Dini Danışmanlık ve Rehberlik'in Bir Bilim Dalı Olarak Gelişmesinin Gerekliliği Üzerine Bazı Düşünceler

Dinî danısmanlık ve rehberlik, din hizmetleri alanında kullanılan bir kavramdır. Bu kavramın bir din hizmeti faaliyeti mi yoksa din hizmeti faaliyetlerinde kullanılan bir yöntem mi olduğu sorusu tartısılmaktadır. Bu tartısmanın, bu kavram ile ilgili teorik çerçevenin netlik kazanmamıs olmasından kaynaklandığı düsünülmektedir. Bu makalede, dinî danısmanlık ve rehberlik kavramı üzerine yapılmıs bazı çalısmalardan hareketle söz konusu Tartışmaları gündeme getirmek hedeflenmektedir. Böylece dinî danısmanlık ve rehberlik alanında hizmet verecek yaygın din öğretimi uzmanlarının yetistirildiği Yaygın Din Öğretimi ve Uygulamaları Bölümünün gelismesine katkı sağlayacak bilimsel birikimi harekete geçirmek amaçlanmıstır

Some Thoughts About the requirement of Development of the Religious Counseling and Guidance as a Scientific Branch

Religious counseling and guidance is a concept discussed in the fi eld of religious services. The question discussed regarding this concept whether it is a religious service activity or a method used in the activities of religious service. We think this discussion arises from the ambiguity of the theoretical framework of the concept. This article aims to raise discussed question through some works about the concept of religious counseling and guidance. The purpose of the article, therefore, is to activate the scientifi c accumulation contributing to the development of the Department of Informal Religious Education and Applications that trains informal religious education experts to serve in the fi eld of religious counseling and guidance.

___

  • • Nurullah Altaş, Hastanelerde Din ve Moral Hizmetleri Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara, 1997.
  • Nevzat Y. Aşıkoğlu, “Din Hizmetlerinin Sunumunda Alternatif Yöntem: Dini Danışman- lık” DİB I. Din Hizmetleri Sempozyumu, Cilt II, Ankara 2008.
  • Üzeyir Ok, Dinsel Danışmanlığın Teorik Çatısı, Basılmamış doktora tezi, Ankara Üniver- sitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara, 1997.
  • Üzeyir Ok, “İnanç Bakım ve Danışmanlığı: Bir Model Geliştirme Denemesi”, DİB I. Din Hizmetleri Sempozyumu, Cilt II, Ankara 2008.
  • Ahmet Önkal, “Dini Danışmanlık ve Rehberlik Hizmetleri Çerçevesinde İmam-Cemaat İlişkileri”, DİB I. Din Hizmetleri Sempozyumu, Cilt II, Ankara 2008.
  • Mualla Selçuk, “2000’li yıllara Girerken İrşad Anlayışımız Üzerine Bazı İlk Düşünceler”
  • DİB II. Din Şurası Tebliğ ve Müzakereleri, Cilt II, Ankara 2003.
  • Nesrin Şahin ve Yeşim Yasak, “İmamoterapi: Bilimsel Bir Değerlendirme,” Türk Psikoloji Bülteni, Cilt 2, Sayı 4, Nisan 1996.