BOŞANMIŞ BİREYLERİN BAŞ ETME STRATEJİLERİNİN VE YAŞAM KALİTELERİNİN BAZI DEĞİŞKENLER AÇISINDAN İNCELENMESİ
Bu çalışmada, boşanmanın ayrılan çiftler üzerindeki çok boyutlu etkisinin ortaya çıkarılması amaçlanmıştır. Bu amaçla, bireylerin boşanma süreci ile baş etmede kullandıkları stratejilerin ve boşanma sonrasında yaşadıkları psikolojik sorunların neler olduğu incelenmiştir. Çalışmaya 149 ayrılmış (boşanmış) birey katılmıştır. Bunların 132’si (% 88.6) kadın, 17’si (% 11.4) erkektir. Çalışmada veri toplama aracı olarak insanların strese karşı gösterdikleri farklı davranışları ölçen Başa Çıkma Stratejileri (COPE) ölçeği ile bireylerin yaşam kalitesini ölçmeye yarayan Dünya Sağlık Örgütü Yaşam Kalitesi Ölçeği Kısa Formu (WHOQOL-BREF-TR) kullanılmıştır. Verilerin analizi sonucunda boşanmanın bireylerin yaşam kalitesini etkilediği, cinsiyete göre yaşam kalitesi düzeylerinin farklılaştığı ve eğitim seviyesinin boşanma ile baş etmede belirleyici bir değişken olduğu saptanmıştır.
Investigation of Divorced Individuals' Coping Strategies and Quality of Life in Terms of Some Variables
In this study, it is aimed to reveal the multidimensional effect of divorce on separated couples. In this respect, it is examined what strategies individuals use to cope with the divorce process and what psychological problems they have experienced after divorce. 149 separated (divorced) individuals participated in the study. Of these, 132 (88.6%) were female and 17 (11.4%) were male. As data collection tool in this study, Coping Strategies Scale (COPE) and the World Health Organization Quality of Life Questionnaire-Short Form (WHOQOL-BREF-TR) were used. Coping Strategies (COPE) scale, which measures the different behaviors they show people against stress. The World Health Organization Short-Form of Quality of Life Scale (WHOQOL-BREF-TR) is used to measure the quality of life of individuals. As a result of the analysis of the data, it was determined that the divorce affected the quality of life of the individuals, the level of quality of life according to the sex differentiated and the educational level was a decisive variable in coping with the divorce.
___
- Alptekin, K. (2011). Düzce il merkezindeki boşanmalar üzerine bir çalışma.
Toplum ve Sosyal Hizmet, 22(2), 37-62.
- Babalis, T., Tsoli, K., Nikolopoulos, V., & Maniatis, P. (2014). The Effect of
Divorce on School Performance and Behavior in Preschool Children in
Greece: An Empirical Study of Teachers’ Views. Psychology, 5(1), 20-26.
- Bacanlı, H., Sürücü, M., & İlhan, T. (2013). An investigation of psychometric
properties of coping styles scale brief form: a study of validity and
reliability. Educational Sciences: Theory and Practice, 13(1), 90-96.
- Brown, T.L. (2014). Bruised but not broken: how copingstyles, spirituality and social
support are contributing factors to how well people do after divorce. In Partial
Fulfillment of theRequirements for the Degree Master of Socia lWork.
A Project Presented to the Faculty of California StateUniversity, San
Bernardino.
- Carver, C. S. (1997). You want to measure coping but your protocol’s too long:
Consider the brief COPE. International Journal of Behavioral Medicine, 4
(1), 92-100.
- Cleek, M. G., & Pearson, T. A. (1985). Perceived causes of divorce: An analysis
of interrelationships. Journal of Marriage and the Family, 179-183.
- Cohen, O., Leichtentritt, R. D., & Volpin, N. (2014). Divorced mothers’
self‐perception of their divorce‐related communication with their
children. Child &Family Social Work, 19(1), 34-43.
- Çivitci, N., Çivitci, A., & Fiyakalı, N. C. (2009). Anne-babası boşanmış ve
boşanmamış olan ergenlerde yalnızlık ve yaşam doyumu. Kuram ve
Uygulamada Eğitim Bilimleri, 9 (2), 493-525.
- Fidaner, H.,Elbi, H., Fidaner, C., Eser, S.Y., Eser, E., & Göker, E (1999). Yaşam
kalitesinin ölçülmesi. WHOQOL-100 ve WHOQOL-BREF. 3P. Psikiyatri
Psikoloji Psikofarmakoloji Dergisi, 7, 23–40.
- Gottman, J. M. (2014). What predicts divorce? The relationship between marital
processes and marital outcomes. Psychology Press. University of
Washington. New York and London.
- Jurcuţ, C. A. (2014). Child counseling in problems associated with parents´
divorce. Agora Psycho-Pragmatica, 8(1), 202-219.
- Krumrei, E. J., Mahoney, A., & Pargament, K. I. (2009). Divorce and the divine:
The role of spirituality in adjustment to divorce. Journal of Marriage
and Family, 71(2), 373-383.
- Kurdek, L. A. (1987). Sex role self-schema and psychological adjustment in
coupled homosexual and heterosexual men and women. Sex Roles, 17,
549 – 562
- Molgora, S., Ranieri, S., & Tamanza, G. (2014). Divorce and co-parenting: a
qualitative study on family mediation in Italy. Journal of Divorce &
Remarriage, 55(4), 300-314.
- Nathanson, I. G. (1995). Divorce and women’s spirituality. Journal of divorce
& remarriage, 22(3-4), 179-188.
- Pınar, Ç.A.Ğ.,& Yıldırım, İ. (2013). Evlilik doyumunu yordayan ilişkisel ve kişisel
değişkenler. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(39), 13-23.
- Rahbari, M. M.,Najmabadi, K. M., &Shariati, M. (2015). Challenges of divorced
women: A qualitative study. Nursing Practice Today, 1(1), 31-39.
- Serin, N.B. & Öztürk, S. (2007). Anne-babası boşanmış 9–13 yaşlarındaki
çocuklar ile aynı yaş grubundaki anne-babası boşanmamış çocukların
benlik saygısı ve kaygı düzeyleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim
Fakültesi Dergisi (Kefad), 8(2), 117-128.
- Sezer, F. (2012). Examining of teacher burnout level in terms of some
variables. International Online Journal of Educational Sciences, 4(3), 617-631.
- Teachman, J. D.,Polonko, K. A., & Scanzoni, J. (1987). Demography of the
family. In Handbook of marriage and the family (pp. 3-36). Springer US.
- Thompson, L., & Walker, A. J. (1989). Gender in families: Women and men
in marriage, work, and parenthood. Journal of Marriage and the Family,
845-871.
- TUİK (2014). Boşanma Oranları Istatistiki Raporları. 15 Mayıs 2015 tarihinde
http://www.tuik.gov.tr/UstMenu.do?metod=temelist adresinden
erişildi.
- Uşaklı, H. (2013). Eşinden ayrılmış annelerin görüşü açısından çocuklarının
sorunları. Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1 (1), 195-
208.
- Üncü, S. (2007). Duygusal zeka ve evlilik doyumu ilişkisi. Yayınlanmamış yüksek
lisans tezi, Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Yıldırım, A. (2005). Kişilerin empatik eğilimleri ile boşanma arasındaki ilişkinin
incelenmesi. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 22,
233-242.
- Yıldırım, A.,& Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma
yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.