Üniversite Öğrencilerinin Matematik Başarıları ile Algıladıkları Problem Çözme Becerileri, Özyeterlik Algıları, Bilişüstü Özdüzenleme Stratejileri ve ÖSS Sayısal Puanları Arasındaki Açıklayıcı ve Yordayıcı İlişkiler Örüntüsü
Öz
Bu çalışmada üniversite öğrencilerinin matematik başarıları ile üniversitede alınan derslere ilişkin ön bilgilerinin göstergesi olan öğrenci seçme sınavındaki (ÖSS) sayısal puanları, algıladıkları problem çözme becerileri, özyeterlik algıları ve bilişüstü özdüzenleme stratejileri arasındaki açıklayıcı ve yordayıcı ilişkiler örüntüsü belirlenmeye çalışılmıştır. Araştırmanın deneklerini, 2005-2006 öğretim yılında Yıldız Teknik Üniversitesi’nde “Matematik I” dersini alan 100 kız, 380 erkek olmak üzere toplam 480 öğrenci oluşturmuştur. İlişkisel tarama türünde olan araştırmada öğrencilerin bilişüstü özdüzenleme stratejilerini ve özyeterlik algılarını belirlemek amacıyla Pintrich, Smith, Garcia ve McKeachie tarafından geliştirilen ve dilsel eşdeğerlik, geçerlik ve güvenirlik çalışması Altun ve Erden (2006) tarafından yapılan “Öğrenmede Motive Edici Stratejiler Ölçeği” kullanılmıştır. Öğrencilerin algıladıkları problem çözme becerilerini belirlemek amacıyla, Heppner ve Petersen tarafından geliştirilen, dilsel eşdeğerlik, geçerlik ve güvenirlik çalışması, Şahin, Şahin ve Heppner (1993) tarafından yapılan “Problem Çözme Envanteri” kullanılmıştır. Öğrencilerin ÖSS sayısal puanları YTÜ Öğrenci İşleri Daire Başkanlığı’ndan alınmıştır. Öğrencilerin “Matematik I” dersindeki dönem sonu başarı ortalamaları, matematik başarı puanı olarak kabul edilmiştir. Araştırma bulgularında öğrencilerin özyeterlik algıları ile algıladıkları problem çözme becerileri arasında, bilişüstü özdüzenleme stratejileri ile algıladıkları problem çözme becerileri arasında ve özyeterlik algıları ile bilişüstü özdüzenleme stratejileri arasında doğrusal yönde anlamlı ilişki olduğu ortaya çıkmıştır. Öğrencilerin, özyeterlik algıları, bilişüstü özdüzenleme stratejileri ve ÖSS sayısal puanlarının matematik başarısını yordamada anlamlı bir güce sahip olduğu, diğer taraftan algıladıkları problem çözme becerilerinin matematik başarısını yordamada anlamlı bir güce sahip olmadığı belirlenmiştir. Ayrıca bu bulgulara dayalı olarak söz konusu değişkenler arasındaki ilişkiyi gösteren model doğrulanmıştır.
Anahtar Kelimeler:
Algılanan problem çözme becerisi, özyeterlik algısı, bilişüstü özdüzenleme stratejileri, ÖSS, matematik başarısı
Üniversite Öğrencilerinin Matematik Başarıları ile Algıladıkları Problem Çözme Becerileri, Özyeterlik Algıları, Bilişüstü Özdüzenleme Stratejileri ve ÖSS Sayısal Puanları Arasındaki Açıklayıcı ve Yordayıcı İlişkiler Örüntüsü
___
Ader, N.E. (2004), A self-regulation model to explain quantitative achievement in a high-stake testing situation. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi: Boğaziçi Üniversitesi: İstanbul.Altun, S., Erden, M. (2006), Öğrenmede Motive Edici Stratejiler Ölçeğinin Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Yeditepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. Cilt 2, s. 1 1-16.
Arbuckle, J., Wothke, W. (1999). Amos User Guide. Chicago: Ill. Marketing Department.
Bandura, A. (1997). Self- Efficacy: The Exercise of Control, Freeman and Company: U. S. A.
Bouffard-Bouchard, T., Parent, S., ve Larivee, S. (1991). Influence of self-efficacy on self-regulation and performance among junior and senior high-school students. International Journal of Behavioral Development,14, 153–164.
Baykal, A. (2006). ÖSYS Konusunda Can Alıcı Sorulara Can Sıkıcı Cevaplar. Avrupa Birliği Vizyonu, Türkiye’de Eğitim ve Özel Okullar. Neta Matbaacılık: İstanbul.
Byrne, B. M. (2001), Structural Equation Modeling with AMOS: Basic Concepts, Application and Programing. Lawrence Erlbaum Associates: New Jersey.
Demirok, S.(1990). ÖSS ve ÖYS puanları ile lise ve dengi okullardaki başarının yükseköğretimdeki başarıyla ilişkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi: Hacettepe Üniversitesi: Ankara.
Desoete, A., (2001). Metagognition and Mathematical Problem solving in Grade 3. Journal of Learning Disabilities. 34 (5): 435-449.
Emre, Ö.U. (2002). Farklı ÖSS sınav sistemleri ile i.ü. işletme fakültesine giren öğrencilerin akademik başarılarını etkileyen faktörler ve sonuçlarının karşılaştırılması, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi: İstanbul Üniversitesi: İstanbul.
Eshel, Yohanan., Kohavi, Revital,(2003). “Perceived Classrom Control, Self Regulated Learning Strategies, and Academic Achievement”. Educational Pyschology. v. 23 n. 3:250-260.
Gourgey, A.F. (2002). Metacognition in Basic Skills Instruction. in Hartman H.J.(Ed.), Metacognition in Learning and Instruction. New York: Academic Publishers.
Heppner P. P., Witty T. E., Dixon W. A. (2004). Problem-Solving Appraisal and Human Adjustment: A Review of 20 Years of Research Using the Problem Solving Inventory. The Counseling Psycologist, 32, 344-428.
Karaman, İ. (2001). Ortaöğretim başarı ölçütleri ile öss puanları arasındaki ilişkinin araştırılması. Yayımlanmamış Doktora Tezi: Atatürk Üniversitesi.
Kline, R. B.(1998). Principles and Practice of Structural Equation Modeling. New York: Guilford Press.
Mayer, R. E. (1998). “Cognitive, metacognitive, and motivational aspects of problem solving” Instructional Science. 26, 49-63.
O’Neil, H.F.(1999). “Perspectives on computer-based performance assessment of problem solving”, Computers in Human Behavior, 15 : 255-268.
Ormrod, J. E. (2003). Educational Psychology. New Jersey: Merill Prentice Hall.
Pajares, F. ve Graham, L., (1999). Self efficacy, motivation constructs and mathematics performans of entering middle school students. Contempory Educational Psychology. 24, 124-139.
Piersel, C. W., Larson, M. L., Allen, S. J. ve Imao, A. K. (1993). “Self perceived effective and ineffective problem solvers’ differential views of their partners’ problem solving styles”, Journal of counseling ve Development. v.71: 528-538.
Savaşır, I., Şahin, H. N. (1997). Bilişsel Davranışçı Terapilerde Değerlendirme: Sık Kullanılan Ölçekler. Türk Psikologlar Derneği Yayınları: Ankara.
Schunk,D.H., Zimmerman, Barry J.,(1998). Self- Regulated Learning From Teaching to Self Reflective Practice. New York: Guilford Press.
Schutz, P.A., Drogosz, L.M., White, V.E. ve Distefano, C., (1998). Prior knowledge, attitude, and strategy use in an introductiont to statistics course, Learning and Individual Dıfferences. 10, 291-308.
Soung, Y. K., (2001). Investing the relationship between motivational factor and self regulatory strategies in the knowledge construct process. Ulaşım adresi: hptt://www.icce.2001.org/cd/pdf/poster3/KR019.pdf. 25.01.2004 tarihinde alınmıştır.
Suk Hwang, Y. Vrangistinos, K.,(2002). “Elementary In-Service Teachers' Self-Regulated Learning Strategies Related to Their Academic Achievements” Journal of Instructional Psychology, 29, (3): 147-154.
Stone, N., J.,(2000)., “Exploring the Relationship Between Calibration and Self- Regulated Learning”, Educational Psychology Review..12 n.4: 437-473.
Thompson, A., Zamboanga, B. J.(2004), Academic aptitude and prior knowledge as predictors of student achievement in introduction to pathology. Journal of Educational Psyhology. 96, 77-784.
Wessel, L., Loomis, J. Rennie, S. Brook, P., Hoddinott, J. Aherne, M. (1999). “Learning Style and Perceived Problem-Solving Ability of Students in a Baccalaureate physiotherapy programe. Psysiotherapy Theory and Practice, 15, 17-24.
Woodward G., Galagedera D., (2006) Does prior mathematics knowledge really lead to variation in elementary statistics performance? Evidence from a developing country, International Journal of Educational Developmen,t 26, 631–639.
Zimmerman, B. J. (2002). “Becoming self regulated learner”, Theory into Practice. 41(2), 64-70.
- ISSN: 1300-9567
- Yayın Aralığı: Yılda 2 Sayı
- Başlangıç: 1976
- Yayıncı: Boğaziçi Üniversitesi
Sayıdaki Diğer Makaleler
Öğretmen Düşünme Stilleri Ölçeği‟nin Türkçe‟ye Uyarlanması ve Geçerlik - Güvenirlik Çalışması
İşıl TANRISEVEN ÜREDİ, Sare ŞENGÜL, Ayla GÜRDAL
Bülent ALCI, Münire ERDEN, Ali BAYKAL
Lisans Öğrencilerinin Kuram (Teori) Kavramını Algılayışları
Özgür TAŞKIN, Elif OMCA ÇOBANOĞLU, Zeki APAYDIN, Hakan ÇOBANOĞLU, Bahar YILMAZ, Birgül ŞAHİN