Performances of some Hybrid Dent Corn Cultivars (Zea mays indentata Sturt) in Trabzon Ecological Conditions

Araştırma, Türkiye’nin Doğu Karadeniz Bölgesinde yer alan Trabzon (Of) ili iklim koşullarında 10 adet hibrit atdişi mısır çeşidinin performanslarını incelemek amacıyla 2015 yılında, Tesadüf Blokları Deneme Desenine göre üç tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Araştırmada çeşitlerin verim ve verim özellikleri arasındaki farklar istatistiksel olarak önemli olmuş, incelenen verim özelliklerinin en yüksek ve en düşük değerleri çeşitlere değişmiştir. En yüksek tane verimi P1429 (1113.3 kg/da) ve P1547 (1019.7 kg/da) çeşitlerinde, en düşük tane verimi ise Bora çeşidinde (698.2 kg/da) ölçülmüştür.Korelasyon analiz sonuçlarına göre, mısırda tane verimi ile koçanda tane sayısı (r=0.832**), koçan ağırlığı (r=0.6789**) ve koçan boyu (r=0.555**) arasında önemli ve pozitif ilişkiler belirlenirken, tane verimi ile bitki boyu, koçan çapı, hektolitre ağırlığı ve bin tane ağırlığı arasındaki ilişkiler önemsiz çıkmıştır. Path analizine göre; mısırda tane verimine en yüksek pozitif yönde direk etkisi koçanda tane sayısı (p=0.970, %69.864) gösterirken, bunu sırasıyla 1000 tane ağırlığı (p=0.138, %45.274), koçan ağırlığı (p=0.132, %12.019) ve koçan boyu (p=0.068, %8.474) izlemiştir. Tane verimine, bitki boyu (p=-0.022, %3.310), koçan çapı (p=-0.266, %25.571) ve hektolitre ağırlığı (p=-0.172, %17.500)’nın direk etkileri ise negatif olmuştur. Trabzon (Of) iklim koşullarında daha yüksek tane verimlerinden dolayı P1429 ve P1547 atdişi mısır çeşitleri önerilmektedir. Tane verimine birinci sırada koçanda tane sayısı önemli ve pozitif etki göstermiş, bunu koçan ağırlığı, koçan boyu ve çapı izlemiştir.

Anahtar Kelimeler:

Mısır, Adaptasyon, Verim

Performances of some Hybrid Dent Corn Cultivars in Trabzon Ecological Conditions

The research was conducted with aim to examine adaptation performances of ten hybrid dent corn cultivars at Trabzon province climatic conditions in East Black Sea Region of Turkey during 2015 year. The experiment was set up according to the Randomized Complete-Block Design with three replicates. Results of the research showed that differences among the grain yields and yield components of cultivars were statistically significant and the highest and the lowest value of yield components varied according to cultivars. The highest grain yields were determined in P1429 (1113.3 kg da-1) and P1547 (1019.7 kg da-1) cultivars. The lowest grain yield was identified in Bora cultivar (698.2 kg da-1). According to correlation analysis, while grain yield was positively and significantly correlated with number of kernel per ear (r=0.832**), ear weight (r=0.6789**) and ear length (r=0.555**), the non-significant correlations were determined in between grain yield with plant height, ear diameter, hectoliter weigh and 1000 grain weigh. According to path analysis, while the highest positive and direct effect was number of kernel per ear (p=0.970, 69.864%), it followed to 1000 grain weigh (p=0.138, 45.274%), ear weight (p=0.132, 12.019%) and ear length (p=0.068, 8.474%). Direct effects of plant height (p=-0.022, 3.310%), ear diameter (p=-0.266, 25.571%) and hectoliter weigh (p=-0.172, 17.500%) on grain yield were negative. It was advised to P1429 and P1547 cultivars because of its higher yields in the Trabzon (Of) climatic conditions. Significant and positive effect of number of kernel per ear on grain yield was the first and it’s followed to ear weight, ear length and diameter.

Keywords:

Maize Adaptation, Yield, Climatic conditions,

PDF

___

Atakul Ş, Kılınç S, Kahraman Ş. 2017. Diyarbakır ana ürün koşullarında bazı tane mısır genotiplerinin verim ve verim unsurlarının belirlenmesi. Bahri Dağdaş Bitkisel Araş Der, 6: 35-47.
El-Shouny KA, El-Bagoury OH, Ibrahim KIM, Al-Ahmad SA. 2005. Correlation and path coefficient analysis in four yellow maize crosses under two planting dates. Arab Univ J Agric Sci, 13: 327-339.
Jayakumar J, Sunderam T, Ranguramarajan A, Kannan S. 2007. Studies on path analysis in maize (Zea mays l.) for grain yield and other yield attributes. Plant Archives, 7: 279-282.
FAOSTAT. 2016. Food and Agriculture Organization of the United Nations Statistics Division, 2015
Kara B, Kırtok Y. 2006. Çukurova koşullarında değişik bitki sıklıkları ve farklı azot dozlarında mısırın tane verimi ile azot alım ve kullanım etkinliğinin belirlenmesi. ÇÜ Ziraat Fak Derg, 21(2): 23-32.
Kara B, Utkugün K. 2013. Afyonkarahisar koşullarında mısırın tane verimi ve büyüme gün-sıcaklık dereceleri. Türkiye X. Tarla Bitkileri Kongresi, 10–13 Eylül 2013 Konya, S: 459-463.
Kırtok Y. 1998. Mısır Üretmi ve Kullanımı. Kocaoluk Basım ve Yayın Evi, İstanbul, 125-129s.
Konuşkan Ö, Atış İ, Gözübenli H. 2015. Hatay amik ovası ana ürün koşullarında bazı atdişi mısır çeşitlerinin verim ve verimle ilişkili özellikleri. MKÜ Ziraat Fak Der, 20(2):1-6.
Kökten K, Akçura M. 2017. Performances of hybrid dent maize cultivars in bingöl conditions. SDÜ Fen Bilim Ens Der, 21(1): 261‐265.
Kuşaksız T, Kuşaksız E. 2009. Manisa ekolojik koşullarında bazı atdişi mısır (Zea mays indentata) çeşitlerinin performansları. Türkiye VIII. Tarla Bitkileri Kongresi, 19-22 Ekim 2009, s. 589-593.
Kün E. 2004. Sıcak İklim Tahılları. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları: 953, Ders Kitabı: 275, Anakara.
Mayer, L.I., Savin, R., Maddonni, G.A., 2016. Heat stress during grain filling modifies kernel protein composition in field-grown maize. Crop Sci. 56(4): 1890-1903.Miller SB. 1980. Variety Breads in The United States. Access Pages, 158.
Mohammadi SA, Prasanna BM, Singh NN. 2003. Sequentional path model for determining ınterrelationships among grain yield and related characters in maize. Crop Sci 43:1690-1697.
Öktem A, Öktem AG. 2009. Bazı atdişi hibrit mısır (Zea mays L. indendata) genotiplerinin harran ovası koşullarında performanslarının belirlenmesi. HÜ Ziraat Fak Der, 13: 49-58.
Öktem A, Toprak A. 2013. Çukurova koşullarında bazı atdişi mısır (Zea mays L. indentata) genotiplerinin verim ve morfolojik özelliklerinin belirlenmesi. HÜ Ziraat Fak Der, 17(4):15-24.
Öner F, Sezer İ, Gülümser A. 2012. Farklı lokasyonlarda yetiştirilen atdişi mısır (Zea mays L. indendata) çeşit ve hatlarının agronomik özellikler yönünden karşılaştırılması. Tekirdağ Ziraat Fak Der, 9(2):1-6.
Öz A, Tezel M, Kapar H, Üstün A. 2008. Samsun ve Konya şartlarına uygun mısır çeşitlerinin geliştirilmesi üzerine bir araştırma. Ülkesel Tahıl Sempozyumu, s: 136-147, 2-5 Haziran 2008, Konya.
Özata E, Kapar H. 2013. Bazı atdişi hibrit mısır (Zea mays indentata Sturt) genotiplerinin samsun koşullarında kalite ve performanslarının belirlenmesi. Tarım Bilim Araş Der, 6(2): 19-26.
Özata E, Geçit HH, Öz A, İkincikarakaya SÜ. 2013. Atdişi hibrit mısır adaylarının ana ürün koşullarında performanslarının belirlenmesi. Iğdır Üni. Fen Bilim Enst Der, 3(1): 91-98.
Pamukçu M, Erdal G, Savur O, Toros A, Özata E. 2011. Beyaz hibrit mısır aday çeşitlerinin Antalya ve Samsun koşullarında performanslarının değerlendirilmesi. Türkiye 9. Tarla Bitkileri Kongresi s: 513-516, Bursa.
Sakin MA, Bozdağ M, Çakar Ş. 2016. Tokat Kazova ve Zile ana ürün koşullarında yetiştirilen melez atdişi mısır (Zea mays indentata L.) çeşitlerinin verim ve verim özelliklerinin belirlenmesi. Tarla Bitkileri Merkez Araş Enst Der, 25 (Özel sayı-1): 87-93.
Sofi PA, Rather AG. 2007. Studies on genetic variability, correlation and path analysis in maize (Zea mays L.). Maize Newslett. Note, 81: 26-27.
Şekeroğlu N, Dede Ö, Deveci M, Kara ŞM. 2000. Melez mısır populasyonlarında verim ve verim unsurları arasındaki ilişkilerin path analizi ile belirlenmesi. GOÜ, Ziraat Fak Der, 17(1): 79-82.
Teodoro PE, Junior CAS, Correa CC, Ribeiro LP, Oliveira EP, Lima MF, Torres FE. 2014. Path analysis and correlation of two genetic classes of maize (Zea mays L.). J of Agron, 13 (1): 23-28.
Torun M, Köycü C. 1999. Study on the determination of the relationship between grain yield and certain yield components of corn using correlation and path analysis. Turk J of Agric and For, 23: 1021-1027
Walsh LM, Beaton JD. 1973. Soil Testing and Plant Analysis. Soil Sci. Soc. of Am. Inc. Madison, Wisconsin, USA.
Yılmaz N, Han E. 2016. Giresun ekolojik koşullarında bazı mısır çeşitlerinin tane verimi ve verim ögelerinin belirlenmesi. Iğdır Üni. Fen Bilim Enst Der, 6(3): 171-176.