KÂĞIT KATKILI ŞAMOTLU SERAMİK BÜNYELERE TUZ FIRINI UYGULAMASI VE KARAKTERİZASYONU

Öz Seramik tuz fırın pişirimi seramik pişirim yöntemlerinden farklı olarak seramik ürünlerin fırına sırsız yerleştirilmesi ve tuz fırın pişiriminden sonra seramiklerin fırından sırlı bir görüntüyle çıkması ile sonuçlanmaktadır. Seramik tuz pişirimi, hem sanatsal hem de kolay olarak uygulanabilen farklı bir seramik pişirme tekniğidir. “Paper Clay” Türkçede kağıt katkılı seramik bünye olarak isimlendirilir, farklı seramik bünyelere farklı oranlarda ve türlerde kâğıtlar katılarak oluşturulabilen bir karışımdır. Geleneksel seramik bünyelere göre kağıt ilaveli seramik bünyelerde tuz fırını uygulamaları ile sanatsal açıdan özgün ve aynısı elde edilemeyen etkileyici görüntüler elde etmek mümkündür. Bu sayede sanatçı seramik çamurlarında yapamadığı ince seramik parçaları hiçbir deforme olmadan odunla pişirim yapılan tuz, soda gibi seramik pişirim fırınların da sanatsal pişirimi yapabilmektedir. Homojen olarak hazırlanıp kâğıt hamurunun ilavesi ile oluşan karışım, bünyede suyu emer ve kuruma aşamasındaki seramik uygulamasında bağlayıcı özelliği sayesinde dayanıklılık sağlar. Bu çalışmada şamotlu seramik çamuruna kuru halde tuvalet kağıdı üç farklı oranda (ağırlıkça %5, %10, %15) eklenerek ürünler hazırlanmıştır. Hazırlanan kağıt katkılı şamotlu seramik bünyeler üzerinde 1200 °C sıcaklıkta tuz fırını pişirimi uygulamaları yapılarak, elde edilen ürünler artistik açıdan görünümleri farklı ve özgün olarak incelenmiştir.

___

  • Acar, P. (2011). Kağıt Katkılı Seramik Bünyelerin İncelenmesi ve Seramik Uygulamaları, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, Sakarya.
  • Arcasoy, A. (1988). Seramik Teknolojisi, İstanbul: Marmara Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Seramik Ana sanat Dalı Yayınları.
  • Atik, C. (1999). Geri Dönüşümün Selüloz Lifleri Üzerindeki Etkileri, İstanbul Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, İstanbul.
  • Birck, A. (2009). Salt Glazing or How to Cope With a Dragon, Ceramics TECHNICAL (28), s. 1-6.
  • Birks, T. (1997). The Complete Potter’s Companion, London.
  • Cochrane, R. (2001). Salt-glaze Ceramics, Ramsbury, Marlborough: The Crowood Press.
  • Daniel, R. (1957). Clay and Glazes for The Potter . Philadelphia: Chilton Company.
  • Er, A. C., P. Goodridge (2014). Deneysel Tuz Fırını Uygulaması, Tasarım ve Mimarlık Dergisi, Cilt: 01, (3), s. 1-14.
  • Finch, J. (2006). Kiln Construction. London: A&C Black Limited.
  • Frisinger, L. A. (2012). Paperclay in Recent South African Ceramics: Continuity and Change in Studio Works, Degree of Master, University of KwaZulu-Natal.
  • Gartside, B. (1993). Mix What with Clay?, New Zealand Potter, 35 (1), s. 32.
  • Gault, R. (2005), Paper Clay (Ceramics Handbooks), Second Edition, Hiladelphia, s.11
  • Holmes, M. (2000). Paperclay”, National Ceramics Quarterly, (51), s. 5-7.
  • Kibici, Y. (2002). Porselen Üretimi ve Kullanılan Hammaddelerin Teknolojik Özellikleri”, Seramik Hammaddeleri ve Teknolojik Özellikleri, Afyon Kocatepe Üniversitesi Yayınları, Yayın No:41, s. 59-76.
  • Kocabaşoğlu, U. Bulutgil, A. Çiloğlu, F. (1996). Seka Tarihi, Türkiye Kâğıt ve Selüloz Fabrikalarının Tarihsel Gelişimi, SEKA, İzmit.
  • Mansfield, J.(1991). The Full Flavor of Salt, Ceramics Monthly, C: 39, (3), s. 46
  • Mansfield, J., (1992). Salt-glaze Ceramics. London: A&C Black Limited. Nascimento, G. (2016). Structure of Clays and Polymer-Clay Composites Studied by X-ray Absorption Spectroscopies, Edited by Gustavo Morari do Nascimento, Clays, Clay Minerals and Ceramic Materials Based on Clay Mineral (1-25), Published by inTech.
  • Scott, D. (1978). Clays and Glazes in Studio Ceramics, Ramsbury, Marlborough: The Crowood Press.
  • Soldner, P. (2010). Salt Fuming: A Low-Temperature Salt Firing, Cerami Carts Daily, s. 4-8.
  • Stengel, G. (2010). Salt Firing, Science and The Environment, Cerami Carts Daily, s. 2-3.
  • Takka, U. (2014). Kağıt Katkılı Bünyede Yöre Astarının Kullanımı, Süleyman Demirel Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Isparta.
  • Tiryaki, V. (2014). Sağlık Gereçleri Döküm Çamurunda Tane Boyutu Değişiminin Fiziksel ve Pişme Özelliklerine Olan Etkisi, Dumlupınar Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, Kütahya.
  • Williams, B. (1972). Salt Glazed Clay Surfaces, Rochester Institute of Technology RIT Scholar Works, 1-60.