Veri Madenciliğine Dayalı Olarak Çalışanların Örgütsel Bağlılık Düzeyinin Belirlenmesi: İstanbul ve Kocaeli Örneği

Bu çalışmada, kereste, mobilya, odun esaslı levha ve kontrplak/kaplama üretimi yapan işletmelerde çalı-şanların örgütsel bağlılık düzeyleri ve bağlılık düzeylerinin demografik özelliklere (cinsiyet, yaş, medeni durum, işletmedeki pozisyon gelir, eğitim, çalışma süresi, sektör) göre farklılık gösterip göstermediği tespit edilmeye çalışılmıştır. Araştırmanın evrenini İstanbul ve Kocaeli illerinde kereste, mobilya, kontrp-lak/kaplama ve odun esaslı levha üretimi yapan tesislerdeki çalışanlar oluşturmaktadır. Hazırlanan anket formu 305 kişiye uygulanmış olup 295 anket değerlendirmeye alınmıştır. Çalışanlara anketler yüz-yüze uygulanmıştır. Verilerin analizinde SPSS paket programı kullanılmıştır. Aynı zamanda veri analizi alanında önemli bir algoritma olan Apriori ile veri kümeleri arasındaki ilişkileri belirlenmiştir. Bilimsel çalışmalarda yaygın olarak tercih edilen WEKA yazılımı kullanılarak, %75 güven düzeyini aşan 568 adet kural tespit edilmiştir. Çalışma sonucunda katılımcıların örgütsel bağlılık seviyeleri düşük düzeyde bulunmuştur. Katılımcıların bağlılık seviyeleri pozisyon, yaş, eğitim, çalışma süresi ve sektöre göre farklılık göstermek-tedir. Bununla birlikte, Apriori algoritmasının sonuçlarına göre, %97 güvenilirlik oranıyla bir işletmeden diğer işletmeye geçmeyi hiç etik görmeyen bireyler aynı zamanda bana bir işletmeye sadık kalmanın ne kadar değerli olduğu öğretildiğini bildiren erkeklerdir. Bu çalışmanın bulguları, işletmede çalışanların kişi-sel bağlılık ve aidiyet duygularını etkileyen faktörleri anlamak için önemli bir perspektif sunmaktadır. Veri bilimi, çalışanların işletmeye olan duygusal bağlılıklarının geliştirilmesi ve sürdürülmesi için stratejik önlemlerin alınmasına yardımcı olabilir.

Anahtar Kelimeler:

Apriori, örgütsel bağlılık, orman ürünleri sektörü

Determining the Level of Organizational Commitment of Employees Based on Data Mining: The Case of Istanbul and Kocaeli

In this study, it was tried to determine the organizational commitment levels of the employees in the enterprises producing timber, furniture, wood-based boards and plywood / veneer and whether their commitment levels differ according to demographic characteristics (gender, age, marital status, position, income, education, working time, sector). The universe of the research consists of employees in the enterprises producing timber, furniture, plywood/veneer, and wood-based boards in Istanbul and Kocaeli provinces. The survey forms were applied to 305 people, and 295 questionnaires were evaluated. Employees were surveyed face-to-face. SPSS packet program was used in the analysis of the data. At the same time, the relations between datasets were determined with Apriori, an essential algorithm in the field of data analysis. Using the WEKA software, which is widely preferred in scientific studies, 568 rules exceeding the 75% confidence level were determined. As a result of the study, the organizational commitment levels of the participants were found to be low. The commitment levels of the participants differ according to position, age, education, working time, and sector. In addition, according to the results of the Apriori algorithm, with a reliability rate of 97%, those who do not consider it ethical to switch from one business to another and those who say that they have been taught how valuable it is to remain loyal to a business are male employees. The findings of this study provide an essential perspective to understand the factors affecting the employees' personal commitment and sense of belonging. Data science can help take strategic action to develop and sustain employees' emotional commitment to the business.

Keywords:

Apriori, organizational commitment, forest products sector,

PDF

___

Allen, N. J. ve Meyer, J. P. (1990). The measurement and antecedents of affective, continuance and normative commitment to the organisation. Journal of Occupational Psychology, 63, 1-18. https://doi.org/10.1111/j.2044-8325.1990.tb00506.x
Anttila, E. (2014). Components of organizational commitment: A case study consisting managers from finnish industrial company. (Master’s thesis). Erişim adresi: https://core.ac.uk/download/pdf/250136334.pdf
Bakan, I., Büyükbeşe, T. ve Erşahan, B. (2011). An investigation of organizational commitment and education level among employees. International Journal of Emerging Sciences, 1(3), 231-245.
Bardak, S., Bardak, T., Peker, H., Sözen, E. ve Çabuk, Y. (2021). Predicting effects of selected impregnation processes on the observed bending strength of wood, with use of data mining models. Bioresources, 16(3), 4891. https://doi.org/10.15376/biores.16.3.4891-4904
Bardak, T. , Bardak, S. ve Sözen, E. (2019). Data mining and pixel distribution approach for wood density prediction. Bartın Orman Fakültesi Dergisi, 21(2), 386-396. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/en/pub/barofd/issue/43738/561858
Dağlı, A., Elçiçek, Z. ve Han, B. (2018). Örgütsel bağlılık ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması: Geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 17(68), 1765-1777.
Farahani, M., Taghadosi, M. ve Behboudi, M. (2011). An exploration of the relationship between transformational leadership and organizational commitment: The moderating effect of emotional intelligence: Case study in Iran. International Business Research, 4(4), 211-217. https://doi.org/10.5539/ibr.v4n4p211
Göze, E. (2021). Örgütsel bağlılık ve örgütsel özdeşleşmenin whistleblowing (bilgi ifşası) üzerine etkisi: Sivas Cumhuriyet Üniversitesi’nde bir araştırma. (Yüksek lisans tezi). Erişim adresi: https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi
İşcan, Ö. F. (2006). Dönüştürücü/etkileşimci liderlik algısı ve örgütsel özdeşleşme ilişkisinde bireysel farklılıkların rolü. Akdeniz Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 11, 160-177. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/1123183
Karayılmazlar, S., Bardak, T., Avcı, Ö., Kayahan, K., Karayılmazlar, A. S., Çabuk, Y., Kurt, R. ve İmren, E. (2019). Veri madenciliği algoritmalarına dayalı olarak sosyal medya üzerinden mobilya seçimindeki yönelimlerin belirlenmesi: Twitter örneği. Turkish Journal of Forestry, 20(4), 447-457. https://doi.org/10.18182/tjf.609967
Kaya, Ş. D. (2010). Hemşirelerin örgütsel bağlılık düzeyleri üzerine bir araştırma. Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 10(20), 77-96.
Kim, H. Y. (2019). Statistical notes for clinical researchers: The independent samples t-test. Restorative Dentistry & Endodontics, 44(3): e26. https://doi.org/10.5395/rde.2019.44.e26
Kurt, R. ve Can, A. (2021). Optimization of the effect of accelerated weathering conditions on wood surfaces via the Taguchi method. BioResources, 16(1), 1642.
Merihli Taştan, E. (2020). Örgütsel özdeşleşne ve örgüte bağlılık ilişkisi: İBB örneği. (Yüksek lisans tezi). Erişim adresi: https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi
Meyer, J. P. ve Allen, N. J. (1991). A three-component conceptualization of organizational commitment. Human Resource Management Review, 1(1), 61-89. https://doi.org/10.1016/1053-4822(91)90011-Z
Meyer, J. P. ve Allen, N. J. (1997). Commitment in thework place: Theory, research, and application. California, USA: Sage Publications. Erişim adresi: https://doi.org/10.4135/9781452231556
Meyer, J. P., Allen, N. J. ve Smith, C. A. (1993). Commitment to organizations and occupations: Extension and test of a three-component conceptualization. Journal of Applied Psychology, 78, 538-551. https://doi.org/10.1037/0021-9010.78.4.538
Özdamar, K. (2003). Modern bilimsel araştırma yöntemleri. Eskişehir: Kaan Kitabevi.
Özdemir, A. (2010). Örgütsel özdeşleşmenin algılanan örgütsel destek, cinsiyet ve kıdem değişkenlerine göre incelenmesi. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 14(1), 237-250. Erişim adresi: https://www.ajindex.com/dosyalar/makale/acarindex-1423935161.pdf
Qureshi, J. A., Hayat, K., Ali, M. ve Sarwat, N. (2011). Impact of job satisfaction and organizational commitment on employee performance, evidence from Pakistan. Interdisciplinary Journal of Contemporary Research in Business, 3(4), 642-657.
Papi, R., Attarchi, S., Darvishi Boloorani, A. ve Neysani Samany, N. (2022). Knowledge discovery of Middle East dust sources using Apriori spatial data mining algorithm. Ecological Informatics, 72, 101867. https://doi.org/https://doi.org/10.1016/j.ecoinf.2022.101867
Sözen, E. ve Bardak, T. (2021). Mobilya üretimde kullanılan farklı malzemelerin web madenciliği yöntemleri ile değerlendirilmesi. Mobilya ve Ahşap Malzeme Araştırmaları Dergisi, 4(2), 103-113.
Sözen, E., Bardak, T. ve Bardak, S. (2022). FP-growth algoritması kullanılarak tüketiciler ve mobilya kullanım süresi arasındaki ilişkilerin belirlenmesi. Bartın Orman Fakültesi Dergisi, 24(2), 194-201.
Sözen, E., Bardak, T., Peker, H. ve Bardak, S. (2017). Apriori algoritması kullanılarak mobilya seçimde etkili olan faktörlerin analizi, İleri Teknoloji Bilimleri Dergisi, 679-684.
Trofimov, A., Bondar, I., Trofimova, D., Miliutina, K. ve Riabchych, I. (2017). Organizational commitment factors: role of employee work engagement. Revista Espacios, 38(24), 1-10. Erişim adresi: https://www.revistaespacios.com/a17v38n24/17382418.html
Wu, M. ve Sakai, H. (2015). On parallelization of the NIS-apriori algorithm for data mining. Procedia Computer Science, 60, 623–631. https://doi.org/https://doi.org/10.1016/j.procs.2015.08.198