Türkiye’de Polisin Kültür Varlığı Kaçakçılığı ile Mücadelesi

Türkiye’de yaşamış medeniyetlerin bıraktığı kültürel mirasa ait eserlerden bazılarının Osmanlı devletinin son döneminden itibaren değişik suç işleme teknikleri kullanılmak suretiyle çalınarak yurt dışına kaçırıldığı bilinmektedir. Polis teşkilatının kaçırılan eserlerin yakalanmasına yönelik yaptığı çalışmalar ile toplumdaki kültür varlığı anlayışı ve korunması algısının güçlendirilmesi ve farkındalık oluşturmasına dikkat çeken çalışma; kültür varlığı ve kaçakçılığı kavramı, Türkiye’de kültür varlığı kaçakçılığının tarihsel gelişimi ile nedenleri, yöntem ve teknikleri, polisin suçla ulusal ve uluslararası mücadelesi ve karşılaşılan sorunlar ile etkin mücadele için önerileri kapsamaktadır.Türkiye’de polisin kültür varlığı kaçakçılığına karşı yaptığı etkin ve sürdürülebilir mücadelenin akademisyen ve uzman görüşleri, faaliyet raporları ve istatistiki bilgilerden faydalanılarak değerlendirileceği keşfedici türdeki bu niteliksel araştırmanın okuyucunun kültürel bilincinin, duyarlılığının ve sosyal sorumluluk anlayışının geliştirilmesine katkı sağlayacağı düşünülmektedir.

Combating Trafficking in Cultural Property by the Police in Turkey

It is known that since the last period of the Ottoman Empire, some of the works belonging to the cultural legacy of civilizations that lived in Turkey were stolen by using different criminal techniques and smuggled abroad. This study attracts attention to the actions of the police that aims to catch the smuggled properties and also to strengthening the comprehension of cultural property and the perception of its protection. It also includes the concept of cultural property and its smuggling, historical development and causes of trafficking in cultural property in Turkey, methods and techniques, national and international combating of the police against crimes, encountered problems and suggestions for an effective combat. Effective and sustainable combating trafficking in cultural property of the police in Turkey will be evaluated by utilizing opinions of academicians and experts, annual reports and statistical information in this qualitative and exploratory study. It is expected to contribute to the development of cultural consciousness, awareness and comprehension of social responsibility of the reader.

___

  • Akkuş, Z. (2009). “Türkiye‟de Eski Eser Kaçakçılığının Önlenmesinde Ortaya Çıkan Sorunlar”, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
  • Akkuş, Z., Efe, T. (2014). “Tarihsel ve Kültürel Çevrenin Korunması Bakımından Türkiye ve İtalya‟da Kolluğun Görev ve Yetkileri”, İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 5(2): 313-366.
  • Asgari, N. (2006). “Geçmişin Sömürüsü Eski Eser Kaçakçılığı”, Toprağın Altındaki Geçmiş Arkeoloji Sorunlar, Öneriler, Görüşler, s: 31-36, İstanbul: Arkeoloji ve Sanat Yayınları.
  • Berkok, N. (1991). “Eski Eser Kaçakçılığı”, Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, 364: 325-339.
  • The Carabinieri Cultural Heritage Protection Service, Anno Della Cultura Italiana Year of Italian Culture, Ministero Degli Affari Esteri, 2013.
  • Des Jardins, J.R. (2006). Çevre Etiği, Ankara: İmge Kitabevi.
  • Doğan, H. (2012). “Kültür ve Tabiat Varlıklarının Yurtdışına Çıkarılma Yasağına Muhalefet Suçu”, Kültür ve Turizm Bakanlığı, Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü, Uzmanlık Tezi, Ankara.
  • Efe, T. (2004). “Türkiye‟de Eski Eser Kaçakçılığının Önlenmesinde Çevre Politikalarının İrdelenmesi”, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
  • Emniyet Genel Müdürlüğü Kaçakçılık ve Organize Suçlarla Mücadele Daire Başkanlığı (2012). Kaçakçılık ve Organize Suçlarla Mücadele Daire Başkanlığı 2011 Raporu, Ankara: Kaçakçılık ve Organize Suçlarla Mücadele Dairesi Başkanlığı.
  • Emniyet Genel Müdürlüğü Kaçakçılık ve Organize Suçlarla Mücadele Daire Başkanlığı (2013). Kaçakçılık ve Organize Suçlarla Mücadele Daire Başkanlığı 2012 Raporu, Ankara: Kaçakçılık ve Organize Suçlarla Mücadele Dairesi Başkanlığı.
  • Emniyet Genel Müdürlüğü Kaçakçılık ve Organize Suçlarla Mücadele Daire Başkanlığı (2014). Kaçakçılık ve Organize Suçlarla Mücadele Daire Başkanlığı 2013 Raporu, Ankara: Kaçakçılık ve Organize Suçlarla Mücadele Dairesi Başkanlığı.
  • Eriş, M.Ü. (2012). “Asar-ı Atika Nizamnamelerinden 2863 Sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanununa Mevzuatın Karşılaştırmalı Bir İncelemesi”, Kültür ve Turizm Bakanlığı, Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü, Uzmanlık Tezi, Ankara.
  • Erkmen, Ö. (2010), “Kültür Varlıklarının Korunmasında ve Kaçakçılığının Önlenmesinde Ulusal ve Uluslararası Uygulamalara İlişkin Tespitler”, Kültür ve Turizm Bakanlığı, Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü, Uzmanlık Tezi, Ankara.
  • Goode, J. (2004). “Archaeology and Diplomacy in the Republic of Turkey, 1919-39”, in A. Mustafa and E. Çağrı (eds.), Turkish-American Relations, Past, Present, and Future, London and New York: Routledge.
  • İrkin, M.Ö. (2010). “Kültür Varlıkları Kaçakçılığının Önlenmesinde Eğitim Faaliyetleri”, Kültür ve Turizm Bakanlığı, Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü, Uzmanlık Tezi, Ankara.
  • Karaduman, H. (1999). “Eski Eser Kaçakçılığı”, 1998 Yılı Anadolu Medeniyetleri Müzesi Konferansları, Ankara: Plaka Matbaacılık.
  • Karaduman, H. (2007). Türkiye‟de Eski Eser Kaçakçılığı, Ankara: Mert Basın Yayın.
  • Karaduman, H. (2008). Türkiye‟de Eski Eser Kaçakçılığı, 2. baskı, Ankara: ICOM Türkiye Milli Komitesi.
  • Keleş, R., Hamamcı, C. (2005). Çevre Politikası, Ankara: İmge.
  • Kuşseven, P. (2009). “Kültür Varlıklarının Yasa Dışı İthal ve İhracının Önlenmesi İle İlgili Mevzuat Çalışması”, Kültür ve Turizm Bakanlığı, Yayımlanmamış Uzmanlık Tezi, Ankara.
  • Kürüm, N. (2005). “Uluslararası İlişkilerde Kültür Varlıklarının Korunması”, Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.
  • Slayman, A. L. (1998). “Italy Fights Back”, Archaeology Magazine 43, May/June.
  • Tulay, A.S. (2007). Eski Eser Yağması, İstanbul: Arkeoloji ve Sanat Yayınları.