Serpantin kuvars dokunağında karşılaşılan demir oksit magnetittir (Fe 3 04 ). 5 ile 10 Ohm-metrelik düşük görünür özdirenciyle magnetit gerek 1 75 ± 25 Ohmmetrelik serpantin ve gerekse 350-3500 Ohm-metrelik skarndan ayrılabilmektedir. Yataklaşma biçimi ve varlığını belirlemek üzere doğru akım yerelektrik özdirenç yöntemi 100 x 210 metrelik dar bir alan içinde 10 metre aralarla 3 doğ­ rultu boyunca uygulanmıştır. 25 ve 55 metreler için çıkarılan görünür özdirenç kaydırma eğrilerinden cevher yerleşiminin, serpantin, dokunak ve skam içi incedirençli alt sokulumların kenarlarında en çok 5-10 metrelik kalınlıklarda ve 10 ile 50 metre arasında değişen derinliklerde yeraldığı bulunmuştur. Getirici kayaç 350-3500 Ohm-metrelik özdirenç kıyısındaki iletken cevherli kuşaktan kolayca ayrılmaktadır. Süreksizler genellikle K50°B uzanımlı olup cevher yerleşiminin 10 ile 40 metre arası genişliklerde uzanan iletken kuşaklar içinde yataklandığı sanılmaktadır. Jeofizik yaklaşımla belirlenen yataklaşma biçimi, cevherin minerolojisi ve yeryapısal özelliklere bakarak oluşumun kontak pnömatolik türeme olduğu yargısına varılmıştır. Jeofizik belirtilerin cevhere bağlanması sonucu dar alandan beklenen cevher tutarının 33700 ton olabileceği beklenmektedir.

Magnetite (Fe 3 04 ) is the iron oxide deposit which has prospected around quarsite contact with ultrabasic rock. Because of high resistivity contrast it became possible to discriminate magnetite, with 5-10 Ohm-m apparent resistivity from the host rock serpantinite with 175 ±2 5 sistivities. Direct current geoelectrical resistivity method has been applied to determine deposition type and existance in the prospect area which has dimension of 100 by 210 meters and along the three profiles with intervals of 10 meters. Resistivity profilings for 25 and 55 meters of expansions reveal that deposition underlies serpantinite and skarn and also takes place in contact zone. Resistive and thin intrusions are thougt to be responsible to carry up mineralizations at its flanks with the thickness of at most 5 to 10 meters and with the depth of 10 to 50 meters. Such transporters are recognized with higher resistivity ranged between 350-3500 Ohmmeters and easly identified from the conductive mineral zones which show relatively low resistivities. It is assumed that deposition furnished in conductive zones in approximately N50W direction and with a varying width of 10 to 40 meters. Depositional type defined by the geophysical approach, minerological properties and characteristic geology of the invorcnment indicate that mineral occurence in the area is contact pynomatolytic type. Expected apparent ore reserve, from this limited area, is approximately 33700 tons which was estimated from the geophysical anomalies correlated by magnetite exposures on themsclf.