___

• Abbott, W., & Monsen, R. (1979). On the Measurement of Corporate Social Responsibility: Self-Reported Disclosures as a Method of Measuring Corporate Social Involvement. The Academy of Management Journal Cilt 22, Sayı 3 501- 515. Retrieved from http://www.jstor.org/stable/255740.
• Alakavuklar, O. N., Kılıçaslan, S., & Öztürk, E. B. (2009). Türkiye'de hayırseverlikten kurumsal sosyal sorumluluğa geçis: bir kurumsal değişim öyküsü. Journal of Management Research/Yonetim Arastırmalari Dergisi, 9 (2).
• Alexander, G. J. Ve Buchholz, R. A. (1978). Corporate Social Responsibility and Stock Market Performance: The Academy of Management Journal, cilt . 21, sayı . 3 (Eylül), 479-486.
• Astarlioğlu, M. (2017). Kurumsal sosyal sorumluluk iletişim stratejilerinin tüketici satın alma davranışları üzerine etkisi: Türkiye ve Hollanda arasında bir karşılaştırma. Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi, cilt 18 , 221-236.
• Aupperle, K. E. Carroll, A. B. Ve Hatfield, J., D. (1985). An Empirical Examination Of The Relationship Between Corporate Social Responsibility And Profilibity, Academy of Management Journal, Cilt. 28. Sayı. 2, 446- 463.
• Ay, Ü., (2003). İşletmelerde Etik ve Sosyal Sorumluluk, Nobel Kitabevi, Adana Aydın, B, Erdoğan, B. (2016). Restoranların Kurumsal Sosyal Sorumluluk (KSS) Faaliyetlerinin Müşteri Bağlılığına Etkisi. Turizm Akademik Dergisi, cilt 3, sayı 1, 11-27.
• Becan, C. (2011). Kurumsal sosyal sorumluluk kavramının paydaş teorisi ve iletişim yaklaşımı açısından değerlendirilmesi: bankaların basın bültenlerine yönelik bir içerik analizi. Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, Cilt 7 sayı 1, 16-35.
• Beckmann, S. C., Morsing, M. and Reisch, L. (2006), “Strategic CSR communication: an emerging field”, in Morsing, M. and Beckmann, S.C. (Eds), Strategic CSR Communication, DJOF Publications, Copenhagen, pp. 11-36.
• Bowd, R., Bowd, L., Harris, P., (2006). Communicating Corporate Social Responsibility: An Exploratory Case Study of A Major UK Retail Centre”, Journal of Public Affairs, cilt 6, sayı 2 147–155.
• Bowman, E. H., Haire,M. (1975). A Strategic Posture toward Corporate Social Responsibility, California Management Review, Cilt, 18 Sayı 2 ,49-58.
• Carroll, A. B., (1979). A Three-Dimensional Conceptual Model of Corporate Social Performance,' Academy of Management Review, cilt 4 sayı 4, 4 497-505.
• Chaudhri, V., Wang, J. (2007). Communicationd Corporate Social Responsibility on the Internet, A case study of the top 100 Information Technology Companies in India, Management Communication Quarlterly, 21, 232.
• Chung, K. H., Yu, J. E., Choi, M. G., & Shin, J. I. (2015). The effects of CSR on customer satisfaction and loyalty in China: the moderating role of corporate image. Journal of Economics, Business and Management, cilt 3 Sayı 5, 542-547.
• Cochran, P.L. ve Wood R. A. (1984)., Corporate Social Responsibility and Financial Performance, The Academy of Management Journal, Cilt. 27, Sayı 1, (Mar), 42- 56.
• Crawford (1995). Building the Workingman’s Paradise: The design of American Company Towns, London: Verso, 70-77.
• Davis,K., (1983). An expanded view of the social responsibility of Business, in Beachamp, T.L. ve Bowie, N.E (eds), Ethical Theory and Business , 2nd Ed., Prentice Hall,Englewood Cliffs, NJ.
• Eilbert H., Parket,R.I. (1973). The practice of business: The current status of corporate social responsibility Business Horizons, Cilt 16, sayı 4, 5-14.
• El-Bassiouny, N., Darrag, M., & Zahran, N. (2018). Corporate social responsibility (CSR) communication patterns in an emerging market: An exploratory study. Journal of Organizational Change Management, cilt 31, sayı 4, 795-809.
• Falck, Oliver & Heblich, Stephan, (2007). "Corporate social responsibility: Doing well by doing good," Business Horizons, Elsevier, vol. 50 (3), 247-254.
• Flanagan, D. J.,. O’Shaughnessy K. C. (2005). The Effect of Layoffs on Firm Reputation, Journal of Management, 31 (3), 445-463.
• Freeman, R. E. & B. Parmar, (2010). Stakeholder Theory, içinde W. Visser, D. Matten, M. Pohl &M. N. Tolhurst (Der.), The A-Z of Corporate Social Responsibility (372- 376), Wiley, Chichester.
• Friedmam, T. (2007). The World Is Flat : A Brief History of the Twenty-First Century, Farrar, Straus and Giroux; 1st edition.
• Gugler, P. and Shi, J. Y. J. (2008) Corporate Social Responsibility for Developing Country Multinational Corporations: Lost War in Pertaining Global Competitiveness? Journal of Business Ethics, 87, pp. 3-24.
• Güleryüz, İ. & Sürgevil Dalkılıç, O. (2019). “Kurumsal Sosyal Sorumluluk Projelerinin Kurumsal İtibar Üzerine Etkisini Belirlemeye Yönelik Bir Araştirma”, International Social Sciences Studies Journal, 5(33): 2089-2098.
• Gülmez, M. (2012). Türk, Amerikan, İngiliz Ve Fransız Şirketlerinin Web Siteleri Aracılığı İle Gerçekleştirdikleri Kurumsal Sosyal Sorumluluk İletişimi Üzerine Bir Araştırma. (Doktora Tezi), Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü).
• Gümüş, M., Öksüz, B., (2009). İtibar Sürecinde Kilit Rol: Kurumsal Sosyal Sorumluluk İletişimi, Journal of Yaşar University, 4 (14), 2129-2150.
• Güngör, F. S. (2018). Kurumsal sosyal sorumluluk ve üniversiteler: On Türk üniversitesinin web sayfalarının incelenmesi. Turkish Studies, Cilt 13, Sayı 23, 147-167.
• Güven, S. (2016). Kurumsal İletişim Bağlamında Kurumsal Sosyal Sorumluluk ve Etik İlişkisi. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, (26), 133-154.
• Hilson, G., (2012). Corporate Social Responsibility in the extractive industries Experiences from developing countries. Resour. Policy 37, 131–137. https://doi.org/10.1016/j. resourpol.2012.01.002.
• Holmes, S.L, (1976). Executive perceptions of corporate social responsibility Business Horizons, 19 (3), 34-40.
• Hooghiemstra, R. (2000). ‘‘Corporate communication and impression management – new perspectives why companies engage in corporate social reporting’’, Journal of Business Ethics, cilt 27, 55-68.
• Hoştut, S.(2018). Kurumsal sosyal sorumluluk iletişimi ve halkla ilişkiler. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, cilt 6, Sayı 1, 101-128.
• Høvring, C. M. (2017). Corporate social responsibility as shared value creation: toward a communicative approach. Corporate Communications: An International Journal, Cilt 22 Sayı 2, 239-256.
• Isenmann, R., (2006). CSR online: Internet Base Communication, Management Models for Corporate Social Responsibility, Berlin Springer, s. 246-253.
• Kelgökmen, D., (2010). İşletmelerin Kurumsal Sosyal Sorumluluk Düzeylerinin Belirlenmesine Yönelik bir Literatür Taraması, Ege Akademik Bakış, cilt 10. sayı 1, 303-318.
• Koparan, E. (2014). Ulusal kültürün kurumsal sosyal sorumluluk faaliyetleri üzerindeki etkisi: kültürler arası karşılaştırma (Doktora tezi), Karadeniz Teknik Üniversitesi, Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Lantos, G.P., (2001). The Boundaries of Strategic Corporate Responsibility, The Journal of Consumer Marketing, Cilt 18, sayı 7, 595-632.
• Liao, P. C., Xia, N. N., Wu, C. L., Zhang, X. L., & Yeh, J. L. (2017). Communicating the corporate social responsibility (CSR) of international contractors: Content analysis of CSR reporting. Journal of Cleaner Production, 156, 327-336.
• Matten, D., Moon,J., (2008). Implicit and Explicit CSR: A Conceptual Framework For A Comparative Understanding of Corporate Social Responsibility, Academy of Management review, Vol,8, No.2, 404-424.
• Mc Gee, J. (1998).Commentary on ‘corporate strategies and environmental regulations: an organizing framework’ by A. M. Rugman and A. Verbeke, Strategic management Journal, Cilt 19, sayı 4, 377-387.
• McGuire, J., Sundgren, A., & Schneeweis, T. (1988). Corporate Social Responsibility and Firm Financial Performance. The Academy of Management Journal, Cilt 31 Sayı 4, 854-872. Retrieved from http://www.jstor.org/stable/256342.
• Mc Williams, A. ve Siegel D., (2000). Corporate Social Responsibility and Financial Performance: Correlatiion or Misspecification?, Strategic Management Journal, Cilt. 21, Sayı. 5(Mayıs), 603-609.
• Michelon, G., Pilonato, S., ve Ricceri, F. (2015). CSR Reporting Practices and the Quality of Disclosure: An Empirical Analysis. Critical Perspectives on Accounting, 33, 59- 78.
• Morsing, M., & Spence, L. J. (2019). Corporate social responsibility (CSR) communication and small and medium sized enterprises: The governmentality dilemma of explicit and implicit CSR communication. human relations, 0018726718804306.
• Morsing, M, Schultz, M, & Nielsen U.K. (2008). The ‘Catch 22’ of communicating CSR: Findings from a Danish study, Journal of Marketing Communications, 14:2, 97- 111, DOI: 10.1080/13527260701856608
• Morsing M, Schultz M. (2006). Corporate Social Responsibility Communication: Stakeholder Information, Response and Involvement Strategies. Business Ethics: Eur. Rev. 15(4): 323–338.
• Nielsen, A. E. ve Thomsen, C. (2007). Reporting CSR – What and how to say it?. Corporate Communications: An International Journal, 12 (1), 25-40.
• Nielsen, E. A., & Thomsen, C. (2018). Reviewing corporate social responsibility communication: a legitimacy perspective. Corporate Communications: An International Journal, cilt 23, sayı 4, 492-511.
• O’Connor, A., Parcha, J. M., & Tulibaski, K. L. (2017). The institutionalization of corporate social responsibility communication: An intra-industry comparison of MNCs’ and SMEs’ CSR reports. Management Communication Quarterly, 31(4), 503-532.
• Özdemir,H. (2009). Kurumsal Sosyal Sorumluluğun Marka İmajına Etkisi, İstanbul Ticaret Üniversitesi, Sosyal Bilimler Dergisi, Yıl, 8,Sayı 15. Bahar 2009, 57-72.
• Öztürk, C , Marşap, B. (2018). Telekomünikasyon Sektöründe Kurumsal Sosyal Sorumluluk Raporlaması: ABD, İngiltere ve Türkiye Vakası. Muhasebe ve Finansman Dergisi, cilt 78, 217-234. DOI: 10.25095/mufad.412697
• Özüpek, N. (2013). Kurumsal İmaj ve Sosyal Sorumluluk (2.b.). Konya: Eğitim Kitabevi.
• Peltekoğlu, F.B. (2001). Halkla İlişkiler Nedir?, Beta Yayınları, İstanbul.
• Peltekoğlu, F , Tozlu, E . (2018). Kurumsal Sosyal Sorumluluk Kampanyalarının Dijital Paydaşları; Sosyal Medya Fenomenleri. Erciyes İletişim Dergisi, cilt 5, sayı 4., 285-299. DOI: 10.17680/erciyesiletisim.421085
• Podnar, K., (2008). Communicating Corporate Social Responsibility, Journal of Marketing Communications, Vol. 14, No. 2, April 2008, 75–81.
• Polonsky, M.J., Jemons, C., (2006). Understanding Issue Complexity When Building a Socially Responsible Brand, European Business Review, Vol,18, no.5, 340-349.
• Rajendra, B.,, Jose, P. D. Mehra, M.,. (2003), Corporate Social Responsibility in the Information and Communication Technologies Sector: Discussion, IIMB Management Review, cilt 15 sayı 4, 61-77.
• Song, H. J., & Kang, K. H. (2019). Implementing corporate social responsibility strategies in the hospitality and tourism firms: A culture-based approach. Tourism Economics, Cilt 25 Sayı 4, 520-538.
• Strand, R., Freeman, R.E. & Hockerts, K. Corporate Social Responsibility and Sustainability in Scandinavia: An Overview. J Bus Ethics 127, 1–15 (2015). https://doi.org/10.1007/s10551-014-2224-
• Tang, L., Li, H., (2009). Corporate Social Responsibility Commnication of Chinese and Global Corporations in China, public relations review 35 (2009), 199-212.
• Thanetsunthorn, N. (2015). The impact of national culture on corporate social responsibility: evidence from cross-regional comparison. Asian Journal of Business Ethics, Cilt 4 Sayı 1 35-56.
• Thöny, A., (2009). Enhancing Corporate Reputation and Financial Performance Through Corporate Social Responsibility and Branding, 13th Conference on Corporate Reputation, Identity, and Competitiveness, Amsterdam, 28- 31 Mayıs, 2009.
• Türkel, S. (2013). Kurumsal sosyal sorumluluk iletişiminde kullanılan mecraların tüketici tutumuna etkisi: perakendecilik sektöründe bir araştırma(Doktora tezi), Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
• Wan, S., (2006) Defining Corporate Social Responsibility, Journal of Public Affairs, Cilt 6, 176-184.
• Welford, R. (2004). Corporate social responsibility in Europe and Asia: Critical elements and best practice. Journal of Corporate Citizenship, Cilt 13: 31-47.
• Wirth, H., Kulczycka, J., Hausner, J., Koński, M., 82016). Corporate Social Responsibility: communication about social and environmental disclosure by large and small copper mining companies. Resour. Policy sayı 49, 53–60. https://doi.org/10.1016/j.resourpol. 2016.04.007.
• Van de Ven, B., (2008) An Ethical Framework for the Marketing of Corporate Social Responsibility, Journal of Business Ethics, Cilt 82, 339-352.
• Verk, N., Golob, U., & Podnar, K. (2019). A Dynamic Review of the Emergence of Corporate Social Responsibility Communication. Journal of Business Ethics, 1- 25.
• Vural,Z.B.A., Çoskun,G (2011). Kurumsal Sosyal Sorumluluk ve Etik. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, Cilt 1,61-87.
• Yapraklı, Ş., Noksan, E., & Ünalan, M. (2017). Tüketicilerin sosyal sorumluluk projelerine yönelik genel tutumlarının marka sadakati ve satın alma niyeti üzerindeki etkisi. Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, cilt 15, sayı 4. 133-154.
• Yönet, E., (2005). Kurumsal Sosyal Sorumluluk Anlayışında Son Dönemeç: Stratejik Sorumluluk, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, cilt 8, sayı 13, 239, 265.
• https://tr.euronews.com/2019/08/29/cevreci-aktivist-greta-thunberg-15-gun-yelkenliyolculugunun-ardindan-new-yorka-ulasti, Erişim Tarihi: 02.09.2019 www.capital.com.tr Capital (2018), GFK Kurumsal Sosyal Sorumluluk 2018 Raporu, Erişim Tarihi: 01.09.2019 www.sozluk.gov.tr, 30.08.2019.