Bu çalışma, İslam düşüncesinin yapısının oluşumunun başlangıcını temsil ettiği düşünülen tedvin dönemi (h.II-IV) nin mümkün olduğu kadar dil durumu açısından yapısal analizini amaçlamaktadır. Dil durumunun incelenme sebebi, klasik İslam düşüncesinde dilsel çözümlemelerin usul, fıkıh, kelam, tefsir gibi birçok ilim dalının anlama yöntemini belirlemiş olmasından dolayıdır. 

This study aims at structural analysis in terms of the situation of the language (h.II-IV) as much as possible, which is thought to represent the beginning of the formation of the structure of Islamic thought. The reason for studying the language situation is that linguistic analysis in the light of classical Islam has determined the method of comprehension of many disciplines such as method, fiqh, kalam, tafsir.