GİOVANNİ VERGA'NIN KARA EKMEK ADLI ÖYKÜSÜNDE RENK MOTİFİ VE KAHRAMANLAR

İtalyan yazınında Risorgimento dönemi içerisinde ortaya çıkan Verizm akımının İtalya'daki en önemli temsilcisi olan Giovanni Verga'nın romanlarının yanı sıra öyküleriyle de tanındığı bilinen bir gerçektir. Verga'nın en önemli iki öykü derlemesi Vita dei campi ve Novelle rusticane'dir. Novelle rusticane adlı derlemede yer alan Pane Nero(Kara Ekmek) adlı öykünün konusu yazarın en önemli romanlarından I Malavoglia'nın bir benzeri gibidir. Zor koşullar altında yaşam savaşımı veren kalabalık bir aile; o ailenin başına gelen trajik olaylardan ibaret olan öyküde dikkati çeken öykünün baba kahramanının ölümüyle başlayıp anne kahramanın da aynı hastalığa yakalanarak ölmesiyle bitmesidir. Bu iki trajik olay arasında kardeşlerin aşk ve evlilik üzerine yaşadıkları üzücü tartışma ve gelgitler öykünün konusunu oluşturur. Yazar, tüm bu yaşanan olayları, mekanı ve duyguları betimlerken çok sayıda renk kullanmıştır. Bu renklerin başlıcaları siyah, kırmızı ve sarıdır. Her biri ayrı bir acıyı, olayı, duyguyu ifade etmektedir

Il Colore e I Personaggi Nel Racconto Pane Nero di Giovanni Verga

Giovanni Verga che è il più grande rappresentante del Verismo sorto nel periodo del Risorgimento in Italia scrive oltre ai romanzi delle novelle importanti. Due di queste sue raccolte di novelle sono Vita dei campi e Novelle rusticane. Pane Nero che ha un luogo particolare nella raccolta Novelle rusticane è quasi simile al suo capolavoro I Malavoglia dal punto di vista tematico e stilistico perché parla appunto di una grande famiglia che vive nelle strettezze e condizioni misere e che cerca di sopravvivere. Le scomparse del padre e della madre a causa della stessa malattia creano dei problemi in casa e gli altri membri della famiglia tra queste due scomparse tragiche dei genitori devono sperimentare momenti ancor più difficili. Verga, in questo suo racconto preferisce usare dei colori per simboleggiare alcuni fatti tragici e posti importanti. Nero, rosso e giallo sono i colori più frequenti usati nel racconto.

___

CAPELLANI, N. (1940). Vita di Giovanni Verga. Floransa: Le Monnier.

LUPERİNİ, R. (1968). Pessimismo e verismo in Giovanni Verga. Padova: Liviana.

ÖNCEL, S. (1998). İtalyan Edebiyatı Tarihi. 2. Kitap. Ankara: İtalyan Kültür Heyeti Yayınları.

RAGONESE, G. (1965). Interpretazione del Verga. Palermo: Manfredi.

SAVOCA, G. (1989). Strutture e Personaggi: Da Verga a Bonaviri. Roma: Bonacci.

SCRIVANO, R. (1994). Strutture Narrative. Da Manzoni a Verga. Napoli: ESI.

VERGA, G. (1964). Tutte le Novelle Volume Secondo. Milano: Biblioteca Moderna Mondadori.

VERGA, G. (1979). Tutte le Novelle. Milano: Mondadori.