Çamlıyayla (Mersin) ve Güneydoğu'sunun jeolojik incelemesi

İnceleme bölgesi, Mersin ilinin 30 km kuzeyinde yer alan Çamlıyayla (Namrun) ilçesi ve ilçenin güney kesimindeki yaklaşık 110 km2 lik bir alanı kapsamaktadır. Çalışma alanının temelini Alt-Orta Triyas zaman aralığında sığ denizel bir ortamda çökelmiş olan Dişdöken formasyonu oluşturmaktadır. Bu birim üzerine açısal uyumsuzlukla Jura-Kretase yaşlı Demirkazık formasyonu gelmektedir. Daha üstte ise tektonik dokanakla peridotit, serpantinit, gabro, radyolarit ve kireçtaşı bloklarından oluşan Fındıkpınarı karmaşığı olarak ayırtlanan birim bulunmaktadır. Tersiyer yaşlı birimlerin en alt kesimini kumlu, siltli, killi kireçtaşlı, marnlı, fosil içerikli ve sığ denizel ortamda çökelmiş Alt-Orta Miyosen yaşlı Kaplankaya formasyonu oluşturmaktadır. Kaplankaya formasyonu Mesozoyik yaşlı birimler üzerinde açısal uyumsuzlukla bulunmaktadır. İnceleme alanında Kaplankaya formasyonu ile yanal ve düşey yönde geçişli bir ilişki sunan, Orta Miyosen yaşlı ve bol fosil içerikli resifal kireçtaşları Karaisalı formasyonu olarak tanıtılmıştır. İnceleme alanındaki en genç çökelleri karasal nitelikli Kuvaterner yaşlı alüvyonlar oluşturmaktadır.

Geological investigation of Çamlıyayla (Mersin) and it' South East

The investigated area, which is located to the 30 km north of Mersin, city, covers an area of approximately 110 squate. km, in the town of Çamlıyayla (Namrun) and its south. Early-Middle Triassic aged Dişdöken Formation which was deposited in a shallow marine environment, represents the oldest rock units of the study area. This unit is angular unconformably overlain by the Jurassic-Cretaceous Demirkazık Formation. Fındıkpınarı Complex composed of peridotite, serpantinite, gabro, radiolarite and limestone blocks, is located tectonically on the both units. Early-Middle aged Kaplankaya Formation forms the base of Tertiary units which consists of sandstone, siltstone, marl, clayey limestone, fosilliferous and which was deposited in a shallow marine environment. Also Kaplankaya Formation overlies the Mesozoic units with angular unconformity. In the study area, Middle Miocene age reef originated fosilliferously limestone, which has lateral and vertical transitional contact relation with Kaplankaya Formation, has been distinguished as Karaisalı Formation. Quaternary terrestrial alluviums forms the youngest sediments in the study area.

___

1. Akman,Ü., “Sebil (İÇEL) Yöresinin Jeolojisi”, A.Ü. Genel Jeoloji–Stratigrafi Kürsüsü, 36 s., Ankara, 1982.

2. Ünlügenç,U.C., “Kızıldağyayla (Adana) dolayının jeoloji incelemesi”, Ç.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 71 s., Adana, 1986.

3. Yetiş,C. ve Demirkol,C., “Adana baseni batı kesiminin detay jeolojisi etüdü”, 1. M.T.A. rapor no: 8037, Ankara, 1986.

4. Keniş,Ü., “Sarıkavak (Tarsus–İçel) Manyezit yataklarının jeolojisi ve metallojenezi”, Ç.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 58 s, Adana, 1988.

5. Demirkol,C., “Pozantı–Karsantı–Karaisalı (Doğu Toros) arasında yer alan karbonat platformunun stratigrafisi ve jeolojik gelişimi”, M.T.A Dergisi,109: 33–44, Ankara, 1989.

6. Usta,D., “Kıralan dolayının jeolojisi”, Ç.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 72 s., Adana, 1989.

7. Uçar,C.,”Bucak-Çokak (Adana) alanının stratigrafisi”, Ç.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 92 s., Adana, 1991.

8. Avşar,N., “Namrun (Mersin) Yöresinin Bentik Foraminifer Faunası”, M.T.A Dergisi, 14: 127–144, Ankara, 1992.

9. Açlan,M., “Namrun Güneydoğusu (Mersin)Yöresinin Jeolojik ve Petrografik İncelenmesi”, Ç.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 88 s., Adana, 1993.

10. Şahinoğlu,C., “Kocayer ve Şahna (Mersin) yöresinin jeoloji ve petrografisi”, Ç.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 71 s., Adana, 1998.

11. Tekbaş,M., “Namrun güneyi (Çapar–Parmakkurdu) arası ofiyolit diliminin jeolojisi ve petrografik incelemesi”, Ç.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 66 s., Adana, 2000.

12. Aydoğdu,E., “Boğazpınar–Sandal (İçel) Dolayının Stratigrafisi”, Ç.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 92 s., Adana, 2002.

13. Ekingen,S., “Çamlıyayla, Mersin yöresinin tektono stratigrafik özellikleri”, Mersin Üniv., Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 66 s, Mersin, 2003.

14. Sevimli,U.İ., “Demirhisar (Mersin kuzeydoğusu) civarının jeolojisi ve sedimantolojik özellikleri”, Ç.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 66 s., Adana, 2003.

15. Serdar,H., Demir,O., Yoldemir,O., Yıldırım,L., “Aladağlar yöresinin jeolojisi ve hidrokarbon olanakları”, TPAO, rap. no: 2038, 1985.

16. Yetiş,C., “Çamardı (Niğde) Yakın ve Uzak Dolayının Jeoloji İncelemesi ve Ecemiş Yarılım Kuşağının Maden–Boğaz–Kamışlı arasındaki özellikleri”, Doktora Tezi, İ.Ü. Fen Fakültesi, 164 s., İstanbul, 1978.

17. İlker,S., “Adana Baseni Kuzey – Batısının Jeolojisi ve Petrol Olanakları”,63 s., Ankara, (yayınlanmamış), 1975.

18. Schmidt,G.C., “Stratigraphic Nomenclature for the Adana Region”, Petroleum District 7. Petroleum Administration Bull., 6: 47–63, Ankara, 1961.