Sosyal Belediyecilik ve Sorunları

Sosyal devlet pratikleri sadece merkezi yönetimlerin üstesinden gelebileceği ve başarabileceği türden uygulamalar değildir. Sosyal devletin yereldeki izdüşümü sosyal belediyeciliktir. Bu çalışmada sosyal belediyeciliğin gelişim süreci, hukuki altyapısı, işlev ve örnekleri, sosyal belediyeciliğe yöneltilen eleştiriler ve sosyal belediyeciliğin temel sorunları incelenmektedir. Sosyal belediyecilik kimileri tarafından sistem olarak toptancı bir biçimde, kimileri tarafından ise kötü uygulama örnekleri nedeniyle eleştirilmektedir. Türkiye’de 1990’lı yıllarda geniş biçimde uygulanmaya başlayan sosyal belediyeciliğin pek çok sorunu bulunmaktadır. Bu sorunlar sosyal belediyeciliğe özgü olduğu kadar belediyelerin genel sorunlarından da kaynaklanmaktadır.Sosyal belediyeciliğin sorunları, kaynak sorunundan, nitelikli personel sorununa, koordinasyon sorunundan sürdürülebilirlik sorununa kadar geniş bir yelpaze çizmektedir. Toplumdaki yoksul ve yoksun kesimlerin can simidi olarak görülen sosyal belediyeciliğin sorunlarının çözülüp, hizmetlerin geliştirilip, uygulamalara etkin bir şekilde devam edilmesi, sosyal devlet ve sosyal belediyeciliğin bir gereği olarak görülmektedir.

Social Municipality and Its Problems

Social state practices are not the implementations that only central administrations can manage and accomplish. Social municipality is the local version of social state. In this study, the development of social municipality, legal structure, functions and samples, critics on social municipality and basic problems of social municipality are analyzed. Some individuals criticize social municipality as a whole system while some criticize it due to poorly-managed implementations. There are a number of problems of social municipality started to be implemented commonly in Turkey in 1990. These problems are originated from general municipality problems as much as social municipality-oriented issues. The problems of social municipality occur in wide range; source problem, qualified personnel problem, coordination and sustainability problem etc. It’s a necessity of social state and social municipality, regarded as a life-saver, to solve the problems, develop the services and continue the effective implementations of social municipality.

Keywords:

Social State, Municipality, Social Municipality Problems of Social Municipality.,

PDF

___

Akgündüz, A. (2005). Osmanlı Devletinde Belediye Teşkilatı ve Belediye Kanunları, Osmanlı Araştırmaları Vakfı İstanbul, 44-46.
Aydın, H., Gündüz, V. (2011). Çocuk Güvenliğinin Sağlanmasında Yerel Yönetimlerin Rolü: “Taş Atan Çocuklar” Sorunu, Erişim: 11.11.2012, http://www.tid.gov.tr/Makaleler/hakan%20ayd%C4%B1n.pdf, 7.
Bağce, E. (2013). “Klientalizm ya da Yanaşmacılık”, Erişim: 03.10.2014, http://okur-yazar.net/klientalizm-ya-da-yanasmacilik.
Çöpoğlu, M. ( 2011). Sosyal Belediyecilik, Türkiye Belediyeler Birliği İller ve Belediyeler Dergisi, 756: 63.
Çukurçayır, M.A. (2009). Küreselleşme ve Türkiye‟de Yerel Yönetimler, Türkiye Belediyeler Birliği Ankara, 21-22
Doğan, A.E. (2010). Gökçek‟in Ankara‟yı Neo-Liberal Rövanşçılıkla Yeniden Kuruşu, http://www.sehrinuzerindekieller.org/wp-content/ uploads/2010/07/aekberdogan.pdf, Erişim: 18.11.2012.
Elma, F. (2007). Türkiye‟nin Belediyecilik Deneyimi ve Azerbaycan Belediyeciliği, http://journal.qu.edu.az/article_pdf/1009_93.pdf, s: 168- 172. Erişim: 11.11.2012,
Ergun, C., Gül, H. (2010). Barınma Hakkının İhlal Edilme Sürecinde Kentsel Dönüşüm Projeleri, Erişim Tarihi: 05.01.2014, 370-372. http://www.sosyalhaklar.net/2010/bildiri/ergun.pdf.
Ersöz, H.Y. (2011). Sosyal Politikalarda Yerelleşme, Erişim Tarihi: 08.01.2014, http://www.ito.org.tr/itoyayin/0022930.pdf.
Göymen, K. (2004). Yerel Kalkınma Önderi ve Paydaşı Olarak Belediyeler, http://research.sabanciuniv.edu/1427/1/KorelGoymen.pdf, 07.01.2014. Erişim:
Hablemitoğlu, Ş. (2009). Medyatik Hayırseverlik ve Muhafazakar Populizm Kıskacında “Sosyal Haklar”, Erişim Tarihi: 08.01.2014, 106-107. http://www.sosyalhaklar.net/2009/bildiri/hablemitoglu.pdf. http://siteresources.worldbank.org/TURKEYINTURKISHEXTN/Resources/ 455687-1328710754698/YoneticiOzeti.pdf, Erişim: 05.01.2014. http://www.tesev.org.tr/Upload/Publication/c72996ad-40fb-4c94-8c1d- 4e8efb9bdd70/Yerel%20Y%C3%B6netimlerde%20Sosyal%20B%C3% BCt%C3%A7eyi%20%C4%B0zleme%20Raporu_01.04.2011.pdf.
Kaya, N. (2012). Yerel Yönetimlerde Sosyal Bütçe: Erzurum Büyükşehir Belediyesi Sosyal Bütçesinin Değerlendirilmesi, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 26(2): 157.
Kaya, E., Şentürk, H. (2007). Muhafazakâr Demokraside Yerel Yönetim Vizyonu, http://erolkaya.com/wp-content/uploads/kitaplar/muhafazakar -demokraside-yerel-yonetim-vizyonu.pdf, Erişim: 08.01.2014.
Kesgin, B. (2012). Kentsel Yoksulluğa Yönelik Yerinden ve Yerel Müdahale: Sosyal Belediyecilik, SDÜ Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 26: 178.
Negiz, N. (2011). Sosyal Yadım ve Sosyal Hizmet Faaliyetleri Açısından Isparta Belediyesi: Farkındalık, Yararlanma ve Değerlendirme Açısından Bir Araştırma, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(2): 325.
Ökmen, M. ( 2008). Bir İnsan Hakkı Olarak Yerel Haklar ve Avrupa Kentsel Şartı, 07.01.2014. Erişim:
Önder, F. (2008) Kentli Hakları ve Yerel Siyaset - II, Erişim: 07.01.2014, 63-68. http://www.yerelsiyaset.com/pdf/haziran2008/12.pdf.
Seyyar, A. (2008). Yerel Siyasetin Gelişiminde Sosyal Politikaların Önemi, http://www.yerelsiyaset.com/pdf/ocak2008/8.pdf, Erişim: 08.01.2014.
Türkiye İstatistik Kurumu (2004); “Municipalities and Special Provincial Administrations 1980-2003”, Final Accounts, Ankara.
Uçaktürk, T., Uçaktürk, A., Özkan, M. (2011). Yerel Yönetimlerde Sosyal Sorumluluk Bağlamında Sosyal Belediyecilik: Biga Belediyesi Örneği, http://akademikpersonel.kocaeli.edu.tr/ahmet.ucakturk/bildiri/ahmet.uca kturk11.08.2011_04.20.14bildiri.pdf, Erişim: 11.11.2012.
Yaylı, H. (2008). Türkiye‟de Belediyeciliğin Yeniden Yapılandırılması: 2004 Belediye Reform Çalışmalarının Değerlendirilmesine Yönelik Bir Çalışma, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara, 192-194.