TÜRKİYE’DE SAĞLIK POLİTİKALARININ DÖNÜŞÜMÜ

İnsanın varlığını sürdürebilmesi için en temel öğelerden biri şüphesiz sağlıktır. Sağlık ve teknoloji alanında yaşanan gelişmeler toplumun yaşam kalitesini giderek artırarak yaşlı nüfusun artmasına olanak sağlamaktadır. Bu durum sağlık harcamalarına ayrılan kaynakları hızla yükseltmekte böylece sağlık sigortalarının yükü de artmaktadır. Var olan sigortalar bu yeni duruma ayak uydurmakta zorlanmakta ve bu zorluk reform çalışmalarını zorunlu kılmaktadır. Bu çalışma kapsamında sağlığın içeriği, sağlıkta reformun gerekçeleri, sağlıkta ciddi bir dönüşümün yaşandığı son 20 yılda sağlık hizmetlerinin sunumu, finansmanı ve örgütlenmesi hakkında izlenen politikalar, yapılan düzenlemeler ve yeniliklerden bahsedilmiştir. Ayrıca sağlıkta dönüşüm programı kapsamında yapılan çalışmalar, programın amaçları, bileşenleri, yıllar içinde yapılan düzenlemeler ele alınarak süreç çok boyutlu bir şekilde analiz edilmeye çalışılmıştır. 

TRANSFORMATION OF HEALTH POLICY IN TURKEY

Undoubtedly, health is one of the most basic elements for human survival. The developments in the field of health and technology increase the quality of life of the society and enable the elderly population to increase. This situation increases the resources allocated to health expenditures rapidly, thus the burden of health insurance increases. Existing insurances have difficulties in keeping up with this new situation and this difficulty necessitates reform studies.Thus, existing insurances have difficulties in keeping up with this new situation and this difficulty necessitates reform studies. Within the scope of this study, the content of health, the reasons for reform in health, the policies, regulations and innovations about health service delivery, financing and organization in the last 20 years have been mentioned. In addition, the studies carried out within the scope of the health transformation program, the aims, components of the program, and the arrangements made over the years have been tried to be analyzed in a multidimensional way.

___

  • Ağartan, T. (2011). Sağlıkta reform salgını. Avrupa’da ve Türkiye’de sağlık politikaları. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Akdağ, R., Aydın, S., & Demirel, H. (2008). Türkiye sağlıkta dönüşüm programı ilerleme raporu. Ankara, TC. Sağlık Bakanlığı Yayın, (749), 22-24.
  • Akdag, R., Tosun, N., & Cinal, A. (2011a). Türkiye'de özellikli planlama gerektiren sağlık hizmetleri 2011-2023. Sağlık Bakanlığı Tedavi Hizmetleri Genel Müdürlüğü, Sağlık bakanlığı yayın, (836), 212-240.
  • Akdağ, R., Nazlıoğlu, s., Mollahaliloğlu, S., & Kosdak, M. (2011b). Sağlıkta İnsan Kaynakları 2023 vizyonu. Ankara: Sağlık Bakanlığı yayınları.
  • Akdağ, R. (2012). Türkiye Sağlıkta Dönüşüm Programı Değerlendirme Raporu (2003-2011). Ankara: T.C. Sağlık Bakanlığı Yayınları.
  • Akdur R. (1999). Türkiye Cumhuriyeti'nin 75. Yılında Türkiye'de Sağlık Politikaları. Ankara: Türkiye Bilimler Akademisi Yayını.
  • Akdur, R. (2006). Sağlık sektörü: Temel kavramlar Türkiye ve Avrupa Birliği’nde durum ve Türkiye’nin birliğe uyumu. Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi
  • Ataay, F. (2008). Sağlık reformu ve yurttaşlık hakları. Amme İdaresi Dergisi, 41(3), 169-184.
  • Bahçe, S., Köktaş, A.M., Abukan, D. (2013). Healthcare Reform and Household Welfare: Health Trasformation Programme in Turkey (Sağlık Hizmetleri Reformu ve Hanehalkı Refahı: Türkiye’de Sağlıkta Dönüşüm Programı. International Conference on Eurasian Economies, 17-18 September, St. Petersburg, RUSSIA
  • Bostan, S., & Çiftçi, F. (2016). Sağlıkta Dönüşüm Programı Uygulamalarının Hastane Hizmetleri Üzerindeki Değişim Etkisi: Sağlık Çalışanlarının Görüşleri. SDÜ Sağlık Bilimleri Dergisi, 7(2), 1-8.
  • Çavmak, Ş., & Çavmak, D. (2017). Türkiye’de Sağlık Hizmetlerinin Tarihsel Gelişimi Ve Sağlıkta Dönüşüm Programı. Sağlık Yönetimi Dergisi, 1(1), 48-57.
  • İleri, H., Seçer, B., & Ertaş, H. (2016). Sağlık Politikası Kavramı ve Türkiye’de Sağlık Politikalarının İncelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal ve Teknik Araştırmalar Dergisi, (12), 176-186.
  • Keyder, Ç., Üstündağ,N., Ağartan, T. & Yoltar, Ç. (2011). Avrupa’da ve Türkiye’de Sağlık Politikaları. İstanbul: İletişim Yayınları
  • Lister, J. (2008). Sağlık Politikası Reformu: Yanlış Yolda mı Gidiyoruz? Çev.: Melis İnan, Alaz Kılıçaslan, Nilay Erten, Deniz İlhan & Halil Can Kurban. İstanbul: İnsev Yayınları
  • Resmi Gazete (2017). Olağanüstü Hal Kapsamında Bazı Düzenlemeler Yapılması Hakkında Kanun Hükmünde Kararname. Karar Sayısı: KHK/694.
  • Sağlık Bakanlığı (2003). Sağlıkta Dönüşüm. 16 Kasım 2017, https://www.saglik.gov.tr/TR,11415/saglikta-donusum-programi.html adresinden alınmıştır.
  • Sağlık Bakanlığı (2017). Türkiye'de Aile Hekimliği. 14 Kasım 2017 tarihinde http://ailehekimligi.gov.tr/aile-hekimlii/tuerkiyedeki-aile-hekimlii.html adresinden alınmıştır.
  • Sosyal Güvenlik Kurumu (2017). Genel Sağlık Sigortası Kavramı neyi ifade etmektedir? 14 Kasım 2017 tarihinde http://www.sgk.gov.tr/wps/portal/sgk/tr/calisan/gss_tescil_sureci/gsskavrami adresinden alınmıştır.
  • Ünal, D., Eğin, E., Kosdak, M., Zaku, A., Avcı, D., ….. & Çipil, Z. (2015). 2023 Yılı Sağlık İşgücü Hedefleri ve Sağlık Eğitimi. E- Bülten, 15(1), 1-5.
  • World Health Organization (2020). Definition of Health.18 Nisan 2020 tarihinde https://www.who.int/about/who-we-are/frequently-asked-questions adresinden alınmıştır.
  • World Health Organization. (2014). Not Merely the Absence of Disease. Twelfth General Programme of Work. Geneva. 21 Mayıs 2020 tarihinde https://apps.who.int/iris/bitstream/handle/10665/112792/GPW_2014-2019_eng.pdf adresinden alınmıştır.