Günümüz kültürü içinde antropolojik yaklaşımların çok çeşitliliği ve renkliği içinde 'insan' hakkında ortaya konulan düşünceler ne yazık ki, birbirleriyle irtibatsız ve kopuk biçimdedir. Bu durumu haklı olarak bir sorun olarak gören Cassirer, biriyle. uyumlu bir insan yaklaşımının, insanlığın ortak kültür ürünleri olan bilim, sanat, felsefe ve din bilimleri arasında oluşturulacak çabalar sonucunda ortaya konulabileceği görü- şünedir. Bu makale Cassirer'in efsane ve dinde insanın nasıl görüldü- ğüne ilişkin düşüncelerinin felsefe tarihçisi yaklaşımıyla irdelenmesidir. Ona göre, insanın belirgin karakteri, onun ayırıcı işareti, metafizik ve fizik doğası değil, onun işlevidir. Bu çaba, insanlık dairesini tanımlayan ve belirleyen insan faaliyetlerinin bir sistemidir. Dil, efsane, din, sanat, bilim ve tarih bu dairenin öğelerini oluşturur. Bu yüzden bir 'insan felsefesi', bize bu insani faaliyetlerin her birinin temel yapısını kavrama ve aynı zamanda onları organik bir bütün olarak anlama imkanı verir

Today unfortunately it seems that within the .. :various anthropological approaches the ideas about the nature of man tend to be incoherent and disconnected from each other. Raising criticisms regarding to this incongruity Cassirer argues that a coherent and consistent understanding of the nature of man is possible through the joint work of science, art, philosophy, and religious studies. Tl:ıis study surveys, by the perspective of a histerian of philosophy, the ideas put forward by Cassirer about how man has been seen so far in the mythology and religion. To him, the dominant and distinc::t feature of man is not his/her metaphysical and, physical nature but his functionality. This effort is a system of human activity which defınes and determines the circle of humanity. Language, mythology, religion, art, science and history are the constituent elements of this cycle. Therefore, a 'human philosophy' enables us to conceive the basic structure of these human activities and to understand them as an organic unity