___

Aycan, Z. (2006). Paternalism: Towards Conceptual refinement and operationalisation. In Yang, K.S.,

Hwang, K.K., & Kim, U. (Eds.). Scientific Advances in Indigenous Psychologies: Empirical, Philosophical, and Cultural Contributions (445-466). London: Cambridge University Press.

Bakan, İ. (2009). Liderlik Tarzları ile Örgüt Kültürü Türleri Arasındaki İlişkiler: Bir Alan Çalışması. TİSK Akademi, 4 (7): 138-172.

Cerit, Y. (2012). Paternalist Liderlik ile Yöneticiden ve İşin Doğasından Doyum Arasındaki İlişkisi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31(2), 35-56

Çalışkan, N., Özkoç, G. (2016). Örgütlerde Paternalist Liderlik Algısına Etki Eden Ulusal Kültür Boyutlarının Belirlenmesi. Journal Of Yasar University, 11(44), 240-250

Çekmecelioğlu, H. (2014). Göreve ve İnsana Yönelik Liderlik Tarzlarının Örgütsel Bağlılık, İş Performansı ve İşten Ayrılma Niyeti Üzerindeki Etkileri. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Kocaeli, 28, 21-34.

Daley, C., Dee, J. R. (2006). Greener Pastures: Faculty Turnover İntent İn Urban Public Universities. Journal of Higher Education, 77(5), 776-203.

Dilek, H. (2005). Liderlik Tarzlarının ve Adalet Algısının; Örgütsel Bağlılık, İş Tatmini ve Örgütsel Vatandaşlık Davranışı Üzerine Etkilerine Yönelik Bir Araştırma. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü, Gebze.

Erkilet, A., Cesur, D., Taylan, H. (2019). Paternalist Liderlik ve Örgüt Kültürü İlişkisi: Sakarya Üniversitesi Örneği. Akademik İncelemeler Dergisi, 14(1), 87-116

Erkip, F. (2003). The Shopping Mall as an Emergent Public Space in Turkey, Environment and Planning A, 35, 1073-1093.

Erkuş, A., Tabak, A., Yaman, T. (2010). Paternalist (Babacan) Liderlik Çalışanların Örgütsel Özdeşleşmelerini ve İşten Ayrılma Niyetlerini Etkiler Mi? Bir Özel Hastane Uygulaması. 9. Ulusal İşletmecilik Kongresi Bildiri Kitabı, 594-598

Feinberg, J. (1971). Legal paternalism. Canadian Journal of Philosophy, 1(1), 105-124

Farh J., L., Cheng, B., S. (2000). A Cultural Analysis of Paternalist Leadership in Chinese Organisations. (Ed.: J., T., Li; A., S., Tsui ve E., Weldon). Management and Organisations in the Chinese Context, London: Macmillan, 84-127.

Grandey, A. A. (1999). The Effects of Emotional Labor: Employee Attitudes, Stress and Performance. Yayınlanmamış doktora tezi. Colorado State University Fort Collins. Colorado.

Griffith, J. (2004). Relation of principal transformational leadership to school staff job satisfaction. staff turnover, and school performance. Journal of Educational Administration, 42(3), 333-356.

Gruen, V. (1960). Shopping Towns USA, Van Nostrand Reinhold. New York.

Gül, H., Oktay, E., Gökçe, H. (2008). İş Tatmini, Stres, Örgütsel Bağlılık, İşten Ayrılma Niyeti ve Performans Arasındaki İlişkiler: Sağlık Sektöründe Bir Uygulama. Akademik Bakış, 15, Ekim, 2008, Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler E-Dergisi, s.1-11 Http://Www.Akademikbakis.Org

Güney, S. (2007). Yönetim ve Organizasyon, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

Hershey, P.T. (1985). A definition for paternalism. The Journal of Medicine and Philosophy, 10(2), 171- 182

Hogan, R.; Curphy, Gordon J.; Hogan, J. (1994). What We Know About Leadership: Effectiveness and Personality. American Psychologist, 49(6), 493-504. https://paratic.com/avm-2019-2-4-milyar-ziyaretci-160-milyar-tl-ciro/

İbicioğlu, H., Çiftçi, M., Kanten, P. (2010). Akademisyenlerin Akıl Hocalığı Eğilimleri İle Liderlik Tarzları Arasındaki İlişkilerin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(12), 53-71.

Keçecioğlu, T. (2003). Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi. İstanbul: Sistem Yayıncılık.

Korkmaz, F., Gökdeniz, İ., Zorlu, K. (2018). Paternalist Liderlik Davraşının Örgütsel Özdeşleşme Üzerindeki Etkisinde Çalışanların İşe Tutkunluk Düzeylerinin Aracılık Rolü. İşletme Araştırmaları Dergisi, 10(3), 951-973

Köksal, O. (2011). Bir Kültürel Liderlik Paradoksu: Paternalizm. Mustafa Kemal Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(15), 101-122

Nal, M., Tarım, M. (2019). Paternalist Liderliğin Örgütsel Adalet Algısı Üzerine Etkisi: Sağlık Çalışanları Üzerine Bir Araştırma. Afyon Kocatepe Üniversitesi. Sosyal Bilimler Dergisi, 21(4), 1193-1204

Owen, H., Hodgson, V., Gazzard, N. (2007). Liderlik El Kitabı. İstanbul: Çeviren: Münevver Çelik, Optimist Yayım Dağıtım.

Öktem, Ş., Kızıltan, B., Öztoprak, M. (2016). Örgütsel Güven İle Örgüt İkliminin Örgütsel Özdeşleşme, İş Tatmini Ve İşten Ayrılma Niyeti Üzerine Etkileri: Otel İşletmelerinde Bir Uygulama. İşletme Araştırmaları Dergisi, 8(4), 163-186

Özaydın, G., Firidin Ö, E. (2009). Büyük Kentsel Projeler Olarak Alışveriş Merkezlerinin İstanbul Örneğinde Değerlendirilmesi. Mimarlık Dergisi, 347.

Öz, E. Ü. (2007). Duygusal Emek Davranışlarının Çalışanların İş Sonuçlarına Etkisi (1 baskı). İstanbul. Beta.

Özer, F., Yurdun, A. (2012). Birleşme/Devir Alma Süreci Yaşayan Örgütlerde Paternalist Liderlik Tipinin İşten Ayrılma Niyeti Üzerine Etkisi. Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 4(2), 71-80

Paglis, L. L., Green, S. G. (2002). Leadership Self-Eficacy And Managers Motivation for Leading Change. Journal of Organizational Behavior, 23, 215-235.

Peker, Ö., Aytürk, N. (2000). Etkili Yönetim Becerileri. Ankara: Yargı Yayınevi

Porter, L. W., Steers, R. M., Mowday, R. T., Boullian, P. V. (1974). Organisational Commitment, Job Satisfaction, And Turnover Among Psychiatric Technicians. Journal of Applied Psychology, 59(5), 603- 609.

Rosin, H., Korabik, K. (1995). Organisational experiences and propensity to leave a multivariate investigation of men and women managers. Journal of Vocational Behaviour, 46(1), 1-16.

Sabuncuoğlu, E. T. (2007). Eğitim, Örgütsel Bağlılık ve İşten Ayrılma Niyeti Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi. Ege Akademik Bakış Dergisi, 7(2), 621-636.

Salmien-Karlsson, M. (2015). Expatriate Paternalistic Leadership and Gender Relations in Small European Software Firms in India. Culture and Organization, 21(5), 409-426.

Sevinç, B., S. (2019). Paternalist Liderlik ve Tükenmişlik Arasında İlişki: Yıldırmanın Aracılık Etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Balıkesir Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir.

Suber, P. (1999). Paternalism. C.B. Gray (Ed.), Philosophy of Law: An Encyclopedia, Garland Pub. II, 632-635.

Tanrıöver, U. (2005). The Effects of Learning Organization Climate and Self Directed Learning on Job Satisfaction, Affective Commitment and Intention to Turnover. Yüksek Lisans Tezi. Istanbul: Marmara Üniversitesi

Telli, E., Ünsar, S., Oğuzhan, A. (2012). Liderlik Davranış Tarzlarının Çalışanların Örgütsel Tükenmişlik ve İşten Ayrılma Eğilimleri Üzerine Etkisi. Electronic Journal Of Vocational, 135-150

Van De Veer, D. (1986). Paternalistic Intervention: The moral bounds of benevolence. Princeton: Princeton University Press.

Vigoda-Gadot, E. (2006). Leadership style, organisational politics, and employees’ performance: An empirical examination of two competing models. Personnel Review, 36(5), 661-683.

Yıldırım, M., Urul, E., Kelebek, P. (2014). Tükenmişlik ile İşten Ayrılma Niyeti Arasındaki İlişki: Banka Çalışanları Üzerinde Bir Araştırma. Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 6(1), 34-44