Avrupa Birliği Yolunda Türkiye İnsan Hakları Kurumu'nun Birleşmiş Milletler Paris Prensipleri Işığında Değerlendirilmesi

Avrupa Birliği, üyelik yolunda ilerleyen Türkiyeden insan haklarının korunması ve geliştirilmesi kapsamında Birleşmiş Milletler Paris Prensipleri ile tam uyumlu bir ulusal insan hakları kurumu kurmasını şart koşmuştur. Bu çalışmada, Türkiyenin söz konusu çerçevede kurduğu Türkiye İnsan Hakları Kurumunun Paris Prensipleri ile tam uyumlu olup olmadığı sorgulanacaktır. Sorgulama, Paris Prensiplerinin ulusal insan hakları kurumları için sağladığı bağımsızlık ve yetki güvenceleri çerçevesinde yapılacaktır. Çalışmada, ayrıca, Paris Prensipleri ile uyumlu ve uyumsuz düzenlemeler tespit edilecek ve uyumsuz düzenlemelere yönelik çözüm önerileri getirilecektir. Bu çalışmanın, mevcut kuruma olduğu kadar olması gerekene de ışık tutması planlanmaktadır.

___

Açık, Coşkun (2011). Ulusal İnsan Hakları Kurumları ve Türkiye Örneğine Eleştirel Yaklaşım. Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi.

Aichele, Valentine (2010). National Human Rights Institutions: An Introduction. Berlin: German Institute for Human Rights.

Altıparmak, Kerem (2007). Türkiyede İnsan Haklarında Kurumsallaş(ama)ma. Bürokrasi ve İnsan Hakları. Ed. Türkiye Barolar Birliği. 54-111.

Altıparmak, Kerem, (2010). Köprüden Önce Son Çıkış: Türkiye İnsan Hakları Kurumu Kanun Tasarısının Eleştirel Değerlendirmesi. İnsan Hakları Çalışma Metinleri: XIII. Ankara: SBF İnsan Hakları Merkezi.

Amnesty International (2001). "National Human Rights Institutions, Amnesty Internationals Recommendations for effective protection and promotion of human rights". AI INDEX: IOR 40/007/2001. http://www.amnesty. org/en/library/asset/IOR40/007/2001/en/2f94804b-d8e3-11dd-ad8cf3d4445c118e/ior400072001en.pdf [Erişim: 15.04.2012].

Avrupa Komisyonu (2012). Türkiye 2012 Yılı İlerleme Raporu (Avrupa Birliği Bakanlığı, Çev.). http://www.abgs.gov.tr/files/strateji/2012_ilerleme_ raporu.pdf [Erişim: 09.05.2012].

Aydın, Fatih (2010). İnsan Haklarının Korunması ve Geliştirilmesiyle Görevli Ulusal Kurumlar. Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi.

Beco, Gauthier de (2007). National Human Rights Institutions in Europe. Human Rights Law Review 7 (2): 331-370.

Cardenas, Sonia (2004). "Adaptive States: The Proliferation of National Human Rights Institutions". Carr Center for Human Rights Policy. Working Paper T-01- 04. Harvard University.

Commonwealth Secretariat (2001). National Human Rights Institutions: Best Practice.

http://www.asiapacificforum.net/members/internationalstandards/downloads/best-practice-for-nhris/nhri_best_practice.pdf [Erişim: 23.04.2012].

Eren, Abdurrahman (2012). Ulusal İnsan Hakları Kurumları: Uluslararası Standartlara Uygunluğun Yorum İlkeleri. İstanbul: Oniki Levha Yay.

EU Agency for Fundamental Rights (FRA) (2010). National Human Rights Institutions in the EU Member States (Strengthening the fundamental rights architecture in the EU I). Luxembourg: Publications Office of the European Union

ICC Sub-Committee on Accreditation (2013). General Observations. Geneva. http://nhri.ohchr.org/EN/AboutUs/Governance/Documents/ICC%20SC A%20General%20Observations.pdf [Erişim: 15.05.2012].

International Council on Human Rights Policy (2005). Assessing the Effectiveness of National Human Rights Institutions. Versoix: International Council on Human Rights Policy.

Kjaerum, Morten (2003). National Human Rights Institutions Implementing Human Rights. Copenhagen: Danish Institute for Human Rights.

Pohjolainen, Anna-Elina (2006). The Evolution of National Human Rights Institutions The Role of the United Nations. Copenhagen: The Danish Institute for Human Rights.

SETA Vakfı (2012). Türkiye İnsan Hakları Kurumu Kanunu Tasarısı Üzerine Rapor. http://www.setav.org/public/HaberDetay.aspx?Dil=tr&hid=121896&q=tu rkiye-insan-haklari-kurumu-kanunu-tasarisi-uzerine [Erişim: 12.05.2012].

TBMM (2012). 6332 Sayılı Türkiye İnsan Hakları Kurumu Yasası. T.C Resmi Gazete. 30 Haziran 2012.

UN (1993). General Assembly Resolution on National Institutions for the promotion and protection of human rights. 48/134 of 20 December 1993. http://www.unhchr.ch/Huridocda/Huridoca.nsf/(Symbol)/A.RES.48.134. En?Opendocument [Erişim: 15.05.2012].

UN, (1995). National Human Rights Institutions, A Handbook on the Establishment and Strengthening of National Institutions for the Promotion and Protection of Human Rights. Professional Training Series No. 4, New York and Geneva.