___

• Aksoy, F. (Yapımcı), & Oğuz, O. (Yönetmen). (2004). Büyü (Film). Türkiye: UFP.
• Aslan, H. (Yapımcı), Taylan, D., & Taylan, Y. (Yönetmen). (2006). Küçük Kıyamet (Film). Türkiye: Limon Yapım.
• Belli, A. (1969). Ancient Greek Myths and Modern Drama: A study in Continuity. New York: New York University Press.
• Beydili, C. (2015). Türk Mitolojisi Ansiklopedik Sözlük. Ankara: Yurt Kitap-Yayın.
• Boratav, P. N. (2016). Türk Mitolojisi: Oğuzların-Anadolu, Azerbaycan ve Türkmenistan Türklerinin Mitolojisi. Ankara: Bilgesu.
• Brown, J. R. (1995). The Oxford Illustrated History of Theatre. New York: Oxford.
• Bulut, İ. (2011). Anadolu’da inanışların ve geleneklerin doğa korunması açısından önemi. Atatürk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(46), 119-134. www.dergipark.org.tr/tr/download/article-file/451448
• Cohen, J. J. (1996). Monster culture (seven theses). Retrieved from https://www.englishwithtuttle.com/uploads/3/0/2/6/30266519/cohen_monster_culture__seven_theses__ 320.pdf.325
• Cuddon, J.A. (1989). Korku Hikayelerine Bir Giriş. Argos-Yeryüzü Kültürü Dergisi, 13, 140-149.
• Çoruhlu, Y. (2019). Türk Mitolojisinin Kısa Tarihi. İstanbul: Alfa Basım.
• Dalkıran, B. (Yapımcı), & Dalkıran, B. (Yönetmen). (2006). Araf (Film). Türkiye: DFGS Yapım.
• Demir, A. F.ve Çomak, N. A. (2009). Şaman ve Türk Dünyası, İstanbul: Bağlam Yayıncılık.
• Demirağ, T. (Yapımcı), & Muhtar, M. (Yönetmen). (1953). Drakula’la Istanbul’da (Film). Türkiye: And Film.
• Dönmez-Colin, G. (2008). Turkish Cinema: Identity, Distance and Belonging. London: Reaktion Books.
• Erksan, M. (Yapımcı), & Erksan, M. (Yönetmen). (1974). Şeytan (Film). Türkiye: Saner Film.
• Eyuboğlu, İ. Z. (1987). Anadolu İnançları Anadolu Mitolojisi İnanç-Söylence Bağlantısı. İstanbul: Geçit Kitabevi.
• Friedkin, W. (Yönetmen). (1973). The Exorcist [Film]. California, CA: Warner Bros and Hoya Productions.
• Graf, Fritz. (1987). Greek Mythology: An Introduction. Trans. Thomas Marier. London: The Johns Hopkins University Press.
• Gunning, T. (2006). The Cinema of Attraction[s]: Early Film, Its Spectator and the Avant-Garde. Strauven W. (Ed.), The Cinema of Attractions Reloaded (381-388). Amsterdam: Amsterdam University Press. doi:10.2307/j.ctt46n09s.27
• Güçhan, G. (1992). Toplumsal Değişme ve Türk Sineması: Kente Göç Eden İnsanın Türk Sinemasında Değişen Rolleri. Istanbul: Imge.
• İnan, A. (1986). Tarihte ve Bugün Şamanizm: Materyaller ve Araştırmalar. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
• İslam Ansiklopedisi. Türkiye Diyanet Vakfı. https://islamansiklopedisi.org.tr/
• Karacadağ, H. (Yönetmen). (2006). D@bbe (Film). Türkiye: J-Plan.
• Kayabaşı, O. A. (2016). Türk mitolojisinde eskatoloji mitleri. Folklor/Edebiyat, 22(86), 167-180.
• Kılıçbay, B., & Onaran- İncirlioğlu, E. (2003). Interrupted happiness: Class boundaries and the ‘impossible love’ in Turkish melodrama. Ephemera, 3(3), 236 49.
• Kırel, S. (2005). Yeşilçam Öykü Sineması. Istanbul:Babil Yayıncılık.
• Koçer, Z. (2019). “The Monstrous-feminine and Masculinity as Abjection in Turkish Horror Cinema: An Analysis of Haunted (Musallat, Alper Mestçi, 2007)”. S. Holland, R. Shail, S. Gerrad (Ed). Gender and Contemporary Horror Film. Emerald Publishing Limited.
• Köseoğlu, M., Duru, N. (Yapımcı), & Arakon, A. (Yönetmen). (1949). Çığlık (Film). Türkiye: Atlas Film.
• Lawrence, K. (1981). The Odyssey of Style in Ulysses. Princeton University Press. United Kingdom.
• Maktav, H. (2001). Türk Sinemasında Yoksulluk ve Yoksul Kahramanlar. Toplum Bilim, Yaz, 89, 161189.
• Onay, İ. (2013). “İslamiyetten Önce Türklerde Ölüm Anlayışı ve Defin Yöntemleri”. Gümüshane University Electronic Journal Of The Institute Of Social Science/Gümüshane Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Elektronik Dergisi, 4(7).
• Özkaracalar, K. (2003). B”etween appropriation and innovation: Turkish horror cinema”. S. J. Schneider (Ed.), Fear without Frontiers: Horror Cinema Across the Globe (205-217). Godalming: FAB Press.
• Özkaracalar, K. (2012). “Horror films in Turkish cinema: To use or not to use local cultural motifs, that is not the question”. P. Allmer, E. Brick, & D. Huxley (Eds.), European Nightmares: Horror Cinema in Europe since 1945. (249-260). London: Wallflower Press.
• Propp. W. (2008). Masalın Biçimbilimi. İstanbul: İş Bankası Kültür Yayınları.
• Radloff. W. (1999). Türklerin Kökleri, Dilleri ve Halk Edebiyatı. Ankara: Ekav Eğitim ve Kalkınma Vakfı.
• Roux, J.P. (2015). Eski Türk Mitolojisi. Ankara: Bilgesu
• Scognamillo, G. & Demirhan, M. (2005). Fantastik Türk sineması. Istanbul: Kabalcı.
• Suner, A. (2006). Hayalet Ev: Yeni Türk sinemasında aidiyet, kimlik ve bellek. İstanbul: Metis.
• Tanyu, H. (1980). İslamlıktan önce Türklerde tek tanrı inancı. Ankara: Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi.
• Toktamışoğlu, M., Kaplanoğlu, K. (Yapımcı), & Gökbakar, T. (Yönetmen). (2006). Gen (Film). Türkiye: Dada Film & Tiglon.
• Turan, A.B. (2020). Türk Canavarları Sözlüğü: Şamanist Söylencelerde Canavarlar ve Şeytani Ruhlar. İstanbul: Gerekli Kitaplar Yayıncılık.
• Türkel, E. ve Kasap, F. (2014). “Türk sineması’nda korku: 2000 sonrası türk korku sineması’nda dinsel motifler üzerine bir inceleme ve yaratım sorunları”. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi. 7(32), 711-721. www.sosyalarastirmalar.com/cilt7/sayi32_pdf/8diger_sosyalbilimler/turkel_esra_fevzi kasap.pdf
• Velioğlu, Ö. (2005). İnançların Türk Sinemasına Yansıması, İstanbul: Es Yayınları.
• Yalınkılıç, Y. (Yapımcı), & Yalınkılıç, Y. (Yönetmen). (1970). Ölüler Konuşmaz Ki (Film). Türkiye: Onar Films.
• Yaltırık, M. B. (2013). Türk Kültüründe Hortlak-Cadı İnanışları. Tarih Okulu Dergisi, 16, 187-232.
• Yaşayan, Z. and Topçu, F. (2012). Türk Eğitim Tarihi 12. Sınıf, Devlet Kitapları.
• Yılmaz, S. (2014). Nazar, Büyü ve Fal, Divan Kitap, Ankara: Divan Kitap.