Bedeli Ödenmeyen Fazla Çalışma

Soğuk savaşın bitişi ve küreselleşme sonrası dünyanın egemen ekonomik sistemi konumuna gelen neoliberalizmin kuralsızlaştırma politikaları çalışanların güç kaybetmelerine neden olmaktadır. Bu olgunun tezahürlerinden biri de işgücünün esnekleştirilmesi ve güvencesizleştirilmesi bağlamında çalışanların zorla ücretsiz izne gönderilmesi ve bedeli ödenmeyen fazla mesailerin yaygınlaştırılması olmuştur. Ülkemizde İş Kanununda ve Borçlar Kanununda aylık ücrete fazla çalışma ücretinin de dahil olduğu yönündeki uygulamalara imkân sağlayacak bir düzenleme mevcut olmamasına rağmen bu yöndeki uygulamalar yaygınlaşmaktadır. Maalesef doktrinde ve yargı kararlarında bu yöndeki uygulamalar yalnızca sözleşme özgürlüğü kapsamında değerlendirilmiş, bu sorun işçinin korunması ve işçi yararına yorum ilkeleri açısından irdelenmemiştir. Oysa 4857 sayılı İş Kanununda işçiyi yalnızca sözleşme özgürlüğü alanına terk etmeyen koruyucu hükümler de mevcuttur. Bu çalışmada bedeli ödenmeyen fazla çalışmalar sorunu bu açılardan irdelenmeye çalışılmıştır

Unpaid Overtime

The deregulation policies of neoliberalism, which became the dominant economic system of the world after the Cold War and globalization, cause employees to lose power. One of the appearances of this phenomenon has been the employees' forced unpaid leave and the spreading of unpaid overtime in the context of the flexible and insecure workforce. Although there is no regulation in the Labour Law and the Law of Obligations that will enable practices of adding overtime wages to the monthly wage, these practices are becoming more common in our country. Unfortunately, such practices in the doctrine and judicial decisions are considered only within the scope of contract freedom, this problem has not been examined in terms of protecting the worker and the interpretation principles for the benefit of the worker. However, there are protective provisions that do not leave the worker only in the contract freedom area in Labor Law No. 4857. In this study, the problem of unpaid overtime was tried to be examined from these points

___

  • Akyiğit, E. (2001). İçtihatlı ve Uygulamalı İş Kanunu Şerhi, Ankara: Seçkin.
  • Akyiğit, E. (2005). “Yeni İş Yasasında Normali Aşan Çalışmalar”, TÜHİS İş Hukuku ve İktisat Dergisi, C, 19, 4.
  • Akyiğit, E. (2006). İçtihatlı ve açıklamalı 4857 sayılı İş Kanunu Şerhi, İkinci Cilt Madde 32-120. Seçkin.
  • Alp, M. (2005). İş Sözleşmesinin Değiştirilmesi, Ankara: Seçkin.
  • Astarlı, M. (2008). “Alman ve Türk Hukuklarında Fazla Saatlerle Çalışma Ücretlerinin Asıl Ücrete Dahil Olduğuna İlişkin Sözleşme Hükümleri ve Gerçeklik Koşulları”, Kamu-İş, C, 9, 4.
  • Caniklioğlu, N. (2005). “4857 Sayılı Kanuna Göre Çalışma Süresi ve Bu Sürenin Günlere Bölünmesi”, Türkiye Toprak, Seramik, Çimento ve Cam Sanayi İşverenleri Sendikası, S, 66, 6-13.
  • Centel, T. (1986). İş Hukukunda Ücret, İstanbul.
  • Çelik, N., Caniklioğlu, N., & Canbolat, T. (2019). İş Hukuku Dersleri, Yenilenmiş 32. Bası, İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım A. Ş.
  • Çemberci, M. (1986). İş Kanunu Şerhi, 6. Bası. Ankara.
  • Çil, Ş. (2007). “4857 sayılı İş Kanununa Göre Fazla Çalışma ve Fazla Sürelerle Çalışma”, Çalışma ve Toplum, 3, 57-79.
  • Çil, Ş. (2016). “Fazla Çalışma Ücretinin Temel Ücret İçinde Ödenmesi Uygulaması”. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası. LXXIV Özel Sayı. C. I., 269-312.
  • Çil, Ş. (2012). İş Hukuku Yargıtay İlke Kararları, 5. Baskı, Ankara: Yetkin Yayınları.
  • Eğilmez, M. (2018). Proletarya, Prekarya ve Ötesi. 7 Ocak 2018, http://www.mahfiegilmez.com/2018/01/proletarya-prekarya-ve- otesi.html#more , Erişim: 29 Aralık 2019.
  • Ekonomi, M. (1984). İş Hukuku, Cilt I, Ferdi İş Hukuku, 3. Bası, İstanbul.
  • Ertan, E. (2018). Fazla Çalışma Ücretinin Aylık Ücrete Dahil Edilmesi. Sicil İş Hukuku Dergisi, S. 34, 2015, s. 104. S.103-124.
  • Günay, C. İ. (1998). Şerhli İş Kanunu. Cilt 1 ve Cilt 2, Ankara: Yetkin Yayınevi,
  • Günay, C. İ. (2004). İş Hukuku: Yeni İş Yasaları. Ankara: Yetkin Yayınları. 3. Baskı
  • Kılıçoğlu, M. (2013). 6356 Sayılı Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanunu Yorumu, Ankara: Bilge Yayınevi.
  • Kurucu, O. (1987). İş Süreleri Dinlenmeler Fazla Çalışma. Ankara: 1987.
  • Mollamahmutoğlu, H., Astarlı, M., & Baysal, U. (2014). İş Hukuku (Genel Kavramlar– Bireysel İş İlişkileri). Ankara: Turhan.
  • Soyer, P. (2004). Yeni Düzenlemeler Karşısında Fazla Saatlerle Çalışmaya İlişkin Bazı Düşünceler. Legal İş ve Sosyal Güvenlik Hukuku Dergisi, 3.
  • Standing, G. (2017). Prekarya Yeni Tehlikeli Sınıf, İletişim Yayınları, 4. Baskı, İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Süzek, S. (2002). İş Hukuku. İstanbul: Beta Yayınları.
  • Şahlanan, F. (2011). İş Hukuku İle İlgili Yargıtay Kararları: Karar İncelemeleri (Aralık 2004-Ocak 2011). İstanbul: Türkiye Tekstil İşverenleri Sendikası Yayını. ISBN:978-975-01433-7-3.
  • Şakar, M. (2011). İş Hukuku ve Sosyal Güvenlik Hukuku. 12. Baskı, İstanbul: Beta Yayıncılık.
  • Şakar, M. (2018). İş Hukuku Uygulaması, 12. Baskı. İstanbul: Beta Yayınları.
  • Yamakoğlu, E. (2011). Türk İş Hukukunda Fazla Saatlerle Çalışma, İstanbul: Kazancı Hukuk Yayınevi.
Çalışma ve Toplum-Cover
  • ISSN: 1305-2837
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 2003
  • Yayıncı: DİSK Birleşik Metal-İş