this paper, I analyze Ibn Sina’s ethical views with reference to the natural law theory. Firstly, I briefly will explain the natural law theory and Aquinas’s moral philosophy, who was one of the most leading defender of that theory in the mediaeval Christian thought. Then, in connection with his views on grace, creation and prophecy, I’ll consider Ibn Sina’s ethical thought. The main argument of this paper is Ibn Sina’s metaphysical system which was established on the assumption of that there is a compatibility between God’s law (creation), the law of the Prophet (sharia) and the law of the human reason (practical philosophy).