Patlayıcı maddelerin gelişen teknolojilerle birlikte güncellenmesi ve birçok alanda kullanılabilir hale gelmesi, patlayıcı madde tüketimini artırmıştır. Patlayıcı maddelerin yanlış ve bilinçsiz kullanılması, patlatmalı kayaç kazılarının yapıldığı maden ve taş ocaklarında, endüstriyel yapılarda, her türlü inşaat faaliyetlerinde, yeraltı ve yerüstü yapılarında yapısal hasarlara ve canlılar üzerinde de psikolojik sorunlara yol açabilmektedir. Patlatma uygulamalarından kaynaklanan titreşim, hava şoku ve toz gibi problemlerin en aza indirilmesi için patlatma performans analizlerinin yapılması ve sahanın yapısına uygun patlatma tasarımlarının uygulanması gerekmektedir. Bu analiz ve tasarımların uygunluğu belirlenirken, birçok ülkenin oluşturmuş olduğu hasar kriter tablo ve grafiklerinden yararlanılmaktadır. Ülkemizde 2005 yılına kadar Amerikan (USBM, OSMRE) değerlendirme tablolarından yararlanılmış ve bu yıldan sonra “Çevre ve Orman Bakanlığı Çevresel Gürültünün Değerlendirilmesi ve Yönetimi Yönetmeliği’nde yer alan ve Amerikan normları ile neredeyse benzer olan “Türk Hasar Değerlendirme Kriterleri” yayımlanarak yürürlüğe girmiştir. Özellikle patlatmadan kaynaklanan titreşim etkilerinin çevrede bulunan yerleşim yerleri ile yapılar üzerinde hasar oluşturup oluşturmadığı, Türk hasar değerlendirme grafiğinde yer alan sınır eğrisi kabul edilerek belirlenmektedir. Ancak bazı durumlarda patlatma uygulamalarından elde edilen titreşim değerleri bu eğrinin altında kalsa dahi, yapılar üzerinde bazı hasarlar yaratabilmektedir. Bu çalışmada, nonel ateşleme sistemi ile yapılan patlatma uygulamalarından elde edilen titreşim değerlerinin, Türk ve Alman DIN4150 hasar değerlendirme kriterlerine göre hasar verme potansiyelleri irdelenmiştir. Sonuçta, patlatma uygulamalarından elde edilen tüm titreşim değerlerinin Türk hasar değerlendirme eğrisinin altında kaldığı ve herhangi bir hasar verme potansiyelinin olmadığı anlaşılmıştır. Ancak Alman DIN4150 normuna göre irdelendiğinde, birkaç parçacık hızının en altta bulunan ve kerpiç, eski yıpranmış tarihi eserler gibi sağlam olmayan yapılar için izin verilen en yüksek sınırı gösteren eğrinin üzerine çıktığı ve hasar verme potansiyelinde olduğu, birkaç parçacık hızının da eğriye neredeyse sınırda kaldığı görülmüştür.

Updating explosive materials together with developing technologies and making many areas available increased the consumption of explosives. Incorrect and unconscious use of explosives in mines and quarries where explosive rock excavations are made, in industrial structures, in all kinds of construction activities may cause structural damage in underground and aboveground structures, and psychological problems in living beings. In order to minimize the problems such as vibration, air shock and dust caused by blasting applications, it is necessary to carry out blasting performance analyzes and apply appropriate blasting patterns to the field structure. While the appropriateness of these analyzes and designs is determined, damage criterion tables and graphs are used that are generated by many countries. Until 2005, USA (USBM, OSMRE) evaluation tables were utilized in Turkey and after this year, "Turkish Damage Assessment Criteria", which is similar to American norms, took place in the "Environmental Hazard Assessment and Management Regulation" of the Ministry of Environment and Forestry. Especially, whether the vibration effects caused by detonation damaging to surrounding settlements and constructions is determined by accepting the boundary curve in the Turkish damage assessment chart. In some cases, however, even if the vibration values obtained from the blasting applications remain below this curve, they can cause some damage to the constructions. In this study, damage potentials of blasting applications made with nonel ignition system are evaluated according to Turkish and German DIN 4150 damage assessment criteria. As a result, it has been understood that all vibration values obtained from blasting applications are below the Turkish damage assessment curve and there is no potential for any damage. However, when considered according to the German DIN 4150 norm, a few particle velocities appeared to be at the bottom and potentially damaging to the curve showing the highest permissible limit for unstable constructions such as mudbrick, old worn historical artifacts.