Sosyal Devlet ve Türkiye

Öz Sosyal devletin gelişmişlik düzeyine ilişkin değerlendirmeler, sosyal koruma harcamaları ile sınırlı bir çerçeve içinden bakılarak yapılmaktadır. Bu çalışmada, sosyal devlet harcamalarının bütçeden yapılan faizdışı transfer harcamaları, eğitim harcamaları ve sağlık harcamaları toplamından ibaret olduğu önkabulünden hareketle farklı bir analitik çerçeve oluşturularak Türkiye’de sosyal devletin gelişmişlik düzeyi belirlenmiştir. Yapılan hesaplamalar, son yıllarda sosyal devlet harcamalarının ciddi ölçülerde arttığını göstermektedir. Üstelik bu esnada iktisadi büyüme ivmesi de yükselmiştir. Bununla birlikte OECD tarafından yapılan hesaplamalara göre Türkiye’de sosyal devletin gelişmişlik düzeyi, halen daha merkez ülkelerinin bir hayli gerisindedir.

___

  • Anderson, C. J. and J. Pontusson (2006), “Workers, Worries and Wel-fare States: Social Protection and Job Insecurity in 15 OECD Coun-tries”, European Journal of Political Research, 46 (2): 211-235.
  • Arsan, Ü. (1982), “Transfer Giderleri”, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 37 (1): 115-127.
  • Aydın, M. Kemal ve Eyüp Ensar Çakmak (2017), “Sosyal Devletin Dönüşümü”, Sakarya İktisat Dergisi, 6 (4): 1-11.
  • Bayri, O. (2013), Türkiye’de Sosyal Güvenlik Sisteminin Kurum ve Kapsam Olarak Gelişimi ve Sosyal Güvenlik Adaleti, Sosyal Güvenlik Dergisi, 3 (2): 18-60.
  • Bradley, D., E. Huber, S. Moller, F. Nielsen and J. Stephens (2003), “Distribution and Redistribution in Post-Industrial Democracies”, World Politics, 55 (2): 193-228.
  • Dunn, S. S. (1956), “The Welfare State and Its Consequences for Edu-cation”, The Australian Quarterly, 28 (2): 68-72.
  • Esping-Andersen, Gøsta (1990), The Three Worlds of The Welfare Capitalism, Oxford: Polity Press.
  • Katz, M. (2010), “Public Education as Welfare”, Dissent Magazine, https://www.dissentmagazine.org/article/public-education-as-welfare.
  • Midgley, J. and K. L. Tang (2001), “Social Policy, Economic Growth and Developmental Welfare”, International Journal of Social Welfare, 10 (4): 244-252.
  • Murat, Sedat (1995), “İstihdam Açısından KİT’ler ve Özelleştirilmeleri”, Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, 40 (1): 97-131.
  • OECD, Government Expenditure on Health, https://tr.scribd.com/document/151954800/OECD-Health-Data-2013-Frequently-Requested-Data
  • OECD, Social Expenditures: Aggregate Data https://stats.oecd.org/Index.aspx?DataSetCode=SOCX_AGG#
  • Sanchez, X, E. Arcos, M. C. Toffoletto, M. Baeza, P. Gazmuri, L. A. Munoz and A. Vollrath (2014), “Social Protection Systems in Vul-nerable Families: Their Importance for the Public Health”, Rev Saude Pub-lica, 48 (3): 398-405.
  • Shaikh, A. (2003), “Who Pays for the ‘Welfare’ in the Welfare State: A Multicountry Condition”, Social Research, 70 (2): 531-550.
  • Solmaz, Erol ve Mehmet Avcı (2017), “Yoksullukla Mücadelede Sos-yal Koruma Harcamaları: Avrupa Birliği Ülkeleri Üzerine Bir İnce-leme”, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 6 (1): 46-72.
  • Taşçı, F. (2008), “Sosyal Yardım Yapma(ma) Gerekçeleri Üzerine Yak-laşımlar” Kamu-İş, İş Hukuku ve İktisat Dergisi, 12: 114-130.
  • TCKB (2015), Ekonomik ve Sosyal Göstergeler: 1950-2104, Ankara: Türkiye Cumhuriyeti Kalkınma Bakanlığı.
  • TCKB (2017), 2018 Yılı Programı, TC Ankara: Kalkınma Bakanlığı Yayınları.
  • Tekin, A. (2006), “Vergi Teşvikleri ve Ekonomik Etkileri”, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16: 301-316.
  • World Bank, Government Expenditure on Education, www.worldbank.org/indicator/SE.XPD.TOTL.GD.ZS.
  • World Bank, Public Expenditure on Health, https://data.worldbank.org/indicator/SH.XPD.PUBL.ZS.