ZİRAAT COĞRAFYASI AÇISINDAN BİR İNCELEME: BEKİLLİ’DE (DENİZLİ) BAĞCILIK

Bekilli, Ege Bölgesi’nin Denizli Yöresi’nde (Büyük Menderes Ovası- Yukarı kesim) yer almaktadır. Doğal şartların uygun olması nedeniyle bağcılık yöre halkının uzun yıllardan beri önemli geçim kaynağı olmuştur. Üzüm sofralık tüketimi yanında (kuru ve yaş olarak) sanayide kullanılan (şarap, sirke, pekmez yapımında) besin değeri yüksek bir meyvedir. Dünya ve Türkiye ölçeğinde tütün üretim politikalarında meydana gelen değişimlerden doğrudan etkilenen Bekilli ilçesi belde ve köyleri, Ege Bölgesi’nin en kaliteli tütünlerinin üretildiği merkezlerden biri olmasının yanı sıra önemli bir bağcılık merkezi iken tütüncülük kademeli olarak önemini yitirmiş, yerine bağcılık tekrar önem kazanmıştır. İlçede, son yıllarda tütün tarımı yapılan araziler büyük ölçüde kekik ve bağ yetiştirilen alanlara dönüştürülmektedir. Bu tarımsal ürün değişimi, ilçenin tarım ekonomisinde dikkat çekici değişimlere yol açmaktadır. Çalışmalar sonucunda bağ alanları genişlemiş ve üretimde önemli artışlar olmuştur. Üretimdeki artışlar beraberinde bağcılığa dayalı atölye tipi imalat sektörünü ortaya çıkarmış, böylece bağcılığın ekonomik önemi artarak hâkim ekonomik fonksiyon durumuna gelmiştir. Buna rağmen bağcılık tümüyle geleneksel işletme yöntemlerinden kurtulamamıştır. Başta verim düşüklüğü ve pazarlama olmak üzere halen çözüm bekleyen önemli sorunlarla karşı karşıyadır. Yeterli bir ekonomik refah düzeyi sağlayamadığından halk İzmir, Manisa ve Denizli gibi yakın şehirlere göç etmektedir.Anahtar Kelimeler: Bağcılık, Üzüm, İklim, Üretim, BekilliA Investigation of Agriculture for Geography: Viniculture In Bekilli (DENİZLİ)AbstractBekilli is situated in Denizli vicinity of Aegean region (Big Meander Plain-up cut) located. Because of the appropriate natural conditions, viniculture has been an important means of living for the community for a long time. Besides its table consumption (as being dry and wet), grape is a high nutritional value fruit also used in industry (in making wine, vinegar and pectin). Bekilli district towns and villages, which are directly affected by the change in policy of scale production of tobacco in the world and Turkey, were once the center of viniculture in the Aegean region where best quality tobaccos were also produced. However, tobacco production has gradually lost its importance and instead viniculture has gained importance again. In recent years, the lands where tobacco cultivation took place were converted to fields for growing thyme and bond to a large extent. This exchange of agricultural products has resulted in highly important changes in the county's agricultural economy. After the works, vineyard areas have been expanded and significant increases have occurred in production. The increases in production introduced viniculture-based workshop-type manufacturing sector, and thus economic significance of viniculture increased and it became the dominant economic function. However, viniculture could neither leave traditional operating methods entirely nor could provide a sufficient economic prosperity for the public of district. Viniculture is facing significant problems primarily reduction in output, then marketing and storage which are still waiting for solutions. Since people can’t enhance their level of welfare, they still emigrate to nearby cities like İzmir, Manisa and DenizliKeywords: Viniculture, Grape, Climate, Production, Bekilli

Bekilli is situated in Denizli vicinity of Aegean region (Big Meander Plain-up cut) located. Because of the appropriate natural conditions, viniculture has been an important means of living for the community for a long time. Besides its table consumption (as being dry and wet), grape is a high nutritional value fruit also used in industry (in making wine, vinegar and pectin). Bekilli district towns and villages, which are directly affected by the change in policy of scale production of tobacco in the world and Turkey, were once the center of viniculture in the Aegean region where best quality tobaccos were also produced. However, tobacco production has gradually lost its importance and instead viniculture has gained importance again. In recent years, the lands where tobacco cultivation took place were converted to fields for growing thyme and bond to a large extent. This exchange of agricultural products has resulted in highly important changes in the county's agricultural economy. After the works, vineyard areas have been expanded and significant increases have occurred in production. The increases in production introduced viniculture-based workshop-type manufacturing sector, and thus economic significance of viniculture increased and it became the dominant economic function. However, viniculture could neither leave traditional operating methods entirely nor could provide a sufficient economic prosperity for the public of district. Viniculture is facing significant problems primarily reduction in output, then marketing and storage which are still waiting for solutions. Since people can’t enhance their level of welfare, they still emigrate to nearby cities like İzmir, Manisa and Denizli

___

AKAR, Y.(2011),“Tr 32 Düzey 2 Bölgesi’nde (Aydın, Denizli, Muğla) Bağcılık ve Şarap İmalatı”,Denizli.http://geka.org.tr/yukleme/dosya/ad53544bc7bbc473321222184e2e86a4. pdf, (E.T.25.12.2014).

AKPINAR, E. & YİĞİT, D., (2006), “Ekolojik Faktörlerin Kara erik Üzüm Çeşidi Yetiştiriciliğine Etkileri” , Doğu Coğrafya Dergisi., Sayı :16, Sayfa: 39-62, Erzurum.

BAYARTAN, M. (2001), “Türkiye Ziraatında Su Kullanımıyla İlgili Yeni Bir Uygulama “Damla Sulama Sistemi”, İstanbul Üniversitesi Coğrafya Dergisi, Sayı: 9, Sayfa: 139-160, İstanbul.

BİRİCİK, A. S., (1995), “Gediz Havzasının Su Potansiyeli”, Türk Coğrafya Dergisi, Sayı: 30, Sayfa: 13-23, İstanbul.

BOYER, J.D., (1998), Geographic Analysis of Viticulture Potential in Virginia, Masters of Science in Geography, Faculty of the Virginia Polytechnic Institue and State University, (48, 96-97) C, Blacksburg-Virginia.

ÇELİK, S. (2007), “Bağcılık (Ampeloloji)”, Cilt: 1, Genişletilmiş 2. Baskı, Namık Kemal Üniversitesi Ziraat Fakültesi Bahçe Bitkileri Bölümü, Tekirdağ.

DARKOT, B., (1963), Türkiye İktisadi Coğrafyası, İstanbul Üniversitesi Yayınları: No:1001, Genişletilmiş Üçüncü Baskı, İstanbul.

DOĞAN, M. (2005), “Türkiye Ziraatinde Makineleşme”, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Coğrafya Bölümü Coğrafya Dergisi, Sayı: 14, Sayfa: 66-75, İstanbul.

DOĞAN, Ö. S. (2008), “Türkiye’nin Tarım Politikalarının Belirlenmesinde Coğrafi Özelliklerin Önemi”, Sosyoloji Dergisi, 3. Dizi, Sayı: 17, Sayfa: 91- 100, İstanbul.

DOĞANAY, H., (1992), Türkiye Ekonomik Coğrafyası, Atatürk Üniversitesi Yayınları No: 737, Erzurum.

DİZDAR, M.Y., (2003), “Türkiye’nin Toprak Kaynakları”, TMMOB Ziraat Mühendisleri Odası Teknik Yayınları No: 2, Ankara.

ERGENOĞLU, F., & TANGOLAR, S., (2000), Bağcılık İçin Pratik Bilgiler, Türkiye Bilimsel ve Teknik Araştırma Kurumu (TÜBİTAK), Türkiye Tarımsal Araştırma Projesi (TARP), Yayınları, Adana.

FLETCHER, S., & SHAW, I. & CURREY, N. (2007), Australian Wine Grape Production Projections to 2008-09, ABARE Research Report 07.10 prepared for the Grape and Wine Research and Development Corporation, Canberra (7).

GÖKTAŞ, A. (2008), “Üzüm Yetiştiriciliği”, Eğirdir Bahçe Kültürleri Araştırma Enstitüsü, Yayın No: 18, Isparta. http://www.marim.gov.tr/bilgi_kaynagi/uzumyet.pdf, (E.T. 2013).

GÜNEY EGE KALKINMA AJANSI (GEKA), (2009), “Güney Ege İlçelerinde Genel SosyoEkonomik Durum”, GEKA Ekonomik Araştırmalar ve Planlamalar Birimi, İzmir. http://geka.org.tr/yukleme/planlama/G%C3%9CNEY%20EGE%20%C4%B0L%C3%87ELE R%C4%B0.pdf, (E.T. 27.12.2013).

KADIOĞLU, Y., (2008), “Çal’da (Denizli) Bağcılığın Coğrafi Analizi” Doğu Coğrafya Dergisi, Cilt: 13, Sayı: 20, Sayfa:141-162, Erzurum.

KAPLUHAN, E., (2013), “Bekilli’de (Denizli) Alternatif Ziraat Faaliyetlerine Bir Örnek: Kekik Yetiştiriciliği”, Marmara Coğrafya Dergisi, Sayı: 28, Sayfa: 194-210, İstanbul.

KEMAL Ş., (1927), Tarihi, Coğrafi, İçtimai, Sıhhi, İktisadi Nokta-i Nazardan Denizli, Hüsn-ü Tabiat Matbaası, İstanbul.

KIYAK, B. & AKSU, C. & BAŞKAN A.E., (2011), “ İlçe Araştırması: Bekilli”, http://geka.org.tr/yukleme/dosya/Bekilli%20%C4%B0l%C3%A7e%20Raporu.pdf, (E.T: 2013).

ORAMAN, M. N., (1965), Yeni Bağcılık, Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları: 253, Ders Kitabı: 89, Ankara.

ÖZAV, L., (1995), “Eski Gediz Kasabası Çevresinde Güme Yerleşmeleri”, Türk Coğrafya Dergisi Sayı : 30, Sayfa: 173 - 187, İstanbul.

TANOĞLU, A., (1968), Ziraat Hayatı, İstanbul Üniversitesi Yayın No: 177, Coğrafya Enstitü Yayın No: 8, İstanbul.

TARIM ORMAN ve KÖY İŞLERİ BAKANLILIĞI, (2001), Bağcılık, Çiftçi Eğitimi Yayın Serisi, Yayın No: 35, Ankara.

TARİŞ, (2007), Faaliyet Raporu (2005/2006), Sayfa: 207-210, İzmir.

TÜİK 2012, “ Seçilmiş Göstergelerle Denizli 2012”, http://www.tuik.gov.tr/ilGostergeleri/iller/DENIZLI.pdf , (E.T. 12.04.2014).

T.C. DENİZLİ VALİLİĞİ, (1938), Cumhuriyetin 15. Yılında Denizli, Cumhuriyet Matbaası, Denizli.

YURT ANSİKLOPEDİSİ, (1982), Cilt III, Anadolu Yayıncılık A.Ş., İstanbul. http://www.bagcılık.gov.tr. (E.T. 10.09.2013). http://www.bekilli.gov.tr/default_b0.aspx?content=201, (E.T. 10.12.2013). http://www.mgm.gov.tr (E.T. 10.09.2013). http://www.tarimkutuphanesi.com/ONEMLI_SEBZE_HASTALIKLARI_00445.html,(E.T. 02014).