Sosyal Sermayenin Güven Unsurunun İşgörenlerin Performansı Üzerine Etkileri

Bu çalışmada, işletmede işgörenler arasında güven unsurunun nasıl yerleşeceği ve performansa etkileri belirlenmeye çalışılmıştır. Bu doğrultuda Bursa ili Organize Sanayi Bölgesi’nde otomotiv sektöründe faaliyet gösteren 21 firmanın 353 çalışanı üzerinde bir anket çalışması yapılmıştır. Araştırma sonuçları, ankete katılan işgörenlerin orta düzey performansa sahip olduklarını ve çalıştıkları firmaya karşı duydukları güven ile performans düzeyleri arasında pozitif ve anlamlı bir ilişkinin varolduğunu ortaya koymuştur. Genel güven düzeylerinin de performans düzeyi gibi orta düzeyde çıkması iki değişken arasındaki ilişkiyi doğrulamaktadır. Bu sonuçlar otomotiv sektöründe performansın güvenden etkilendiğini, çalışma ortamındaki güvenin arttırılmasının performansı da arttıracağını göstermektedir. En yüksek ilişki çalışanların birbirlerine duydukları güven ve performans arasında görülmüştür. İkinci derecede yöneticilere duyulan güven, üçüncü derecede firmaya duyulan güven gelmektedir. Ayrıca güven düzeyi üzerinde en etkili unsurların öncelikle eğitim düzeyi ve istihdamın niteliği sonrasında istihdam süreleri çalışma süreleri-kıdem olduğunu sonucuna ulaşılmıştır. Küresel rekabet ortamında sosyal sermaye dinamiği yüksek olan ülkeler rekabet avantajı yakalarken, düşük olan ülkelerin iş başarma maliyetleri her geçen gün artmaktadır. Bu maliyetleri düşürmek için formel tedbirler yetersiz kalmakta, sosyal sermaye unsurlarının ve özellikle güven unsurunun koordineli biçimde ve informel olarak çalışanlar arasında aktif hale getirilmesi gerekmektedir

Anahtar Kelimeler:

“ Sosyal Sermaye”, “Güven Faktorü”, “İşgücü Performansı”, “İşgörenler”, “İstihdam”

In this study, how the confidence factor settle between the workers and its influences to performance are tried to be determined. In accordance, the questionnaire have been applied to 353 workers in 21 factories which have been function in automotive industry in Bursa Organized Industrial Zone. The results revealed, employees whose participated in questionnaire, have been middle performance and significant positive relationship among employees confidence to their firms and their performance. It confirms relationship between two variable that general confidence level is middle to like performance. This results revealed that performance affected to confidence, also if the confidence is increased in working environment, employees performance will be increase. The higest relationship considered among confidence which employees feel to each other. The other results respectively, the confidence to managers and the confidence to firm have relationship with performance. Also, it is concluded that first of all education and employment qualifications and than seniority affectives to confidence level. While the countries whose social capital dynamic are high have the competition advantage in the global competition the cost of work achievement of the countries whose dynamic is low is increasing every single day. In order to decrease these costs, the formal precautions are deficient, it is needed the social capital elements, especially the confidence factor to be activated with coordination and in an informal way among the workers.

Keywords:

“Social Capital”, “Confidence Factor”, “Performance of Workforce”, ” Workers”, “Employement”.,

PDF

___

Adler Paul S., Kwon Seok-Woo, (2002), “Social capital: Prospects for a new concept”, Academy of Management Review. Vol:27(1), s.17-40.
Altan, R. ‘Sosyal Sermaye ve Kalkınma’ Türk İdare Dergisi, s.223-229 http://www.icisleri.gov.tr/_icisleri/TurkIdareDergisi/UpLoadedFiles/223- 229.r%C4%B1fat%20altan.doc (25.08.2008)
Altay, A. (2007); ‘Bir Kamu Malı Olarak Sosyal Sermaye ve Yoksulluk İlişkisi’, Akademik Bakış, Sayı.1-7, s.337-362.
Bjornskov, C. (2005); ‘The Multiple Facets of Social Capital’, European Journal of Economy, (Artical in Press), Accepted 13 May.
Bourdıeu, P. (1986); The Forms of Capital in Jhon G. Richardson(ed), Handbook of Theory and Research For The Socialogy of Education, New York, Greenwood Press. Pp.241-258.
BTSO (2008); ‘Bursa Sanayi ve Ticaret Odası, Sektör Yapıları’, http://www.btso.org.tr/?page=bursaeconomy/sectorstructure.asp (03.09.2008)
Buğra, A. (2001); ‘Kriz ve Geleneksel Refah Rejimi’, VI.Araştırma Zirvesinde Sunulan Bildiri,(19-20), Nisan- İstanbul.
Coleman James S., (1988), “Social capital in the creation of the human capital”, The merican Journal of Sociology. Vol:94, Sup, s.98.
Cote, S. Healy, T. (2001); The Well Being of Nations; The Role of Humanand Social Capital Makes Organisatins For Ecomomic Co-Operation and Development, Paris.
Edwards, B. Foley, M. (1999); “Is it Time to Disinvest in Social Capital?”, Journal of Public Policy, Sayı 19, ss.141-173.
Erdoğan, Emre. (2006); ‘Sosyal Sermaye Güven ve Türk Gençliği’ http://www.cumhuriyet.edu.tr/edergi/makale/1682.pdf (15.08.2008).
Francois, P. (2003); “Social Capital and Economic Development”, London: Routledge.
Fukuyama, F. (1995); “Trust: Social Virtues and the Creation of Prosperity”, NY:Free Press.s.26-27.
Fukuyama, F. (2005); Güven-Sosyal Erdemler ve Refahın Yaratılması, Çeviren:Ahmet Buğdaycı, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 3. Baskı, Ankara.
Gökalp, N. (2003); ‘Ekonomide Güven Faktörü’, Yönetim ve Ekonomi Dergisi, Sayı10-2, 163-174. http://www1.worldbank.org/prem/poverty/scapital/home.htm (12.06.2008).
Karagül. M. Masca, M. (2005); ‘Sosyal Sermaye Üzerine Bir İnceleme’, Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2005-Bahar, s.37-52.
Ören, K. (2007); ‘Sosyal Sermayede Güven Unsuru ve İşgücü Performansına Etkisi’, Kamu-İş, C.9, S.1,s. 71-90.
Putnam Robert D., (1993) “Making democracy work: Civic traditions in modern Italy”, Princeton University Press, New Jersey, s.167.
Sargut, A. S. (2006); ‘Sosyal sermaye: Yapının sunduğu bir olanak mı, yoksa bireyin amaçlı eylemi mi?’, Akdeniz İİBF Dergisi, Sayı: 1, s.1-13.
Şan, M. K. (2007); ‘Bilgi Toplumuna Geçişte Sosyal Sermayenin Taşıdığı Önem ve Türkiye Gerçeği’, Bilgi Ekonomisi ve Yönetim Dergisi, C.II, s.1.
Şenkal, A, (2006); ‘Sosyal Politika ve Sosyal Sermaye: Sosyal Sermayenin Sosyal Politikaya Etkileri Konusunda Bir Değerlendirme’, İş-Güç Dergisi, C.8, Sayı.1, s.25- 27
Thomson, G.F. (1992); ‘The Management of Personnel’, The Management of Human Resources:Selected Readings, Edited by Margaret Anne Reid, Volume:3, Number 6, p.11.
Tüylüoğlu, Ş. (2006); ‘Sosyal Sermaye, İktisadi Performans ve Kalkınma; Bir Yazın Taraması’, Akdeniz Üniversitesi, İİBF Dergisi, (12), s. 14-60.
Fıeld, J (2006); Sosyal Sermaye, Çevirenler;Bahar Bilgen, Bayram Şen, 1.Baskı, Bilgi Üniversitesi Yayınları: 141, İstanbul.
Uslaner, E. ( 1999); ‘Trust an Concequences’, http://www.bsos.umd.edu/gvpt/courses/spring2008/429uslaner.pdf. (01.10.2008).
World Bank (2002); ‘What is Social Capital?’, Yülek, Murat. (1997). “_İçsel Büyüme Teorileri Gelismekte Olan Ülkeler ve Kamu Politikaları Üzerine”, Hazine Dergisi, No: 6, s.1-15.
Zeylan U.S. (2008); ‘Yöneticinize Güveniyor musunuz?’, http://www.kobifinans.com.tr/tr/bilgi_merkezi/0207/20047/5 (31.08.2008).