Evli bireyler ve otantiklik

Bu araştırmanın amacı, evli bireylerin otantikliklerinin cinsiyet, yaş, öğrenim düzeyi, evlilik öncesi ilişki süresi, eşler arası yaş farkı ve evlilik süresi açısından anlamlı fark gösterip göstermediğini incelemektir. Araştırmaya 218 kadın ve 196 erkek olmak üzere, 414 evli birey katılmıştır. Araştırmanın veri toplama araçları Otantiklik Ölçeği (OÖ) ve Kişisel Bilgi Formu’dur. Verilerin analizinde MANOVA, ANOVA, bağımsız gruplar t testi ve Kruskal-Wallis testi kullanılmıştır. Araştırma bulgularına göre; katılımcıların cinsiyeti, yaşı ve evlilik öncesi ilişki süresine göre Otantiklik Ölçeği’nin üç alt boyutunda anlamlı fark olduğu saptanmıştır. Bununla birlikte, katılımcıların öğrenim düzeyi, eşler arası yaş farkı ve evlilik süresi değişkenlerine göre katılımcıların Otantiklik Ölçeği’nin alt boyutlarından aldıkları puanların anlamlı bir fark göstermediği belirlenmiştir.

Married individuals and authenticity

The aim of this study is to examine whether the authenticity of married individuals differ in terms of gender, age, education status, pre-marital relationship duration, age gap between partners and duration of marriage. Participants of the study are 414 married individuals, 218 women and 196 men. The data collection tools of the research are Authenticity Scale (AS) and Personal Information Form. In analyzing the data, MANOVA, ANOVA, independent samples t test and Kruskal-Wallis test were used. According to the findings; there was a significant difference in three sub-dimensions of the Authenticity Scale in terms of gender, age and pre-marital relationship duration. However, there was not a significant difference in three sub-dimensions of the Authenticity Scale in terms of the education status of the participants, the age gap between the partners and the duration of the marriage.

___

  • Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı (2014). Türkiye aile yapısı araştırması tespitler, öneriler. (Ed. M. Turğut ve S. Feyzioğlu). İstanbul: Çizge Tanıtım ve Kırtasiye Ltd.
  • Berardo, F. M., Appel, J., & Berardo, D. H. (1993). Age dissimilar marriages: Review and assessment. Journal of Aging Studies, 7(1), 93-106.
  • Brunell, A. B., Kernis, M. H., Goldman, B. M., Heppner, W., Davis, P., Cascio, E. V., & Webster, G. D. (2010). Dispositional authenticity and romantic relationship functioning. Personality and Individual Differences, 48(8), 900–905.
  • Chang, L., Wang, Y., Shackelford, T. K., & Buss, D. M. (2011). Chinese mate preferences: Cultural evolution and continuity across a quarter of a century. Personality and Individual Differences, 50(5), 678-683.
  • Çınar, L. (2008). Evlilik doyumu: Cinsiyet rolleri ve yardım arama tutumu. Yüksek Tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Dokur, M., & Profeta, Y. (2006). Aile ve çift terapisi. İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
  • Dunn, M. J., Brinton, S., & Clark, L. (2010). Universal sex differences in online advertisers age preferences: Comparing data from 14 cultures and 2 religious groups. Evolution and Human Behavior, 31(6), 383-393.
  • Ersanlı, K., & Kalkan, M. (2008). Evlilik ilişkilerini geliştirme kuram ve uygulama. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Günar-Eren, F. (2019). Y kuşağı evli erkeklerin duygusal zekâ düzeyleri ile evlilik uyumu arasındaki ilişkide otantikliğin aracı rolü. Yüksek Lisans Tezi. Toros Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.
  • Harter, S., Waters, P. L., Pettitt, L. M., Whitesell, N., Kofkin, J., & Jordan, J. (1997). Autonomy and connectedness as dimensions of relationship styles in men and women. Journal of Social and Personal Relationships, 14(2), 147-164.
  • Hortaçsu, N. (1991). İnsan ilişkileri. (1. baskı). Ankara: İmge Kitabevi.
  • İlhan, T., & Özdemir, Y. (2013). Otantiklik Ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 5(40), 142–153.
  • İmamoğlu, E. O., & Karakitapoğlu-Aygün, Z. (2004). Self-construals and values in different cultural and socioeconomic contexts. Genetic, Social, and General Psychology Monographs, 130(4), 277-306.
  • İmamoğlu, E. O., Günaydın, G., & Selçuk, E. (2011). Özgün benliğin yordayıcıları olarak kendileşme ve ilişkililik: Cinsiyetin ve kültürel yönelimlerin ötesinde. Türk Psikoloji Dergisi, 26(67), 27–43.
  • İmamoğlu, E. O., & Karakitapoğlu‐Aygün, Z. (2006). Actual, ideal, and expected relatedness with parents across and within cultures. European Journal of Social Psychology, 36(5), 721-745.
  • Kalkan, E., & Aydoğan, D. (2019). Evlilik ilişki kalitesini benlik açısından değerlendirme: benliğin farklılaşması ve ilişkisel özgünlük. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38(1), 174-189.
  • Kalkan, M. (2012). Eş seçimi ve eş seçiminde önemli faktörler. M. Kalkan ve Z. Hamamcı (Ed.). Evlilik öncesi psikolojik danışma içinde (s. 9-20). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Kernis, M. H. (2003). Optimal self-esteem and authenticity: Separating fantasy from reality. Psychological Inquiry, 14(1), 83–89.
  • Kerr, M. E., & Bowen, M. (1988). Family evaluation. WW Norton & Company.
  • Knee, C. R., Lonsbary, C., Canevello, A., & Patrick, H. (2005). Self-determination and conflict in romantic relationships. Journal of Personality and Social Psychology, 89(6), 997–1009.
  • Lopez, F. G. & Rice, K. G. (2006). Preliminary development and validation of a measure of relationship authenticity. Journal of Counseling Psychology, 53(3), 362–371. May, R. (1994). Yaratma cesareti. (5. basım). İstanbul: Metis Yayınları.
  • McGoldrick, M., Carter, B., & Garcia-Preto, N. (2014). Self in context: The individual life cycle in systemic perspective. In M. McGoldrick, B. Carter & N. Garcia-Preto (Eds.) The expanded family life cycle: Individual, family, and social perspectives (4th ed., pp. 21–44). Pearson Education Limited.
  • Neff, K. D., & Harter, S. (2002). The authenticity of conflict resolutions among adult couples: Does women's other-oriented behavior reflect their true selves? Sex Roles, 47(9/10), 403–417.
  • Neff, K. D., & Suizzo, M. A. (2006). Culture, power, authenticity and psychological well-being within romantic relationships: A comparison of European American and Mexican Americans. Cognitive Development, 21(4), 441–457.
  • Niehuis, S., Huston, T. L., & Rosenband, R. (2006). From courtship into marriage: A new developmental model and methodological critique. The Journal of Family Communication, 6(1), 23-47.
  • Özabacı, N. (2011). Evlilik öncesi ilişkiler. H. Yavuzer (Ed.) (7. baskı). Evlilik okulu içinde (s. 48-60). İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Özgüven, İ. E. (2001). Ailede iletişim ve yaşam. (1. baskı). Ankara: PDREM Yayınları.
  • Özgüven, İ. E. (2014). Evlilik ve aile terapisi. (3. baskı). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Polat, K., & İlhan, T. (2018). Evli bireylerde çift uyumu ve bazı psikolojik belirtilerin benliğin farklılaşması açısından incelenmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 8(50), 87-115.
  • Prager, K. J. (2000). Intimacy in personal relationships. In C. Hendrick & S. S. Hendrick (Eds.), Close relationships: A sourcebook (p. 229–242). Sage Publications, Inc.
  • Reis, H. T., & Shaver, P. (1988). Intimacy as an interpersonal process. In S. W. Duck (Ed.) Handbook of personal relationships: Theory, research and interventions (p. 367-389). John Wiley & Sons.
  • Robinson, O. C., Lopez, F. G., Ramos, K., & Nartova-Bochaver, S. (2013). Authenticity, social context, and well-being in the United States, England, and Russia: A three country comparative analysis. Journal of Cross-Cultural Psychology, 44(5), 719–737.
  • Rogers, C. R. (1959). A theory of therapy, personality and interpersonal relationships as developed in the client-centered framework. In S. Koch (Ed.) Psychology: A study of a science, Vol. 3: Formulations of the person and the social context (pp. 181–256). New York: McGraw-Hill.
  • Schmid, P. F. (2001). Authenticity: The person as his or her own author. Dialogical and ethical perspectives on therapy as an encounter relationship. And beyond. In G. Wyatt (Ed.) Rogers’ therapeutic conditions: Evolution, theory and practice (pp. 217-232). Ross-on-Wye: PCCS Books.
  • Schmid, P. F. (2005). Authenticity and alienation: Towards an understanding of the person beyond the categories of order and disorder. In S. Joseph and R. Worsley (Eds.) Person-centered psychopathology (pp. 74–89). Ross-on-Wye: PCCS Books.
  • Skopek, J., Schmitz, A., & Blossfeld, H. P. (2011). The gendered dynamics of age preferences –Empirical evidence from online dating. Journal of Family Research, 23(3), 267-290.
  • Şahin, E. S. (2019). Üniversite öğrencilerinin çeşitli kaynaklardan aldıkları evlilik mesajları ve evliliğe ilişkin tutumları. Doktora Tezi. Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Şenel, H. G. (2011). Eş seçimi kararı. H. Yavuzer (Ed.) (7. baskı). Evlilik okulu içinde (s. 61-74). İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Şener, A., & Terzioğlu, G. (2002). Ailede eşler arası uyuma etki eden faktörlerin araştırılması. Ankara: T. C. Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Başkanlığı Yayınları.
  • Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) (2019). Evlenme ve boşanma istatistikleri. Erişim adresi: http://tuik.gov.tr
  • Wickham, R. E. (2012). Authenticity in romantic partners. Doctoral Dissertation. University of Houston.
  • Wood, A. M., Linley, P. A., Maltby, J., Baliousis, M., & Joseph, S. (2008). The authentic personality: A theoretical and empirical conceptualization and the development of the Authenticity Scale. Journal of Counseling Psychology, 55(3), 385–399.
  • Yavaşoğlu, E. (2019). Evli bireylerin mutluluk düzeyleri ile özgünlük ve değerler arasındaki yordayıcı ilişkiler. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Yıldırım, İ. (1993). Farklı sosyo-ekonomik düzeydeki evli bireylerin uyum düzeyleri. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 1(4), 23–28.
  • Yıldız, Y. (2012). İlişkiye ilişkin inançların evlilik uyumunu yordaması. Yüksek Lisans Tezi. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Muğla.