Osmanlı Devleti II. Viyana kuşatmasının 1683 başarısızlığından sonra Avusturya, Venedik, Lehistan ve daha sonra da 1695 Rusya ile sürekli savaşlara girmiş ve özellikle Avusturya karşısında aldığı yenilgiler ile geri çekilmeye başlamıştı. Bu yönü ile Viyana yenilgisi Osmanlılar için bir dönüm noktasıdır. Cephelerde askeri yenilgiler ile Uyvar Êrsekûjvâr , Budin Buda , Segedin Szeged , Şimontorna Simontornya , Peçuy Pêcs ve daha sonra da Belgrad Beograd gibi önemli kaleler elden çıkmış, Avusturya’nın bu kaleleri aldığı süreçte Osmanlı Devleti, Ukrayna’da Lehlilere, Dalmaçya’da Arnavutlara, Mora’da ve Ege’de Venediklilere karşı da mücadele vermek zorunda kalmıştır. Bu mücadelelerine 1695’ten itibaren Rusya ile Kırım üzerinde savaşması da eklenmiştir(1).

After the unsuccessful surrounding Vienna II., The Ottoman Empire began to fight against Austria and its allieds, Venice and Lehistan, on different fronts. Due to the continuous regression on Austria front Otoman Empire decided to sent one of its commitee to Vienna. The commitee headed by Zülfikar Pascha would inform the accession of Süleyman II to emperor Leopold I, but indeed he would look for peace. The commitee, which went to Venice and wanted to get result as soon as possible, lost time because of the lack of Lehistan delegate and didn't get any results, after the delegate came because of their difficult demands. That's why the persuasion efforts of the committee to make peace by breaking Lehistan off its allies Austria and Venice failed. After struggled for coming back for 4 years, Zülfikar Pascha was able to settle in İstanbul in 1692.