Sendikaların İş Sağlığı ve Güvenliğinin Sağlanmasına Katkısı
İş sağlığı ve güvenliği, soysal tarafların tümünün katkısını gerektiren disiplinler arası bir alandır. Bu kapsamlı ve özgün yapısına rağmen konu uzun yıllardan beri hak ettiği ilgiyi görememekte, ortaya çıkan iş kazaları sonucu gündeme girmekte ve girdiği hızla da yeni bir iş kazasına kadar gündemden düşmektedir. Bununla birlikte ülkemizde iş sağlığı ve güvenliğine hak ettiği saygıyı gösteren, konuya ciddiyetle eğilen ve bunun olumlu sonuçlarını yıllardan beri gören işletmeler de bulunmaktadır. Yaşanan büyük sorunlar karşısında bile gördüğü bu düşük ilgiye rağmen Türkiye, kısa süre önce bir İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu çıkarmayı başarmıştır. 6331 sayılı bu yasa, toplumun her kesimine hitap etmeyi amaçlamış ve bu içerikle yasalaşmıştır. Dolayısıyla iş sağlığı ve güvenliği artık sadece bir grup çalışanın sorunu olmaktan çıkıp, tüm çalışanları hedefleyen bir içerik kazanmıştır. Söz konusu yapı içinde sendikaların ayrı bir önemi bulunmaktadır. Zira sendikalar, gerek örgütlendikleri işyerlerindeki pazarlık güçleri, gerek bir sivil toplum kuruluşu olarak toplumu hareket geçirme kabiliyetleri sebebiyle, iş sağlığı ve güvenliğinin yerleşmesine katkı anlamında ciddi bir potansiyel barındırmaktadırlar. Bu çalışmada sendikaların Anayasal güvenceye sahip toplu sözleşme özerkliği gereği normatif hüküm koyabilme imkânlarının, örgütlü yapılarının, üyelerini bir araya getirebildikleri sendika içi yapıların ve ekonomik güçlerinin iş sağlığı ve güvenliği alanına yapacağı katkı ele alınmaya çalışılmakta ve uzun vadede oluşturulacak politikalara yapabilecekleri katkı irdelenmektedir
Occupational safety and health needs the attributions of all social parties. However, in this article the role of trade unions is to be examined. Their role takes place as concluding contracts with the provisions in advantage of occupational safety and health. These provisions are in accordance with the special features of the work place. Besides, the trade unions have the role in the facilitation of occupational safety and health as educating their members and sharing with their members the informations resulted from the risk analysis. Moreover trade unions, as an NGO, influence the politics on occupational safety and health
___
- Akın, L ve Şardan, S. (2011) Çimento Sektöründe İş Sağlığı ve Güvenliği, İstanbul.
- Akın, L, (2006) III. Yılında İş Yasası, İş Sağlığı ve Güvenliği, İstanbul.
- Akın, L, (2008) “İş Sağlığı ve Güvenliğine İlişkin Bazı Öneriler”, İşveren, Mayıs, ss.59-61
- Alli, B, Q. (2001) İş Sağlığı ve Güvenliği Temel Prensipleri, ILO, Geneve 2001.
- Alpagut, G. 2012 “İş Sağlığı ve Güvenliği Yasa Tasarısında İşverenin Yükümlülükleri ve Risk Değerlendirmesi”, İşveren Dergisi, Mayıs-Haziran, ss.100-103.
- Aydın, U. (2012) “İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu Tasarısı Üzerine”, Sicil Dergisi, Haziran, ss. 10-18.
- Bayazıt, S. (2012) “İş Sağlığı ve Güvenliği Kanun Tasarısının Çalışma Hayatına Olası Etkileri”, İşveren Dergisi, Mayıs-Haziran, ss.87-88.
- Caniklioğlu, N. (2012) “İş Sağlığı ve Güvenliği Kanun Tasarısına Göre İş Güvenliği Uzmanı ve İşyeri Hekimi İstihdamı”, İşveren Dergisi, Mayıs-Haziran, ss.104-107.
- Centel, T. (2012) “İş Sağlığı ve Güvenliği Denetim Sistemi ve Yaptırımlar”, İşveren Dergisi, Mayıs-Haziran 2012, 97-99.
- Ceylan, S. (2012) “İSG Yasa Tasarısı Orijinal Bir Çalışma mı”, İşveren Dergisi, Mayıs- Haziran, ss.89-92.
- Demirbilek, T. (2011) “Etkin iş Güvenliği Kültürü ve Geliştirilmesi”, Çimento Sektöründe İş Sağlığı ve Güvenliği Sempozyumu, , 14–15 Kasım İzmir, Ankara, ss. 246–248.
- Donagi, A ve Aladgem, A. (1998) Systematization of Occupational Hazards by Occupation, Encyclopedia of Occupational Health and Safety, Volume IV. Geneva.
- Fişek, G. İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Konusunda İşyeri Örgütlenmesi, Türk Sosyal Güvenlik Hukukunda Sorunlar ve Çözüm Önerileri, İstanbul.
- Global Strategy on Occupational Safety and Health, Conclusions Adopted by the International Labour Conference at its 91. Session, 2003. France 2004.
- Hollmen, J. (2009) “İş Sağlığı ve Güvenliği Alanındaki AB Direktifleri ve Müktesebatın Üstlenilmesinde Karşılaşılan Sorunlar”, AB Müktesebatı Uluslararası Semineri, İş Sağlığı ve Güvenliği ve Çevre, Ankara 26-27 Haziran 2008, Ankara.
- Kayaalp, N. “Çimento Sektöründe İş Sağlığı ve Güvenliği Sempozyumu”, 255 vd, 14–15 Kasım İzmir, Ankara 2011, ss.14-15.
- Odaman, S. (2012) “İş Sağlığı ve Güvenliği İçin Motivasyon Gerekiyor”, İşveren Dergisi, Mayıs-Haziran, ss.108-110.
- Simard, M. (1998) Safety Culture and Management, Encyclopedia of Occupational Health and Safety, Volume II. Geneva.
- Sipahi, İ. (2012) “İş Sağlığı ve Güvenliği Kanun Tasarısının Uygulanma Kabiliyeti var mı”, İşveren Dergisi, Mayıs-Haziran, 93-95
- Sözer, Ali Nazım, “Türkiye’de Yürürlükte Bulunan İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Mevzuatına Genel Bakış”, İş Hukuku Dergisi, Ekim-Aralık 1993.
- Süzek, S. (2009) İş Hukuku, İstanbul.
- Süzek, S. (2009) İş Hukuku, İstanbul
- Süzek, S. (1985) İş Güvenliği Hukuku, Ankara.
- Süzek, S. (2000) “İş Sağlığı ve Güvenliği Konusunda Somut Çözüm Önerileri”, Prof. Dr. Turhan Esener’e Armağan, Ankara, ss. 609-622.
- Süzek, S. (2005) “İşçilerin İş Sağlığı ve Güvenliği Konusunda Hakları ve Yükümlülükleri”, İHSGHD, 2005/6.
- Vahapassi, A. (2011) “İşte Güvenlik ve Kültür”, AB Uygulamaları Perspektifinde İşletmelerde İş Sağlığı ve Güvenliği, Z.Ereğli, 29-30 Eylül 2011, İstanbul.
- ISSN: 1305-2837
- Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
- Başlangıç: 2003
- Yayıncı: DİSK Birleşik Metal-İş
Sayıdaki Diğer Makaleler
İş Güvenliği Uzmanlığı eğitimlerindeki hukuki dönüşüm (2004 - 2011)
Ekonomik Krizlerin Çalışanların Sağlığı ve Güvenliği Üzerindeki Etkileri
Dünya’da ve Türkiye’de İş Kazaları ve Meslek Hastalıkları ve Sosyal Koruma Yetersizliği
Sendikaların İş Sağlığı ve Güvenliğinin Sağlanmasına Katkısı