Bir eğitim hastanesine başvuran çocuklarda televizyon izleme sıklığının değerlendirilmesi

Amaç: Gülhane Askeri Tıp Akademisi Haydarpaşa Eğitim Hastanesi (GATA HEH) Çocuk Polikliniği'ne başvuran 1-16 yaş arası çocuklarda günlük televizyon (TV) izleme süresinin tespit edilmesi ve 3 saat/gün üzerinde TV izleyen çocuklarda tartı persantillerinin ölçülmesi ve şişmanlık açısından değerlendirilmesi. Yöntem: GATA HEH Çocuk Polikliniği'ne başvuran 138 çocuğun anne ve/veya babalarının gözlemlerine dayanarak televizyon izleme süreleri saptandı. Çocuklar izleme sürelerine göre 1 saatten az, 1-3 saat ve 3 saatten fazla olarak 3 grupta sınıflandırıldı. TV izleme süresi 3 saatten fazla olanların tartılan persantil eğinlerinde işaretlendi, 97p üzerindeki vakalarda vücut kitle indeksleri hesaplanarak şişmanlık değerlendirmesi yapıldı. Bulgular: Çalışmaya 68'i kız (% 49), 70'i erkek (% 51) toplam 138 çocuk alındı. Ortalama TV izleme süresi kızlarda 2.11±0.6 saat, erkeklerde 1.95±0.6 saat, toplamda 2.03±0.6 olarak saptandı. Tüm çocuklarda >3 saat TV izeme sıklığı % 22 olarak tespit edildi. Kız çocuklarının % 15'inin 1 saatten az, % 59'unun 1-3 saat, % 26'sının 3 saatten fazla TV izlediği, erkek çocuklarının ise % 23'ünün 1 saatten az, % 59'unun 1-3 saat, % 18'inin 3 saatten fazla TV izlediği tespit edildi. Üç saatten daha fazla TV izleyen grupta tartı persantiline göre 97p üzerinde olan çocukların sayısı kızlarda 2 (% 1) iken erkeklerde 3 (% 2) olarak tespit edildi. Tartışma: Çalışmamızda çocuklarda >3 saat TV izleme sıklığı % 22 olarak tespit edilmiş, ortalama süre yaklaşık 2 saat olarak bulunmuştur. Bu sonuç çocuklarda televizyonun izleme sıklığının yüksek olduğunu desteklemektedir. Bu nedenle; TV'nin ailelerin denetiminde izletilmesi, olumsuz etkilerinin ailelere anlatılması, izlenme süresinin ve programların planlanması önerilebilir.

Evaluation of frequency of TV watching in children in a training hospital

Objective: To determine the daily duration of TV watching in children between 1-16 years and evaluate the weight percentiles and obesity in children watching TV more than three hours a day. Methods: 138 children who were brought to Gulhane Military Medical Academy Haydarpaşa Traning Hospital were classified in 3 groups according to TV watching time based on their parents' observations as shorter than 1 hour, 1-3 hours and longer than 3 hours. Weights of children watching TV more than 3 hours were plotted on percentile curves and body mass indexes(bmi) were calculated in cases over 97p and evaluated for obesity. Results: 68 (49 %) girls and 70 boys (51 %), total 138 children were included in the study. Average TV watching duration was 2.11±0.6 hours in girls and 1.95±0.6 in boys, total was 2.03±0.6 hours. TV watching frequency over 3 hours was 22%. 15 % of girls watch TV less than one hour, 59 % between 1-3 hours, 26 % watch more than three hours. 23 % of boys watch TV less than one hour, 59 % between 1-3 hours, 18 % watch more than three hours. In the group who watched TV more than 3 hours, the number of children over 97p was 2 (1 %) in girls and 3 (2 %) in boys. Conclusion: The frequency of watching TV more than 3 hours in children was 22 % and the mean watching period was approximately 2 hours in our study. This result supported the high frequency of TV watching in children. Therefore, children should watch TV under the control of their parents. The parents should be consulted about the unfavourable effects of watching TV, planning the programmes and watching hours should be advised.

___

  • Toyran M. Televizyon izleminin ilkokul çocukları üzerindeki bazı fiziksel ve psikososyal etkilerinin incelenmesi, Uzmanlık tezi. Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Ankara 2000.
  • Baron ME. The effects of television on childhealth: implications and recommendations. Arch Dis Child 2000; 83:289-92.
  • American Academy of Pediatrics. Committee on Public Education. Pediatrics 2001; 108:1222-6.
  • Villani S. Impact of media on children and adolescents: a 10-year review of the research. J Am Acad Child Adolesc Psyhiatry 2001; 40:392-401.
  • Kimm SY, Obarzanek E, Barton BA, et al. Socioeconomic status, and obesity in 9- to 10-year-old girls: the NHLBI Growth and Health Study. Ann Epidemiol 1996; 6:266-75.
  • Hancox RJ, Milne BJ, Poulton R. Association between child and adolescent television viewing and adult health: a longitudinal birth cohort study. Lancet 2004; 364:257-62.
  • Matheson DM, Killen JD, Wang Y, Varady A, Robinson TN. Children's food consumption during television viewing. Am J Clin Nutr 2004; 79:1088-94.
  • Öztora S. İlköğretim çağındaki çocuklarda obezite prevalansının belirlenmesi ve risk faktörlerinin araştırılması. Uzmanlık tezi. Bakırköy Dr. Sadi Konuk Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Çocuk Kliniği, İstanbul 2005.
  • Çamurdan DA. Görsel medyanın çocuk sağlığına etkileri. STED2007; 16:25-30.
Çocuk Dergisi-Cover
  • ISSN: 1302-9940
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 2000
  • Yayıncı: İstanbul Üniversitesi