TAXONOMIC CONTRIBUTIONS TO THE GENUS DIANTHUS (CARYOPHYLLACEAE) FROM TURKEY

Öz According to the related literature and some taxonomic websites, it was proven that Dianthus liboschitzianus and D. erinaceus (var. erinaceus) are the valid names, which are accepted as a synonym. It was determined that Dianthus erinaceus var. alpinus not D. erinaceus (var. erinaceus) is a taxon, which is a synonym under Dianthus webbianus. Furthermore, the lectotypes were determined for Dianthus erinaceus and D. masmenaeus var. glabrescens, which was typed by being based on more than one specimen.

___

Reeve, H., Dianthus L. – In: Davis, P.H., editör. Flora of Turkey and the East Aegean Islands, vol. 2, Edinburgh University Press, Edinburgh, (1967), 99–131.

Dalcı, M., Morphological studies and new synonyms of some species in Dianthus L., DOĞA Turkish Journal of Biology (Botany) 10(2) (1986), 138–159.

Nersesyan, A.A., Genus Dianthus L. (Caryophyllaceae) in Southern Transcaucasia, Takhtajania 1 (2011), 44–51.

World Flora Online (2021). World Flora Online. Published on the Internet http://www.theplantlist.org/ [Retrieved 19 Jan 2021].

Euro+Med (2021). Euro+Med. Published on the Internet http://ww2.bgbm.org/ [Retrieved 19 Jan 2021].

Turland, N.J., Wiersema, J.H., Barrie, F.R., Greuter, W., Hawksworth, D.L., Herendeen, P.S., Knapp, S., Kusber, W.-H., Li, D.-Z., Marhold, K., May, T.W., McNeill, J., Monro, A.M., Prado, J., Price, M.J. and Smith, G.F., International Code of Nomenclature for algae, fungi, and plants (Shenzhen Code). Adopted by the Nineteenth International Botanical Congress Shenzhen, China, July 2017, Regnum Vegetabile 159 (2018), Glashütten: Koeltz Botanical Books. https://doi.org/10.12705/Code.2018.

Visiani, R., Atti della Seconda Riunione Degli Scienziati Italiani, 2, Torino, (1841), 180–181.

Boissier, E., Diagnoses Plantarum Orientalium Novarum, vol. 1(1), Typographia Ferd. Ramboz, Genevae, (1843), 18–23.

Boissier, E., Flora Orientalis, vol. 1, Geneva & Basel, H. Georg, (1867), 483–512.

Fedde, F., Repertorium Specierum Novarum Regni Vegetabilis. Centralblatt für Sammlung und Veroffentlichung von Einzeldiagnosen neuer Pflanzen. [Repert. Spec. Nov. Regni Veg.], 36, (1934), 385–388.

Thiers, B. (2021). Index Herbariorum: A global directory of public herbaria and associated staff. New York Botanical Garden's Virtual Herbarium. http://sweetgum.nybg.org/science/ih/ [Retrieved 19 Jan 2021].

De Candolle, A.P., Prodromus Systematis Naturalis Regni Vegetabilis, vol. 1, Sumptibus Sociorum Treuttel et Würtz, Parisii, (1824), 355–365.

Adams, J.M.F., Decades quinque novarum specierum plantarum Caucasici et Iberiae, quas in itinere comitis Mussin-Puschkin observavit, et definitionibus atque descriptionibus illustravit, Beiträge zur Naturkunde, 1, (1805), 54–56.

Boissier, E., Diagnoses Plantarum Orientalium Novarum, vol. 2(5), Apud B. Herrmann, Lipsiae [Leipzig], (1856), 51–53.