Corpus-driven Lexical Profiles of the Turkish Synonym Set Sadece, Yalnızca and Yalnız

This is a corpus-driven study based on the TNCv3.0 to identify lexical profiles of the synonym set of Turkish exclusive adverbials sadece, yalnızca and yalnız within the framework of the Model of Extended Lexical Units (Stubbs, 2002). From the concordances of the adverbials, their contextdependent semantic, pragmatic and syntactic properties, co-occurrence tendencies, and synonymity levels were identified. It was found that sadece and yalnızca have a high contextual and collocational equinormality and are completely intersubstitutable and complete synonyms (Lyons, 1981) with yalnızca used less frequently. Yalnız is polysemous and multifunctional and has a sense synonymy relation with the others only when it means only. Even in the sense of only, yalnız was found to be rarely used in certain lexical bundles the other adverbials form. Yalnız was also found to have a topic shifter function. In contexts in which yalnız means only, the three adverbials are cognitive synonyms (Cruse, 1986).

Türkçe Eşanlamlılar Seti Sadece, Yalnızca ve Yalnız’ın Derlem-çıkışlı Sözcüksel Profilleri

Bu çalışma, Genişletilmiş Sözcükbirim Modeli (Stubbs, 2002) çerçevesinde Türkçedeki sınırlayıcı belirteçlerden olan sadece, yalnızca ve yalnız potansiyel eşanlamlılar setinin sözcük profillerini belirlemek için Türkçe Ulusal Derlemine (TNCv3.0) dayanan derlem çıkışlı bir çalışmadır. Belirteçlerin bağlı dizinlerinden, bağlam-bağımlı anlambilimsel, edimbilimsel ve sözdizimsel özellikleri, eşdizim eğilimleri, ve eş anlamlılık seviyeleri tespit edilmiştir. Araştırmada sadece ve yalnızcanın yüksek ölçüde bağlamsal ve eşdizimsel denkliğe sahip olduğu ve tamamen birbirleriyle değiştirilebilir olduğu ve Lyons’ın (1981) ölçütlerine göre yalnızcanın daha seyrek kullanılması dışında sadece ve yalnızcanın tam eşanlamlı oldukları görülmüştür. Yalnız sözcüğü ise birden çok anlama ve işleve sahip olup yalnızca sadece anlamındayken yalnızca ve sadece belirteçleriyle anlam eş anlamlılığı ilişkisine sahiptir. Yalnız sözcüğünün, sadece anlamında bile, diğer iki belirtecin oluşturduğu kalıplaşmış sözcük örüntülerinde seyrek kullanıldığı saptanmıştır. Ayrıca yalnızın konu değiştirici işlevi olduğu da belirlenmiştir. Yalnızın sadece anlamına geldiği bağlamlarda üç belirtecin de bilişsel eşanlamlı (Cruse, 1986) olduğu anlaşılmıştır.

___

Adıgüzel, F. (2018). Corpus-driven lexical profiles of Turkish fear verbs and metaphorical profiles of somatic fear idioms in Turkish (Unpublished Doctoral Dissertation), Mersin University, Mersin.

Aksan, Y., Duran, N., Ersen, D., Hızarcı, Ç., Korkmaz, S., Sever, B. & Sezer, T. (2008).

Türkçede yakın anlamlı sözcükler: Bir derlem çalışması. 22. Ulusal Dilbilim Kurultayı Bildirileri, Van. 558-567

Aksan, D. (1972). Eşanlamlılık sorunu ve Türk yazı dilinin eskiliğinin saptanmasında eşanlamlılardan yararlanma. Türk Dili Bilimsel Kurultayı. 27-29 September, Ankara.

Aksan, Y. (2011). Derlem temelli sözcük anlambilimi çalışmalarının Türkçenin eğitimine katkısı. Türkçenin eğitimi-öğretiminde kuramsal ve uygulamalı araştırmalar. Die Blaue Eule, Esen.

Aksan, Y. (2018). Küsmek, darılmak, gücenmek: Derlem çıkışlı sözcük profilleri. In Aksan, Y. & Aksan, M. (Eds), Türkçede yapı ve işlev (pp.1-30). Ankara: BilgeSu Yayıncılık.

Baker, R., Hardie, A. & McEnery, T. (2006). A glossary of corpus linguistics. Edinburgh: Edinburgh University Press.

Bednarek, M. (2008). Semantic preference and semantic prosody re-examined. Corpus Linguistics and Linguistic Theory, 4 (2), 119–39.

Cruse, D. A. (1986). Lexical semantics. CUP, Cambridge.

Cruse, D. A. (2000). Meaning in language: an introduction to semantics and pragmatics, OUP, Oxford.

Divjak, D. (2010). Structuring the Lexicon: A Clustered Model for Near Synonymy. Berlin: Mouton de Gruyter

Doğan, N. (2011). Türkiye Türkçesi fiillerinde eş anlamlılık.” Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi. 4 (19), 78-88.

Edmonds, P. and Hirst, G. (2002). Near synonyms and lexical choice. Computational Linguistics, 28 (2), 105-144.

Ersoylu, H. (2011). Eş anlamlılık mı, yabancı kaynaklı karşılık oluş mu? Türk Dili, Mart, TDK Yay. Ankara, 250-256.

Firth, J., R. (1957). Modes of meaning. Papers in Linguistics, Oxford: Oxford University Press.

Göksel, A., & Kerslake, C. (2005). Turkish: A comprehensive grammar. Routledge.

Gries, St. Th., & Otani, N. (2010). Behavioral profiles: A corpus-based perspective on synonymy and antonymy. ICAME Journal, 34, 121-150.

Hoey,M. (2005). Lexical Priming: a new theory of words and language. London and New York: Routledge.

Hunston, S. (2002). Corpora in Applied Linguistics. Cambridge: CUP.

Lee, D. (1987). The semantics of just. Journal of Pragmatics, 11, 377-398.

Leech, G.N. (1985). Semantics. The study of meaning. Hamnondsworth, Penguin.

Louw, B. (2000). Contextual Prosodic Theory: bringing semantic prosodies to life. In Chris Heffer & Helen Sauntson (Eds.), Words in context. In honour of John Sinclair (pp.48–94). Birmingham: ELR.

Lyons, J. (1981). Language and linguistics. Cambridge: Cambridge University Press.

McEnery, T., & Hardie A. (2012). Corpus Linguistics. Cambridge.

Murphy, M.L. (2003). Semantic relations and the lexicon. Cambridge: CUP.

Partington, A. (1998). Patterns and Meanings. Amsterdam: John Benjamins.

Partington, A. (2004). Utterly content in each other’s company. International Journal of Linguistics, 9(1),131-156.

Sinclair, J. (1991). Corpus, concordance, collocation. Oxford: Oxford University Press.

Sinclair, J. (1996/2004). Trust the text. Language, corpus and discourse. London: Routledge.

Sinclair, J. (1998). The lexical item. In E. Weigand (Ed.), Contrastive Lexical Semantics (pp.1-24). Amsterdam: Benjamins.

Sinclair, J. (2000). Lexical Grammar. Darbai in dieonos 24: 191-204.

Sinclair, J. (2003). Reading Concordances. London: Longman.

Sinclair, J. M. (2004). Trust the Text. London: Routledge.

Stanojević, M. (2009). Cognitive Synonymy: A general overview. Linguistics and literature, 7 (2), 193-200.

Stubbs, M. (2002). Words and phrases: Corpus Studies of Lexical Semantics. Oxford: Blackwell Publishers.

Steward, D. (2010). Semantic Prosody: A Critical Evaluation. London, Routledge.

Tognini-Bonelli, E. (2001). Corpus Linguistics at Work. Amsterdam: John Benjamins.

Vardar, B. (1998). Açıklamalı dilbilim terimleri sözlüğü. İstanbul: ABC Yayınları.