ÜNİVERSİTELERİN SOSYAL MEDYA KULLANIMI: İZMİR’DEKİ DEVLET VE VAKIF ÜNİVERSİTELERİNİN KARŞILAŞTIRMALI ANALİZİ

Bu çalışmanın amacı, devlet ve vakıf üniversitelerinin sosyal medya kullanımındaki benzerliklerini ve farklılıklarını tespit ederek sosyal medya kullanım örüntülerini ortaya çıkarmaktır. Nitel araştırmaya dayanan bu çalışmada, İzmir’deki en yüksek öğrenci sayısına sahip ilk iki devlet üniversitesi ile ilk iki vakıf üniversitesi amaçlı örnekleme göre belirlenmiştir. Araştırmada yer verilen toplam dört üniversitenin en çok takipçiyi içeren resmî sosyal medya hesaplarının ise Facebook ve Twitter olduğu saptanmıştır. Üniversitelerin bu sosyal medya hesaplarındaki paylaşımları, geriye doğru tarama yöntemi ile tercih günlerini de kapsayacak şekilde ele alınmış ve 2019 yılının 1 Temmuz-31 Ağustos arasındaki iki aylık süreç araştırmaya dahil edilmiştir. Belirlenen tarihler arasında devlet ve vakıf üniversitelerinin paylaşımları içerik analizine tabi tutulmuş ve elde edilen bulgular kategoriler halinde sunulmuştur. Gerçekleştirilen analiz sonucunda devlet üniversitelerinin vakıf üniversitelerine göre daha az paylaşımda bulunurken bu paylaşımlarında kurumsal imaj ve itibarı ön plana çıkardıkları; vakıf üniversitelerinin ise oldukça aktif paylaşım döngüsü içerisinde eğitim olanaklarını tanıtmaya ağırlık verdiği saptanmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Sosyal Medya, İletişim, Facebook, Twitter

PDF

___

Akar, E. (2010). Sosyal Medya Pazarlaması. Ankara: Efil Yayınevi.
Aktan, E. (2017). Sosyal Medya ve Siyasal Katılım. Konya: Eğitim Yayınevi.
Akyazı, E. (2018). Tercih Sürecinde Üniversitelerin Sosyal Medya Kullanımı. International Journal of Social Sciences and Education Research, 4(4), 677-688.
Alan, A. K., Kabadayı, E. T. ve Uzunburun, T. (2018). Sosyal Medya Pazarlama Faaliyetlerinin Müşteri Varlığı ve Müşteri Bağlılığına Etkisi. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 14(2), 535-555.
Alexa, E. L., Alexa, M. and Stoica, C. M. (2012). The Use of Online Marketing and Social Media in Higher Education Institutions in Romania. Journal of Marketing Research & Case Studies, 1-9.
Alikılıç, Ö. A. (2011). Halkla İlişkiler 2.0 Sosyal Medyada Yeni Paydaşlar, Yeni Teknikler. Ankara: Efil Yayınevi.
Alsufyan, N. K. and Aloud, M. (2016). The State of Social Media Engagement in Saudi Universities. Journal of Applied Research in Higher Education, 9(2), 267-303.
Anderson, T. (2019). Challenges and Opportunities for use of Social Media in Higher Education. Journal of Learning for Development, 6(1), 6-19.
Aydın, A. F. (2017). Sosyal Medya Kullanımı ve Kurumsal Markalaşma: Vodafone Örneği. Global Media Journal TR Edition, 8(15), 320-345.
Barutçu, S. ve Tomaş, M. (2013). Sürdürülebilir Sosyal Medya Pazarlaması ve Sosyal Medya Pazarlaması Etkinliğinin Ölçümü. IUYD, 4(1), 5-23.
Bayraktutan, G., Binark, M., Çomu, T., Doğu, B. İslamoğlu, G. ve Aydemir, A. T. (2012). Sosyal Medyada 2011 Genel Seçimleri: Nicel-Nitel Arayüzey İncelemesi. Selçuk İletişim Dergisi, 7(3), 5-29.
Beqiri, G. (2014). The Impact of Social Media on Higher Education in Kosovo: The Student’s Perspective. Academic Journal of Interdisciplinary Studies, 3(2), 155-163.
Bingöl, E. S. ve Tahtalıoğlu, H. (2017). Türkiye’de Üniversitelerin Sosyal Medya Kullanımı: Gazi Üniversitesi Örneği. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 22, Kayfor 15 Özel Sayısı, 2405-2423.
Bruns, A. and Bahnisch, M. (2009). Social Media: Tools for User-Generated Content. Australia: Smart Services.
Ceng, E. (2018). Algı Yönetimi Aracı Olarak Twitter Kullanımına İlişkin Siyasal Bir Analiz. Erciyes İletişim Dergisi, 5(4), 663-689.
Chen, E. and DiVall, M. (2018). Social Media as an Engagement Tool for Schools and Colleges of Pharmacy. American Journal of Pharmaceutical Education, 82(4), 62-65.
Coleman, B., Petitt, S. and Buning, M. (2018). Social Media Use in Higher Education: Do Members of the Academy Recognize Any Advantages? The Journal of Social Media in Society, 7(1), 420-442. Çakaröz, K. M. (2018). Türkiye’deki Üniversitelerin Sosyal Medya Etkililik Düzeylerinin Belirlenmesi. Üçüncü Sektör Sosyal Ekonomi, 53(3), 816-831.
Çakır, H. Ç. (2016). Sosyal Medyada Kurumsal İtibar Yönetimi. İstanbul: Kriter Yayınevi.
Çiftçioğlu, B. A. (2016). Online İtibar Yönetimi. Bursa: Dora Basım-Yayın Dağıtım.
Çilingir, A. (2017). İletişim Alanında İçerik Analizi Yöntemi Kullanılarak Yapılan Yüksek Lisans ve Doktora Tezleri Üzerine Bir İnceleme. Akademia, 5(1), 148-160.
Davis, C. H. F., Deil-Amen, R., Rios-Aguilar, C. and Canché, M. G. S. (2014). Social Media, Higher Education, and Community Colleges: A Research Synthesis and Implications for the Study of Two-Year Institutions. Community College Journal of Research and Practice, 1-14.
Davis, C. H. F., Deil-Amen, R., Rios-Aguilar, C. and Canché, M. G. S. (2012). Social Media in Higher Education: A Literature Review and Research Directions. Arizona: Claremont University.
Doğru, Y. B.ve Doğru, S. (2015). Bir Halkla İlişkiler Aracı Olarak Twitter: Rektörlerin Twitter Kullanım Analizi, (s. 291-308), 1. Ulusal Toplumsal ve Kurumsal Çatışmalar/Çözümler Kongresi Bildiri Kitabı, 8-10 Ekim, Düzce.
Drury G. (2008). Opinion Piece Social Media: Should Marketers Engage and How Can It Be Done Effectively? Journal of Direct Data & Digital Marketing Practice, 9, 274-277.
Dumpit, D. Z. and Fernandez, C. J. (2017). Analysis of the Use of Social Media in Higher Education Institutions (HEIs) Using the Technology Acceptance Model. International Journal of Educational Technology in Higher Education, 14(5), 1-16.
Eldeniz, L. (2010). İkinci Medya Çağında Etkileşimin Rolü ve Web 2.0. (Ed. F. Aydoğan ve A. Akyüz), İkinci Medya Çağında İnternet, İstanbul: Alfa Yayınları.
Fiske, J. (1996). İletişim Çalışmalarına Giriş. (Çev. S. İrvan), Ankara: Ark Yayınları.
Gezgin, S. ve Kırık, A. M. (2018). Sosyal Medyanın Tüketim Kültürüne Etkisi. (Ed. S. Gezgin), Dijital Çağda İletişim, Konya: Eğitim Yayınevi.
Gökçe, O. (2006). İçerik Analizi Kuramsal ve Pratik Bilgiler. Ankara: Siyasal Kitabevi.
Güçdemir, Y. (2017). Sosyal Medya: Halkla İlişkiler, Reklam ve Pazarlama. İstanbul: Derin Yayınları.
Hou, J. Z. and Macnamara, J. (2017). Beyond a “Spectator Sport”: Social Media for University Engagement and Community Building, Asia Pasific Public Relations Journal, 18, 102-119.
Jadrić, I. and Kovačević, S. (2018). The Usage of Social Media in Marketing Communication of Croatian Institutes of Higher Education. Preliminary Communication, 6(1), 99-112. Jang, Y. T., Chang, S. E. and Chen, P. A. (2015). Exploring Social Networking Sites for Facilitating Multi-Channel Retailing. Multimed Tools Application, 74, 159-178.
Jensen, K. B. (2011). New Media, Old Methods. (Eds. M. Consalvo and C. Ess), The Handbook of Internet Studies, (p. 43-58), Malden: Wiley Blackwell.
Kahraman, M. (2016). Sosyal Medya 101 2.0 Pazarlamacılar İçin Sosyal Medyaya Giriş. İstanbul: MediaCat Yayınları.
Kaplan, A. M. and Haenlein, M. (2009). The Fairyland of Second Life: Virtual Social Worlds and How to Use Them. Business Horizons, 52, 563-572.
Koçyiğit, M. (2017). Dijital Halkla İlişkiler ve Online Kurumsal İtibar Yönetimi. Konya: Eğitim Yayınevi.
Kuşay, Y. (2010). Sosyal Medyanın Gücü ve Uygulama Örnekleri. (Ed. F. Aydoğan ve A. Akyüz), İkinci Medya Çağında İnternet, İstanbul: Alfa Yayınları.
Kuyucu, M. (2015). Web 2.0 Haçlı Seferleri Twitter ile Ana Akım Medyanın Erişim Savaşı. (Ed. S. E. Karakulakoğlu ve Ö. Uğurlu), İletişim Çalışmalarında Dijital Yaklaşımlar Twitter, Ankara: Heretik Basın Yayın: 18.
Lee, I. (2018). Social Media Analytics For Enterprises: Typology, Methods, And Processes, Business Horizons, 61, 199-210.
Lim, J. S. Y., Agostinho, S., Harper, B. and Chicharo, J. F. (2013). Investigating the Use of Social Media by University Undergraduate Informatics Programs in Malaysia. International Conference on Educational Technologies Proceeding Book, 143-147.
Manca, A. and Whitworth, A. (2018). Social Media and Workplace Practices in Higher Education Institutions: A Review. The Journal of Social Media in Society, 7(1), 151-183.
Mayring, P. (2011). Nitel Sosyal Araştırmaya Giriş: Nitel Düşünce İçin Bir Rehber. (Çev: A. Gümüş ve M. S. Durgun), Ankara: BilgeSu Yayıncılık.
McLuhan, M. (1962). Gutenberg Galaxy: The Making of Typographic Man. Canada: University of Toronto Press.
Mills, A. (2012). Virality in Social Media: The SPIN Framework. Journal of Public Affairs, 12(2), 162-169.
Nyangau, J. Z. and Bado, N. (2012). Social Media and Marketing of Higher Education: A Review of the Literature. RCETJ, 8(1), 38-51.
Paladan, N. N. (2018). Higher Education Institutions Embracing Digital & Social Media Marketing: A Case of Top 25 Universities in Asia & Africa. Marketing and Branding Research, 5, 159-167.
Permatasari, H. P., Harlena, S., Erlangga, D. and Chandra, R. (2013). Effect of Social Media on Website Popularity: Differences Between Public and Private Universities in Indonesia. World of Computer Science and Information Technology Journal (WCSIT), 3(2), 32-37.
Peruta, A. and Shields, A. B. (2018). Marketing Your University On Social Media: A Content Analysis of Facebook Post Types and Formats. Journal of Marketing for Higher Education, 28(2), 175-191.
Peruta, A. and Shields, A. B. (2017). Social Media in Higher Education: Understanding How Colleges and Universities Use Facebook. Journal of Marketing for Higher Education, 27(1), 131-143.
Reuben, R. (2008). The Use of Social Media in Higher Education for Marketing and Communications. Study Project, New York: State University.
Sanlav, Ü. (2014). Sosyal Medya Savaşları. İstanbul: Hayat Yayınları.
Sekaran, U. and Bougie, R. (2010). Research Methods for Business: A Skill Building Approach. 5th Ed., West Susex: A John Wiley and Sons.
Selçuk, Z., Palancı, M., Kandemir, M. ve Dündar, H. (2014). Eğitim ve Bilim Dergisinde Yayınlanan Araştırmaların Eğilimleri: İçerik Analizi. Eğitim ve Bilim, 39(173), 430-453. Sevinç, S. S. (2012). Pazarlama İletişiminde Sosyal Medya. İstanbul: Optimist Yayıncılık.
Sütçü, C. S. ve Aytekin, Ç. (2013). Sosyal Medyada Twitter Konuşma Diline İlişkin Bir Araştırma: Ortak Hashtag Kullanımı ile Kullanıcı Profili Arasındaki İlişki. International Symposium on Language and Communication: Exploring Novelties Proceeding Book, 17-19 Haziran, İzmir, 1863-1876.
Toprak, A., Yıldırım, A., Aygül, E., Binark, M., Börekçi, S. ve Çomu, T. (2009). Toplumsal Paylaşım Ağı Facebook: “Görülüyorum Öyleyse Varım!”. İstanbul: Kalkedon.
URAP 2019-2020 Türkiye Sıralaması Basın Açıklaması (2019). http://tr.urapcenter.org/2019/2019-2020-URAP-Turkiye-Siralamasi-Raporu.pdf, Yayım Tarihi: 15.10.2019, Erişim Tarihi: 15.10.2019.
Voss, K. A. and Kumar, A. (2013). The Value of Social Media: Are Universities SuccessfullyEngaging Their Audience? Journal of Applied Research in Higher Education, 5(2), 156-172.
Yadav, M. and Rahman, Z. (2017). Measuring Consumer Perception of Social Media Marketing Activities in E-Commerce Industry: Scale Development & Validation. Telematics and Informatics, 34, 1294-1307.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Genişletilmiş 9. Baskı, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yıldırım, B. (2015). İçerik Çözümlemesi Yönteminin Tarihsel Gelişimi Uygulama Alanları ve Aşamaları. (Ed. B. Yıldırım), İletişim Araştırmalarında Yöntemler Uygulama ve Örneklerle, (s. 105-154), Konya: LiteraTürk Yayınları.
Yolcu, Ö. (2013). Twitter Usage of Universities in Turkey. TOJET: The Turkish Online Journal of Educational Technology, 12(2), 360-371.
https://datareportal.com/reports/digital-2019-global-digital-overview , Erişim Tarihi: 04.10.2019.
https://dijilopedi.com/2019-turkiye-internet-kullanim-ve-sosyal-medya-istatistikleri/ , Erişim Tarihi: 04.10.2019.
https://wearesocial.com/blog/2019/01/digital-2019-global-internet-use-accelerates; Erişim Tarihi: 04.10.2019.