Ölüm, tanımı çok zor yapılan bir kavramdır. İnsanoğlu yüzyıllardan beri bu kavramı tanımlamaya çalışmış, fakat şimdiye kadar başarılı olamamıştır. Birçok bilim dalını ilgilendiren ölüm, kendisine edebiyatta da yer bulmuştur. Tarihteki ilk edebî eserlerden günümüze kadar pek çok önemli romanda ölüm olgusuna rastlamak mümkündür. İspanyol edebiyatında da romanlarında ölüm konusunu işleyen sayısız yazar vardır. Bu yazarlardan birisi de Juan Goytisolo'dur. Yazarın birçok romanında karamsarlığın ve ölümün yan yana olması dikkat çekicidir. Romanlarındaki başkahramanlar toplumsal ve kişisel çıkmaza girdiklerinde çoğu zaman ölümü düşünür. Okuyucu yazarın yapıtlarında anlatıcı ile başkahramanın bir birine çok yakın kişiler olduğunun farkına varır. Bu durumda ölümü düşünenin yazarın kendisidir. Yazarı bu kadar çabuk ölümü düşünmeye iten çocukluğudur. Çocukluk yıllarında İspanyol İç Savaşı'nı yaşayan yazar bu savaşta annesini de kaybetmiştir. Yazarın gençlik yıllarında da aynı hüzün devam etmiştir. Franco diktatörlüğü zamanında ilk gençlik yıllarını geçiren ve yirmi beş yaşında yerleştiği Paris'te sosyal ve kişisel hayal kırıklıklarına uğrayan yazar karamsarlığa bürünür. Bu karamsarlık kitaplarına da yansır. Ölüm ve karamsarlığın hâkim olduğu romanlarından bir tanesi bu makalede incelenen Ara Perde'dir. Goytisolo, bu romanı eşinin ölümünden sonra kaleme almıştır. Yazarın yaşlanma belirtileri eserde kendini hissettirir. Bu nedenle sık sık geçmişe doğru yolculuğa çıkan ve hayatı anlamaya çalışan başkahraman yazarın kendisidir. Romandaki ağır hava okuyucuyu ölüme yaklaşan birisinin notlarını okuyormuş izlenimi vermektedir

La muerte es un concepto muy difícil al que dar un significado. El ser humano intenta definir el concepto desde hace siglos, pero no ha tenido mucho éxito hasta ahora. El concepto del muerte, que ha sido investigado desde muchas disciplinas, encuentra también un lugar en la literatura. Es posible encontrarse con muchas novelas sobre la muerte desde las primeras obras literarias de la historia hasta las actuales. Existen innumerables autores en la Literatura Española que utilizan el tema de la muerte en sus novelas. Uno de esos autores es Juan Goytisolo. Llma la atención el hecho de encontrar conjuntamente el pesimismo y la muerte en la mayoría de sus obras. En sus novelas, los protagonistas piensan en la muerte muchas veces cuando llegan a un punto impasse. El lector, en sus novelas, cae en la cuenta de que el narrador y el protagonista son personajes muy cercanos. Entonces, la persona que piensa en la muerte es el mismo autor. Lo que impulsa al autor a la idea de muerte es su infancia. El autor vivió la Guerra Civil Española en los años de su infancia, perdió a su madre. La misma tristeza continua en sus años de juventud. El autor, vivió sus primeros años de juventud en el tiempo de la dictadura de Franco y decepcionado socialmente y personalmente en París a los veinticinco años, cae en el pesimismo. Ese pesimismo se refleja también en sus obras. Una de sus novelas donde dominan la muerte y el pesimismo es 'Telon de boca' que se estudia en este artículo. Goytisolo ha escrito esa novela después de la muerte de su mujer. En la novela se sienten los signos del envejecimiento del autor. Por lo tanto, el protagonista quien viaja hacia su pasado e intenta entender la vida es el mismo autor. El aire pesado da la impresión al lector de que estuviera leyendo unas notas de una persona que se acercaba a la muerte.